Caroline bu dünyaya gelme sebebini henüz küçük bir kız çocuğuyken öğrenmişti. Kişiliği ve bedeni temsilci olduğu ortaya çıktığından beri eğitilmiş, buna hazırlanmıştı. Yapacaklarının mantığı basitti: Aydınlığın temsilcisi olacak, onun getirdiği sorumluluk ve görevleri layığıyla yapacaktı. Basitti değil mi? Ancak bazı planda olmayan olayların patlak vermesiyle bu basit planı sarsıldı. Bir yandan örnek bir Modellia prensesi olup diğer yandan temsilciliğini gizleyerek yaşarken gerçeklerin iki taraflı olduğunu fark etti... ''Bir madalyonun iki yüzüydü bu. İyiliğiyle övünenlerin içindeki sinsi kötülük ve Kötülüğünü gösterenlerin içindeki saklanmış iyiliğin açığa çıkması doğru bir bakış açısına muhtaçtı.'' Kitap içindeki kategoriler: -Fantastik -Kraliyet draması -Gizem Tetikleyici uyarısı: Kitap içinde birden fazla ölüm, belirtilmiş hatlarıyla bedensel yaralanmalar, aile içi geçimsizlik ve ruhsal bozukluklar içerebilir.

İşin aslı hayatım tam bir fiyasko olma yolunda ilerliyordu.

Ellerim hala kolyemdeydi. Bu kalp benim sarayımdı ve yanımda olduğu sürece ben her zaman iyi olacaktım. Zira kalbin sahibi bendim ve dört bir yanım onlarla çevriliydi. Kalp Muhafızlarıyla...

metanoia: Günlüğünü gerçekten çöp kutusuna mı atıyordun? metanoia: İstenilmeyen şeyler imha edilir. metanoia: Ve o defter benim ayaklarımın ucuna düştüğüne göre, metanoia: Bu okumam gerektiği anlamına mı geliyor? 12.12.20 | karanligiyazar

O büyük bir günah, bazen de Tanrı'nın hediyesi. Bu genç kız, bebekliğinden beri kâbuslarımın sebebi. ❦ Yüz yılı aşkın süredir eski tuğlalardan, kalın duvar kâğıtlarından, soğuk betondan ibaret olan karanlık evde ilk kez kahkaha sesleri yankılandı. İki yabancıyı aynı çatının altında birleştiren vasiyet, bir adamın ölmeden önceki son ricasıydı. Hans Alphan'ın tek vârisinin oğlu olduğu zannedilirken küçüklüğünden beri bir kızla daha ilgilendiği öğrenildi. O kızı yetimhanede ziyarete gitti, elbiseler aldı ve eğitim masraflarını üstlendi. Bir gün öldüğünde, oğlunun da aynısını yapacağına söz verdi. Aradan uzun yıllar geçmesine rağmen Leonard'ın kulaklarındaysa annesinin acımasız sesi yer edinmişti. 'Baban onu her zaman senden daha çok sevdi.' 'Kız, o gece fırtınada ölmeliydi.' 23.1.23 | karanligiyazar

"Ona her baktığımda, sanki daha önce alevlerin arasındaymışım da bir bakışı içimdeki ateşe yağmur yağdırmış gibiydi." *** "Ödül müsün, ceza mı? Seni her gördüğümde tam buram, sönmüş bir külün alevlenmesi gibi coşuyor" titreyen ellerini yumruk yapıp kalbine birkaç kez vurdu. Yapma demek istedim, canı acıyacaktı. Dudaklarımdan hiçbir sözcük çıkmadı. Sanki onlar da gözyaşlarım gibi hapsolmuştu. "Bana onu hatırlatıyorsun, bunu seviyorum. Ama aynı zamanda senin o olmadığını bilmek, canımı çok acıtıyor. Anladın mı şimdi, Duru?" zorla yutkunarak kafamı salladım. Gözleri yaşlıydı, buğuluydu. Gözyaşlarından öpmek istedim. Kafasını eğip ellerine baktı. Gözlerimi kapatıp o şiddetli ağrının geçmesini bekledim, gözlerimin önüne geçmişimden bir hatıra geleceğini bilemezdim. Bilemezdim, bu hatıranın onu bana getireceğini, bana geri vereceğini. Bilemezdim, uzun zaman önce kaybettiğim benliğim, onunla birlikte bana dönecekti. Bilemezdim, tüm hayatımı kalbine hapsettiğim bu adamın, hayatımın tam kendisi olduğunu. *** Uraz Korkmaz, sevgilisini bir suikastte kaybeden, onun acısında kendinden vazgeçen, genç bir adamdır. Arkadaşlarının zoruyla hayatına kaldığı yerden devam edecektir, durumundan hiç hoşnut olmasa da yeni bir hayata adım atan Uraz'ın karşısına olağanüstü bir durum çıkacaktır. Kendini bir kızın hayatının tam ortasında bulduğunda ikisi için de her şey daha yeni başlıyordur. *** Petrikor, toprak demekti; yağmur damlalarının toprakla birleştiği zaman çıkardığı o güzel kokuydu. Onun dudaklarından çıkan "huzur"un tanımı buydu, kokum ona petrikoru hatırlatıyordu. *** eski isim: çikolata yağmuru Yazılmaya başlama tarihi: 21.06.2018 Yayınlanma tarihi: 12.09.2018 Final tarihi: 14.11.2022

Bir kız... Bir de ses... Hayalet bir ses... Ama gerçek. Biraz da doğa üstü... 《Korku kitabı değildir.》 Derin, sürekli derinlerden duyuyordu ismini. Korkuyordu. Varlığını bilmediği bir ses sürekli onunla iletişime geçiyordu. Biraz zaman korktu. Biraz zaman kovdu. Ama sonra alıştı o sese. Dokundu. Sarıldı. Öptü. Arkadaş oldu. Belki sonra daha da fazlası... . . . İçim yine bir tuhaf olsa da çalışma masama doğru baktım. Ne bir belirti ne bir işaret hiçbir şey yoktu. 'Belirti mi istiyorsun?' diye sordu zihnimin içinde yankılanan sesiyle... Olumlu anlamda başımı salladım. Düşüncelerimi okuması bazen sinir bozucu olabiliyordu. 'Sende çoğu zaman sinir bozucusun Derin.' Yine yapmıştı işte! Yine okumuştu düşüncelerimi... Masamın orada bir şeyler hareketlenince oraya doğru baktım. Kalem kendi kendine hareket edip kağıda bir şeyler yazıyordu. İstemeden de olsa elimin altındaki yorganımı sıktım avcumun içi ile. Korkuyordum belki de hala. Göremediğim bir ses ile konuşuyordum. Her an benimleydi ve sanırım o sadece ses değildi. Bir varlıktı. Dokunabilirdim ona. Elimle hala yorganı sıkarken kalem masadaki yerini aldı ve kağıt havalanmaya başladı. Havalanan kağıda baktım. Kağıdın üzerinde ' HESİM ' yazıyordu. Bu onun ismi miydi? Başlangıç Tarihi: 16 Ocak 2016 İlk Yayın Tarihi: 17 Mayıs 2016 》Tüm hakları bu hırçın yazarın masum ruhunda saklıdır... Bana ulaşmak isteyenler için instagram hesabım- @bilgeliyasam Hesim'in instagram hesabı: @hayaletsesim

(Tamamlandı.) Anonim: Apricity? Emir Ege: Anlamadım? Anonim: Kış gününde ortaya çıkan gün ışığı gibisin Emir Ege. Emir Ege: Aynı dili konuştuğumuza emin miyiz? Anonim: Hani kış günü üşürsün yaaaa, Anonim: Sonra güneş vurur da için bir titrer falan bir garip olursunnnn, Anonim: He işte o. 🌞 030719

Beni sevebilir miydi gerçekten? Böylesi kötü bir adam, sevgi nedir bilir miydi? ▪▪▪ ID1826RG

Herşey o akşam üst üste gelen bildirimlerle başlar. Alya telefonu açıp baktığında kayıtlı olmayan bir numaradan mesaj geldiğini görür. (0544...); Seni sevmek oruç tutmak kadar zor. Bir o kadar da iftar vakti geldiğinde aşkla koştuğum sofra kadar güzel be deniz gözlüm. (0544...); Seni sevdiğim andan beridir Mecnun gibi oldum. (0544...); Ne yaptın be deniz gözlüm bana. Alya kuzeni Edanın ona şaka yaptığını düşünerek cevap verir mesajlara. Alya; siz nasıl müslümansınız ya. Böyle şeyler yazmaya utanmıyor musunuz hiç. (0544...); Yoo utanmıyorum sevmek günahsa ölelim o zaman deniz gözlüm. Alya; Günah Aga günah. Yazar. Evett anonim ve Alyanın hikayesi de bu şekilde başlar. ✍️ Başlangıç tarihi: 09/07/2020 Yayın tarihi:10/07/2020