"Alacalı Ala küçücük canın var onu da bu aç aslanın önüne bırakıyorsun." Medar uğursuz bir şehirdi, Ala Safir Rima ise bu şehirde yaşıyordu. Ve bu şehirde yaşamanın bir bedeli vardı. Ala Safir, yalnız kaldığı şehirde geçmişiyle yaşamak zorundaydı. Ta ki bir gece hayatını kurtardığı adama kadar. Lider Ulu Vasil. Soğuk, sert ve mesafeliydi. Tanrı'nın yarattığı en güzel ve en çirkindi. Gri gözleri, sözlerinden daha şiddetli bir şekilde kalbimi parçalayacaktı. Ve ben ona çocukluğumdan beri aşıktım. Hayatını kurtardığımda, bana bir anlaşma için geleceğini bilmiyordum. Anlaşmanın bana geçmişin sırlarını ve yeni bir hayatı vereceğini. Aile sırları, geçmiş ve o... Kalbimi parçaladığı her an ona daha çok aşık oluyordum. Ve onsuz geçireceğimi düşünmediğim bir gün olmadığını biliyordum.

•Siyah defterin beyaz kalemi... *KİTAP VE KİTABIN İÇERİSİNDE GEÇEN KURUM VE KURULUŞLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜ OLUP HİÇBİR GERÇEKLİK PAYI YOKTUR.* *KİTABIN ÇALINMASI DURUMUNDA YASAL İŞLEM UYGULANACAKTIR.*

Yankı gökyüzünü izlemeyi seviyor. Yeşil gözleri, gün batımında alev alan Anka'yı arıyor. Ona inanıyor. Yirmi iki yaş efsanelere inanmak için geç değil, ama kız çocuğu olmak için geç, biliyor. Zihninde bir karanlık; onunla aynı adı taşıyor. Onun olduğu yerde nedense hep yağmur yağıyor. Hissediyor; yağmur daima dilinden anlıyor. Giray az önce ortadan kayboldu. Zaman, onun için tersine akıyordu. Önünde gelecek değil, geçmiş duruyordu. İçinde bir yangınla doğdu, dumanı onu önce sardı, sonra boğdu. Yalnızlığın bıraktığı yakasını Yankı tuttu, adı anneye benziyordu. Ama gri gözler annesini hatırlamıyordu. Hesaplıyordu; yirmi yedinci yaşına mezarda basıyordu. Genç kadın yürüdü. Yeşil gözleri, yağmur için toplanan kurşuni renklere takıldı. İçindeki karanlık, ona belirsizliğin adını fısıldadı. O buradaydı. Yalnız kalmış bir çocuk gülüşü, geçmişten kopup geldi. Zaman geçti, yağmur yağdı. Bulutlar yeryüzüne çöktü. Yeşil gözlere duman yansıdı. O buradaydı. Dumana benziyordu. Ne kadar da belirsiz... Zamana karışıyordu, ne kadar da belirsiz. Geçmişten geliyordu, ne kadar da belirsiz. O buradaydı. Gözlerinin rengi gri, ne kadar da belirsiz... O kesinlikle buradaydı. Güneş battı. Anka'nın kanatları alev aldı. Yangının izleri gökyüzünde yankılandı. Ay karardı. Zaman geriye aktı. Geçmişte bir çocuğun sıkıştığı yalnızlık dumandandı. - Görebiliyorum, yaşın büyük. İçin çocuk. Giray, biliyorsun vicdanın kulakları sağırdır. Çocukken vicdan dilsizdir. Dedin ki insanla doğar vicdan, yalnızdır. Bir çocuk kadar güçsüz ve çiğdir. Daha büyümedin, bu çocuk kalbine dardır. Merhametin ıslak ve kirlidir. Vicdan insanın içindeki tanrıdır. Bilirsin, tanrının çocuklarla arası iyidir. - Bu kitap sizi gülmekten öldürmez ama eğlendirir. Sizi hüzne boğmaz ama eser miktarda ağlatabilir.

"Bu diyarı değiştirelim sevgilim." Dudağına doğru fısıldayarak devam ettim. "Bu krallıkları yerle bir edelim." ***** Bir sese, bir müziğe, bir şarkıya ne kadar tapabilirsiniz? ***** Bir kızın ne kadar değişebileceğine tanık olacak, fantastiği en dibine kadar okuyacaksınız. ***** Bıçak tutmayı bile bilmeyen bir kızın cesetlerle dolu bir denizde kanla yıkanmasını hikayesiydi bu. ***** Herkesin özel yeteneklerinin olduğu bir Dünya. Sahip olunan kajuneler. Birbiriyle yarış içinde krallıklar. ***** Görsellerle güçlendirilmiş bir kitaptır. BENİM KİTABIM SİZİN REKLAM PANONUZ DEĞİL! ****** #1 fantastik 27.04.2021 #1 tarihikurgu 27.04.2021 #1 aksiyon 15.08.2022 #1 dans 09.04.2021 #1 mitoloji 19.04.2021 #1 tanrıça 29.04.2021 #1 peri 30.04.2021 #1 akademi 03.05.2021 #1 okul 09.05.2021 #1 müzik 14.05.2021 #1 güç 20.02.2022

Finalden sonra kaldırılacak...

Kibirli ve ihtişamlı bir Tanrı düşünün. Kendisi insanlardan hiç haz etmez, onları küçük görür. Ama günün birinde her şeye rağmen genç bir kıza katlanmak zorunda kalır. Katlanmak zorunda kaldığı genç kız ise tıpkı onun gibi genç olan Tanrı'ya çok çektirir. Zira gökyüzü Tanrı'sı olan Alcander ile baş etmek hiç kolay değildir. *** Bu kurgu Yunan mitolojisinden ilham alınarak kurgulanmıştır. Fakat kurgu gereği olay örgüleri ve karakterlerin bazı soyağaçları değiştirilmiştir. Ayrıca Wattpad de GÖKYÜZÜ HIŞIRTISI adlı ilk hikayedir. 06.07.2020

"Beyaz sayfaları kirleten siyah hayatlar." Bu hikâye, ne birinin yolculuğa çıkması ne de şehre bir yabancının gelmesi ile başlıyor. Bu hikâye, yarım kalanların tamamlanma savaşına girmesi ile başlıyor. Masum olduğu kadar günahkârdı kadın, Günahkâr olduğu kadar masumdu erkek. Pişman olduğu kadar çaresizdi kadın, Çaresiz olduğu kadar pişmandı erkek. Sevdiği kadar sevilmeyendi kadın, Sevildiği kadar sevmeyendi erkek. Unuttuğu kadar hatırlayandı kadın, Hatırladığı kadar unutandı erkek. Aydınlık olduğu kadar karanlıktı kadın, Karanlık olduğu kadar yine karanlıktı erkek. Aslında her şey ortada, hâlâ göremiyor musun? (İlk AYSAR isimli hikayedir.)

Bir yılda iki farklı yaşam tatmıştım. İki farklı hayat dokunmuştu ruhuma. Ben buna bir isim vermiştim; Dönence. Birinin sonu vasiyet gibi diğerinin başlangıcını garantiye almıştı. Yaşam başlar ve biterdi. Benim yaşamım ise biterken başlamıştı. Tükenirken çoğalmış, sönerken yanmış, kaybolurken bulmuştum yolumu. Nedeni ise yaşamımın sonla başlangıç kutuplarına farklı iki insanın düşmesi olmuştu. İki farklı hayatın aynası arasındaki yansımada kalmam olmuştu. Barış ve Egemen. Ölüm ve yaşamın çakışarak harmanlanmış yansıması benim dönencem olmuştu. Ve artık sadece onun, Egemen'in gözlerinde boğulurken nefes alabiliyordum." BEN SENİ KORKTUĞUNDA SOBELEDİM... DÖNENCE Gül Cemre A.

#koşulsuz seven Gölge'min anısına TAMAMLANDI! Çirkin ve güzel masalı aniden gerçekleşti! Efdal Şensoy Ukala ve Kibirli bir iş adamı *Yaptığı kötülükler sonrası bir büyücü ona küçük bir ders verdi* İki yıl boyunca... Bir sarhoşun... Kedisi Olacaktı Ama işler ters gitti, Ve yanlış kapı açıldı. Fantastikte #1 2019 Mart 28 Mizah da #4 2019 Mart 18

Lethe: nehir. Üç bebek doğur; Birini büyüt, diğerini öldürt. Kalan? Ona cehennemi yaşat. Çerçeveye asılan ruhlar, Yitirilen zihinler, Kanayan Temmuzlar. Senin uğruna senin göğsünde ağlamam, acı. "İyileşmeye yüz tutmuş yaraların kabuğunu soyar Temmuzlar. Diktiğin iplikler hunharca sökülür.'' Derin bir soluk verdiğinde tek adımda yanıma ilişti. Nefesi dudaklarımdaydı. ''Temmuzlar kanatır, Merden.'' Öpeceğini sanarak kapadığım gözlerimi nefesi üzerimden kalktığında araladım. Geçip gitmişti. Zaten hep giderdi fakat, geçmezdi. Arkamı döndüğümde koltuğun kenarında oturduğunu gördüm. Gözleri buz gibi bakıyordu ve yüzünde tek bir duygu barındırmıyordu. Yanına yavaşça oturduğumda elimi sakalına yerleştirerek bana bakmasını sağladım. Gözlerime bakıyordu artık. ''Sen Temmuzsun Adanır, yarasın bana.'' Dudaklarına değen dudaklarım içten içe tutuşmuştu biliyordum. Cayır cayır yanıyordu ellerim sakalında. Dudaklarının üzerine acılı bir soluk verip ekledim: ''Kanatıyorsun.''