17 yıl önce bir kötülük yapıldı, bu kötülük herkesin ruhunda unutulmayacak yaralar bıraktı. Yara alanlar, asıl yaralıya yeni yaralar açmayı umursamadı. Lena. Suskun Lena. Hayatın acı gerçekleriyle daha bebekken tanışan, iyi kalpli Lena. (Küfür, argo, şiddet ve hakaret içermektedir.) "Wattpad'de 'Lena' isimli ilk kurgudur." ✨ #1-gençkurgu, 24.05.24 #1-macera, 25.09.24 #1-gençkızedebiyatı, 23.05.24 #1-genelkurgu, 26.05.24 #1-gerilim,04.07.24 #1-aşk, 20.05.24 #1-acı, 16.05.24 #1-dram, 26.05.24 #1-şiddet, 20.06.24 #1-hastalık, 22.06.24 #1-ikiz, 21.06.24 #1-lal, 15.06.24 #1-dilsiz, 15.06.24 #1-aile, 23.05.24 #1-abi, 23.05.24 #1-abiler, 23.05.24 #1-abilerim, 23.05.24 #1-annem, 20.05.24 #1-babam, 20.05.24 #1-yalnız, 22.06.24

Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi. 🔥 Yayınlanma Tarihi: 12.04.2020 Bu kurguda geçen kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Uyarı: Eğer kurguyu spoi almadan okumak istiyorsanız, yorumları okumamanızı tavsiye ediyorum.

Dilsiz bir kızın kalbi tüm kötülükleri kendisine çekiyordu. Hiçbir kalp bu kadar değerli olmamıştır. Yeşil, Ötanazi Okulu'na sürgün edildiğinde o yıllarda henüz bir çocuktu. Öz babasının onu nasıl bir yere mahkûm ettiğini bile bilmiyordu. Ötanazi Okulu, Amerika Birleşik Devletleri'ne bağlı olan Alaska'da açılmış karanlık bir okuldu. Bildiğiniz tüm o okulları unutun çünkü Ötanazi Okulunda öğretmenler ders vermiyordu. Her biri kendi dalında uzman bilimcilerdi ve oradaki amaçları bir okul dolusu öğrencinin üzerinde deneyler yapmaktı. Öğrenciler ise sıradan öğrenciler değildi çünkü her biri idam cezası almış mahkûmlardı. Okul onları satın alarak kendi deneylerinde kullanan karanlık bir girdaptan farklı değildi. Bir kez içine girince çıkmak mümkün değildi. Yeşil tüm o tehlikeli mahkûmların içinde göğsünde değerli bir kalple yaşamak zorundaydı. Herkes onun kalbini isterken kurtların içine atılmış bir kuzudan farklı değildi. Kalbini isteyenlerden biri de öz babasıydı. Babasının onun kalbi için okula tehlikeli bir suikastçı göndermesiyle, belki de tüm ezberler bozulmaya başlamıştı. Avcı'da her zaman bu kadar acımasız değildi. Özellikle ateşten kızıl saçları olan ve bir katile gülümseyen hasta bir kadını tanıyana kadar. Şimdi karar verme sırası ondaydı. Avını öldürmeli mi, yoksa korumalı mı? Sayfalar üzerinde konuştuğu bu dilsiz kadınla tam olarak ne yapmalıydı? "Kadın kandan korkuyordu, adam ise kan kokuyordu. Şimdi sen söyle; böyle bir durumda kadın özleyebilir mi ölüm kokan bir adamı?" dedim. "Kadın aptaldı adam ise kadına kör. Şimdi sen cevap ver; her şeye, herkese ve özellikle küçük bir kadına kör olan bir adam bekleyebilir mi kadın tarafından özlenmeyi?" diyerek bana cevap verdi.

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

Lisa, lise son sınıfta, geçinemeyen karışık bir ailenin kız çocuğu. Annesinin hastalığı gözünü kör ederken yapmaması gereken şeylere bulaşır. Bunları, sorduğu soruların ardından öğrenen Jungkook, kızın dalgalı çırpıntılı hayatına zaman geçtikçe bir adım daha atar. 𝐬𝐢𝐡𝐢𝐫𝐥𝐢 𝐬𝐚𝐧𝐝ı𝐦 𝐢𝐧𝐬𝐚𝐧𝐥𝐚𝐫ı𝐧 𝐤𝐢𝐫𝐥𝐢 𝐡𝐮𝐲𝐮𝐧𝐮 lalisa & jungkook ©balencié | 07.06.2020

"Ne yapmamı bekliyorsun? Kollarımı sana sımsıkı dolayıp yüzlerce kez seni ne kadar özlediğimi fısıldamamı mı? Gözlerinin içine bakıp gülümseyerek aşk şarkıları söylememi mi? Seninle eskisi gibi uyumamı ister misin? Hafızamdan silinmek üzere olan yüzünün her bir santimine öpücükler kondurmalı mıyım dört yıl öncesinde olduğu gibi? O burnumun ucundan gitmeyen kokunu solumalı mıyım saatlerce ? Yapabilir miyim bunları ? Arkanda bir enkaz bırakıp gittin. Üstüme bu binaları sen yıktın. Beni bu uçurumdan aşağı sen ittin Lalisa Manoban. Şimdi uzattığın eli tutmamı bekleme benden."

Ellerine çiçek değil, silah yakışıyor Roseanne Park. Kalbindeki saf nefret bedenini usul usul ele geçirirken durma, haddini aş ve Tanrı ile aynı tahtta oturan biricik sevgilinin yanına yerleş. 010222 - for @jeonlxy 「written by eosselini」

"Her şeyi ama her şeyi denedim fakat hiçbir şey yolunda gitmesi gerektiği gibi gitmiyor. Delilik ve duygusuzluğun arasında, içimde iyiye dair hiçbir şey kalmamış gibi görünüyor." - Anson Seabra, Broken [park chaeyoung × jeon jeongguk] • 010219 [düzenlendi] rosekook #6 - 260219

balo kraliçesi, kralını bulmak için arayışlara başlar. rosékook as, enemies to lovers.

[Tamamlandı] " Olacağım güzel kız. Seni karanlığa bağlı şu geceden çıkarıp tatlı hayatların içine gizlendiği anlarda seni aydınlatan , parıltısıyla insanları kıskandıran fenerin olacağım. " • 180420/ 201220 • Yetişkin içerik. • RoséKook ↪For . @Kookiloji ☆Nora | 2020