"ကျွန်တော် အခုဘယ်ရောက်နေတာလဲ?" ရေနံချေးဝနေတဲ့ ပျဉ်ထောင်အိမ်ကြီးထဲမှာ မီးအိမ်က အလင်းတစ်ခုပဲ ဖြာကျနေတယ်။ရေဒီယိုလို့ ယူဆရတဲ့ လေးထောင့်ဆန်ဆန် အရာဝတ္ထုလေးထံက ပျံ့လွှင့်လာတာ က သူနဲ့ အတော်လေးမရင်းနှီးလှတဲ့ ၂ဝရာစုလောက်က မြန်မာသံစဉ်တွေ။ ဘေးအခန်းနံရံမှာ ကပ်ထားတဲ့ ပြက္ခဒိန်ကို အကြည့်ရောက်တော့ သူအံ့သြလွန်းလို့ အသက်ရှုဖို့တောင်မေ့လုလု။ တနင်္ဂနွေရုပ်ရှင်တွေထဲမှာ မြင်ဖူးတဲ့ မင်းသမီးကြီးခင်သန်းနုရဲ့ Young version ညို့အားပြင်း ဓါတ်ပုံက သူ့ကို တဒင်္ကာ ဆွံ့အစေတယ်။ "အခု ...အခု ဘယ်နှခုနှစ်လဲ?" "အို လူလေးမမှတ်မိတော့ဖူးလား?ဒီနေ့က တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်ကျော် ၁ရက် ၁၃၃ရလေ " "ခင်ဗျာ" ရွှေဘီးဆံပတ်နဲ့ ရှေ့က ဘွားတော်ကိုကြည့်ပီး သူ့ခေါင်းတွေ ချာချာလည်သွားသလိုပင်။ ဘာလဲ.. ငါအခု ဝတ္ထုတွေထဲကလို လွန်ခဲ့တဲ့ အနှစ်၄ဝကျော်မှာ ပြန်လည်မွေးဖွားလာခဲ့တာလာ

ဤဝတၳဳ ပါအေၾကာင္းအရာမ်ားအားလံုးသည္စာေရးသူ၏စိတ္ကူးယဥ္ဖန္တီးမႈသက္သက္သာျဖစ္ပါသည္။

Boy×Boy(Own Characters) Romance,Drama and other age limited feelings.

" ခ်ီးပဲ သူမ်ားေတြ Time Travellျဖစ္ရင္ အိမ္ေ႐ွ႕စံတို႔သခင္ေလး တို႔ေလ ငါ့က်မွ ယုန္တဲ့လား "

မောင့်ကိုပဲချစ်နေမိတော့ မောင်ကငါ့ကိုအလေးမထားတော့တာလား ငယ့်တယောက်တည်းကိုပဲ မောင်ချစ်တာပါ ဒါပေမယ့် ငယ်နဲ့မောင်ကမဖြစ်နိုင်တော့ဘူးလေ

Since 1894 [Myanmar Translation] All credit obviously goes to original author ARTSEOULVK who allowed me to do this.

#review grade3(တ႐ုတ္ေက်ာင္းအရ)မွာပညာသင္တဲ့ ေက်ာင္းသားေလးတစ္ေယာက္ဟာေျမေအာက္ရထားစီးၿပီးအိမ္ျပန္ခဲ့ပါတယ္ဒါေပမဲ့သူကရထားေပၚမွာ အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီးသူမသိတဲ့ေနရာ တစ္ခုကိုေရာက္ရွိသြားပါေတာ့တယ္ ေနာက္ၿပီးဘာေတြဆက္ျဖစ္လာမလဲဆိုတာေတာ့ ဒီmanhua ေလးကိုေစာင့္ေမၽွာ္ေပးၾကပါအုန္း grade3(တရုတ်ကျောင်းအရ)မှာပညာသင်တဲ့ ကျောင်းသားလေးတစ်ယောက်ဟာမြေအောက်ရထားစီးပြီးအိမ်ပြန်ခဲ့ပါတယ်ဒါပေမဲ့သူကရထားပေါ်မှာ အိပ်ပျော်သွားပြီးသူမသိတဲ့နေရာ တစ်ခုကိုရောက်ရှိသွားပါတော့တယ် နောက်ပြီးဘာတွေဆက်ဖြစ်လာမလဲဆိုတာတော့ #crd to original author and artist #this story is not my own it just tarnslation

I don't own this story and all credit to the author(s) and english translator(s)!!!