Japonyada ünlü bir teknoloji şirketinde çalışan Nagano Mei, rüyasında 1948 yılında yaşamış bir grup insanın hayatlarından kesitler görür. Garip olan ise ertesi gün uyuduğunda rüyasında gelişen olaylar kaldığı yerden devam ediyodur. Gelişen bir takım olaylarla Mei böyle bir rüya görmesinin sebebini araştırırken farkında olmadan, yıllarca saklı kalmış büyük bir sırrın perdesini aralar. ❝ Çünkü ❛ bizim hikayemiz ❜ anlatılmaya değer. ❞

Yoonkook Benim adım Min Yoongi. Bana teşekkür etmek için sarılan 7 yaşındaki bir çocuğun ölümüne sebep oldum. Benim adım Park Jimin. Duş aldığım sırada annemin öleceği anı gördüm. İnanmadığım için buna engel bile olmadım. Benim adım Kim Seokjin. Sokak ortasında araba çarpmış yaralı bir köpeği, veterinere götürmek için kucağıma aldığımda hiçbir şey olmamış gibi iyileşmesine sebep oldum. Benim adım Kim Taehyung. Babamın çalışma odasını kurcalarken elime aldığım mektup açacağına dokunduğumda yıllar önce ölen annemin katilinin babam olduğunu öğrendim. Benim adım Jung Hoseok. 14 yaşımda geçirdiğim bir trafik kazası sonucu kaldırıldığım hastanede benden kan örneği almaya çalışan masum bir hemşirenin yanarak ölmesine sebep oldum. Benim adım Kim Namjoon. Servisi kaçırdığım bir ilk bahar günü eve yürürken, eşini sokak ortasında döven bir adama sinirlenip ona yıldırım çarpmasına sebep oldum. Benim adım Jeon Jungkook. Tüm bunlara sebep olan o bilim adamının oğluyum. Manzanilla De La Muerte; Ölüm papatyası. Kabuğundaki çatlaklardan çıkan süt, meyvesinden daha tehlikeli olan bir ağacın adı. !Kapaktaki edit şahsıma aittir! 01.25.2021

Ve aylar sonra adadan ayrılırken Beyaz Kaplan'ın dudaklarından teni kadar soğuk şekilde Jungkook'a söylediği ilk söz şu oldu: "Kimseye yetim olduğunu söyleme, çocuk!"