"neden bu işi yapıyorsun" "hobi" "hobi?" "evet hobi" "ben sandım ki..." "Öldürmek de bir tercihtir bay bürsin" Lacivert "hiç kimse masum değildir" Bir hanker hikeyesi Not; BU KİTABA ARA VERİLMİŞTİR

düşman eşittir aşk

"...Sonunda olmuştu. Partnerim, arkadaşım dediğim kişi..Her şeyim olmuştu. Hayatımda bu kadar mutlu olduğumu hatırlamıyorum.. Karşımda uçsuz bucaksız deniz.. Kollarımda sevdiğim adam..." "...Telefonuma uzanıp şarkı açtım.. Bu şarkı, bizi tamamlayan şarkıydı... Masmavi denizin karşısında, sarılarak sallanıyorduk salıncakta... Arkadan gelen şarkı, rüzgarın fısıltısı... Oynadığımız dizilerdeki bir sahnede gibiydik şu an... Yavaşça Hande'ye dönüp alnına bir öpücük bıraktım..Biz..Mutlu olmayı hak etmiştik..En azından Hande çok hak etmişti..."

"Nefret ediyorum senden!" dedim. "Kokusuna aşık olduğun birinden nefret edemezsin.." dedi.

Eda, saf ve sevimli yazardır.Rahmetli anne ve babasından miras kalan kocaman evde tek başına yaşıyordur.Bir gün en yakın iki arkadaşı onu bedava bir tatil kazandığına inandırır ve onu Yunanistan'a yollarlar. Otele giderken ünlü oyuncu Serkan ile tanışır. Çeşitli olaylar bu ikilinin 6 ay boyunca sahte bir evlilik oyunu oynamalarına sebep olur.Eda ve Serkan evli bir çift gibi davransalar da hiç geçinemiyorlardır. Bu ikili birbirlerine aşık olacak mıdır? Sahte evlilik gerçek bir aşk hikayesine dönüşecek midir?

"Ay Güneş'i deliler gibi seviyormuş ama bir türlü söylemiyormuş Bir gün cesaretini toplayıp Güneşe açılmış. Gece yarısı buluşmak üzere sözleşmişler ay beklemiş beklemiş ama güneş gelmemiş Ay gece boyunca ağlamış Ta ki sabah oluncaya kadar güneş oraya gelmeyince ay zamanla ışığa sinir olur çünkü ışık Güneş'in gölgesidir ay sürekli ağlar artık Güneş'i olmadığı karanlık yerlerde dolaşır çünkü her ışık parçası ona Güneş'i hatırlatır Sadece geceleri dışarıya , sözleştikleri yerde bekler Güneş gelinceye kadar. Güneş gelince gider ordan aradan yıllar geçmiştir. Ay artık ağlamaktan yorulmuş ve döktüğü her gözyaşı yıldız olmuştu" "keşke anlatmasaydın üzücü bir hikeyeymiş" "hayatta bazen üzülmekte gerekir" "sonra ne olmuş peki" "ay en iyi bildiği şeyi yapmış kaçmış ağlamış" Hande derin bir nefes aldı "keşke kavuşsalardı" "belki bir gün kavuşurlar..." "belki..."