"İsteğin dışında sana bir şey yapamayacağımı söylemiştin." "Evet haklıymışım ki yapamadın da." dedim her ne kadar bu söylediğimi yanıltcağını bildiğim halde... "Yanılıyorsun... İsteğin dışında kalbine girdim. İsteğin dışında bana aşık olmaya başlıyorsun. Kırılmış küçük kalbin benim için atıyor. Ve evet bunların hepsi de senin isteğin dışı gerçekleşiyor." "Sevgi aptallıktır. Bundan daha aptalca olan ne biliyor musun? Seni sevdiğimi düşünmen Savaş. En büyük aptallık." "Gözünü kırpmadan yalan söyleyebiliyorsun. Sen gerçekten profesyonel bir yalancısın. Ama kalbin, yalan söylemez güzelim." Sözlerini söyledikten sonra tam dibime gircek kadar yaklaştı ve elini sol göğsüme koyup hafifçe gülerek devam etti sözlerine. 'Kalbin, senin aksine fazla dürüst. Sana olan en ufak bi temasım da hızlanıyor. Ve ben yaşadığım sürece bu kalbin durmasına izin vermiyeceğim." Sesi sonlara doğru daha da gürleşti. Bu bir çeşit kendine ettiği yemindi. Benim aksime verdiği sözü tutmaya da kararlıydı.