İzmirli 19 yaşında bir genç kız... Babasının yüzünden daha doğru düzgün bir kez dışarı çıkamazken yine babası yüzünden bilmediği bir şehirde , bilmediği bir aileye gelin giden bu kızın sonu ne olucak? Daha mı üzülecek , daha mı mutlu olucak ? Gelin beraber görelim. ••• Watpadde konu, kurgu ve isim açısından ilk kitaptır, tamamen şahsıma ait❗

Küçük bir hata iki insanın hayatını sonsuza kadar değiştirebilir mi? Evet... Çünkü bazı hataların telafisi olmaz. Conner McLead diğer adı Şeytan! O kralın en sadık askeri, İngiltere'nin en güçlü şövalyesi, düşmanlarının en korkulan adamıydı. Acımasız, kaba, kibirli ve küstahtı. Girdiği savaşları kaybettiği duyulmamıştı. Merhametten yoksun kalbinde yer vermediği tek duyguydu aşk. Bir gün evlenmek için tek bir sebebi olabilirdi. Varis... Christina Atkins tek bir şey için yaşıyordu. Özgür olmak! Hastalıklı bedeni yüzünden herkes onun lanetlenmiş olduğunu düşünürken, umurunda bile değildi. Güzel olmak, evlenmek, çocuk doğurmak, anne olmak gibi bir derdi de yoktu. İstediği tek şey eziyet gördüğü ve bir hizmetçi gibi yaşamaya mahkum edildiği babasının evinden kaçmak. Sonsuza kadar özgür olmak! Kimse onun lordun kızı olduğunu bilmiyordu. Üvey annesi ve kız kardeşi dışında... Lord Conner krala söz verdiği, evlenmek için kaçırttığı genç kızı gördüğü anda hayatının şokunu yaşadı. Genç kızın hastalıklı bedeni ve yüzü kara ölümü hatırlatırken, onunla evlenmek için kabul ettiği aptal anlaşmaya lanet yağdırdı. Kimdi bu kız? Leydi Atkins mi? Onun hizmetçisi mi? Nikahtan sonra ölüm emri verdiği karısı ucube Christina, beş yıl sonra karşısına aklını başından alacak kadar güzel bir kadın olarak çıktığında hayatındaki ilk yenilgiyi yaşayacaktı Conner. Bu kadının kalbini kazanmak, ona kendini affettirmek hiç kolay olmayacaktı. Çünkü Leydi Atkins bu adam için tek bir duygu besliyordu. Nefret! Sırlar, yalanlar, tutku, aşk, gizem, intikam, şehvet... Biri Melek, diğer Şeytan... En çok okunan Tarihi Aşk Romanları arasında milyonu aşan okuma oranıyla Aşkın Esiri... *Bu tarzı sevenler için...

(Tamamlandı.) Üstün.Güzel: Bu fotoğrafı neden atmıyorsun? Üstün.Güzel: Fotoğrafı atarsan benimle konuşmak zorunda kalırsın fenomen ama bu kötü bir şey değil :')))) (Görülmedi) ~ Atlas: Telefon numaramı nereden buldun üstün manyak? Anonim: Beni sakın üstün manyak diye kaydetme Atlas. Atlas: Eşeğin aklına karpuz kabuğu düşürdün şuan. Anonim: Eşek olamayacak kadar atsın. Atlas: nE hdoskfıwplfp Anonim yazıyor... 💌 080220

Polisiye roman yazmak için kendini tüm dünyadan soyutlayan bir kız, bir gün karşısındaki apartman dairesine taşınan fazlasıyla tuhaf olan adamdan ilhamla bir dedektif karakter yaratır ve bu sebeple adamı her gün izlemeye başlar. Ve bu, peşinden fazlasıyla ilginç, komik ve romantik olayları da peşi sıra getirecektir. "Masalın başında, zehirli elmayı onun avucuna bırakıp, kendi masalımı terk edeceğim." TÜM HAKLARI, EPSİLON YAYIN EVİ TARAFINDAN KORUNMAKTADIR. ÇALINTI DURUMUNDA, YASAL HAKLARA BAŞVURULACAKTIR.

"Aşkın içinden mi cinayet doğar? Cinayetin içinden mi aşk?" • • • İsteksiz bir şekilde hızlıca yemeğimi yedikten sonra, "İyi geceler baba, ben odamdayım." dedim ve merdivenlere yöneldim. "İyi geceler oğlum, sabah okula geç kalma." Ses çıkarmardan odama çıktım. Annemin fotoğrafını elime alıp, kulaklıklarımı taktım ve kendimi şarkının huzurlu ritimine bıraktım. Gözlerim perdemin aralığından dolunaya takıldı. Yarın okulda ilk günümdü. Evet, hem tatilden sonraki ilk günüm hemde bu okuldaki ilk günüm olacaktı. Pek de heyecanlı sayılmazdım, zaten insanlarla muhabbete girip konuşan. Şen, şakrak birisi değildim. Eski okulumda da pek fark edilen biri değildim. Arka sırada tek başına oturan, belki sınıfın, bir çoğunun varlığımdan habersiz olduğu bir çocuktum. - Can her şeyden habersiz, hayata sil baştan başladığını sanarken kötü şans peşini asla bırakmayacak... Her şeyin kanla mahvolacağından habersiz! • • • HADİ BİR AN ÖNCE İLK BÖLÜME BAŞLAYIN BAĞIMLISI OLACAKSINIZ! İyi okumalar güzel yıldızlarım. 💫

Birer birer silindi hafızaları ve karaltılar görmeye başladılar. Gündüzleri ayak uçlarının dibinde bitiyor, düşüncelerinde kol geziyorlardı. Gölge dediler o karaltılara. Oysa pek çok şey denebilirdi. Toz bulutu, karanlık, silüet yahut cisimcik... Kimliklerini unuttukları gölgelerin esiri oldular. Tek tek anılarında kaybolan karartıları sevmeye kalkıştılar. Yoksa unuttuklarını, kendi gölgeleri mi sandılar? Bu, mutsuzluğun varoluş ve kayboluş hikayesi. Ölümün kapılarını aralayıp, unuttuğunu sandıklarına esir olmanın resmi. Bu Alphard ve Alnilam'ın hikayesi. Capella ve Polaris'in... Bir yerlerde unutulan herkesin hikayesi.