O bir abi, daha çok baba. Ve Feza, Alaz'ın en görkemli yarası. Güzel adam, Alaz Soykıran. Önce kollarım boş kaldı. Kollarımı açıp yalvardım Tanrıya. Beni yanına alır mısın? Agâh ve Seher'in mabedine. Güzel insanların yanına. Sonra kollarıma gökyüzünü sığdırdım. Tanrım affet beni. Yanına alma. Feza'm, kardeşim, çocuğum, kızım, ailem. Onun için yaşamalıyım.