"Bu pislikte yaşamak sana göre değil." Konuşmaya başladığında nefes alışıma dikkat etmeye başladım en ufak bir seste konuşmayı kesecekmiş gibi duruyordu. "Yüzündeki sert, soğuk ifade ile ancak başkalarını kandırabilirsin beni değil güzelim. Benim hayatım sert, acımasız ve sen nereye kadar dayanabilirsin bilmiyorum. Seni öğrendiklerinde benim yüzümden peşine düşecekler, bana dokunamadıkları için seni incitmeye çalışacaklar." Derin bir nefes aldı gözlerini yerdeki taşlardan ayırmıyordu. Artık konuşmayacak, konuşma bitti diye düşünürken boğuk sesi ile devam etti. "Korkuyorum..." Dediğinde kafamı yüzüne çevirdim ben yüzünü çaresizlik içerisinde izlerken o bana bakmamakta ısrarcıydı. "Olur da bir gün bedenime zarar vermeyi başarırlarsa acısı elbet geçer ama ruhumun acısı geçmez. Elzem sen benim ruhumsun." Tüm Hakları Saklıdır ! Çalıntı durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

Kılıç ne kadar keskindi? Veya bir kurşun ne denli yakardı canı? Hangi insan ölümle dik başlı halde karşı karşıya dururdu? İnsanoğluydu işte. Ne keskin kılıçlar, ne de kavuran kurşun yarasına karşın ölümle göz göze gelmeye cesaret edemezdi. Yıkılan tabular yıllar arasında kaybolurken hatırlamazdı evlat denen mahlukat kendi kurallarını. Bir gün bir ormanda veya bir çöp konteynırında göğsünde bir kurşun yarası, cildinde ufak tefek morarmayı bekleyen kızarıklık ve karın boşluğundaki bıçak darbeleri insanın hayatının bittiği değil başladığı yerdi. Hiç olmadı bir çatıda son alınan nefes olduğu zannedilen oksijen yeni bir güne bambaşka nedenler için uyanmak demekti. Ve bir adam için o başlangıç Hera Amine'nin berbat geçen günü ile karşı karşıya gelirdi. ---- Hera Amine & Aren Rollas

Siyahın gökkuşağında yeri yoktur. Siyah bunu bilir ve kendini renklerden soyutlar... Birgün; Siyah, bilmediği tonlarını öğrenirken kendinden daha koyu bir ton keşfeder... Bilinmeyenleri örten bir sürü farklı tonlarda siyah... Kendi tonlarından bir gökkuşağı oluşturur... Diğer renkler değil, siyahın her tonu, mavi gökyüzünde yerini alır... Her tonu farklı bir derinliğe sahip siyah, sadece kendine ait bir gökkuşağına sahiptir artık. Ama gökkuşağı geçicidir, Siyah bilmez..

Bir karar, bir insanın tüm hayatını değiştirebilir miydi? Umutlarını kurutabilir miydi? Gökkuşağının renklerini silebilir miydi gözlerinde? Bir adam, bu kadar acımasız olabilir miydi? Geride bıraktıklarını unutmaya çalışmak ne kadar doğruydu? Yeni bir sayfa açılmıştı, Buke için. Ancak bu sayfa bembeyaz değil, kapkaranlıktı.