By się do nieba dostać, starać się trzeba żywot cały; aby piekło zoczyć, nie trzeba nawet ziemi opuszczać. W chłodzie zimowym, w świetle błyszczącym zza witraży, kupidyn błąka się wśród śmiertelników, opłakując utraconą miłość. Niebiański jego rodowód doskwiera, prócz wieczności zapewniając pustkę serca. Pozna on jednak, czym dobro, a czym zło, ujrzy na własne oczy mrok, w samym sobie odkrywając pokłady miłości niezliczone. Duszę swą złoży w łapska diabła niecierpliwe, czego być może prędko pożałuje... ***Słowackiewiczowe commision, pisane na zlecenie i na podstawie rysunków\rozmów wspaniałych, utalentowanych osób: @borówka i @PerGrabi (odpowiedzialnych też za okładkę)*** -"Średniowiecze\fantasy" AU, w którym to Juliusz Słowacki jest kupidynem, a Adam Mickiewicz to zło wcielone. LASCIATE OGNI SPERANZA, VOI CH'ENTRATE -Starałam się stylizować opowiadanie na średniowieczny utwór, zgodnie z zasadami tych utworów, które udało mi się przeczytać, więc postaram się, żeby akcja była szybka i pozbawiona tego, co zbędne. Pisałam z nadzieją, że opowiadanie będzie krótkie i w miarę rzeczowe,akcja będzie opisywana od wydarzenia, do wydarzenia, jak w Percewalu, albo Ereku i Enidzie, bez "stanów przejściowych". -Z góry przepraszam, jeśli ktoś uzna podczas czytania, iż uraziłam jego odczucia religijne. Nie to było moim celem. Wszelkie biblijne nawiązania mają służyć stworzeniu odpowiedniej atmosfery.

❝Taki z Mickiewicza jest demon jak ze mnie wielkanocny królik!❞ Nie jest łatwo być demonem z rozdroży na dziewiętnastowiecznej Litwie, a Adam Mickiewicz zdążył przekonać się o tym na własnej skórze. Jest jednak ta jedna noc w roku, Noc Kupały, gdy kupcy i handlarze z różnych stron świata zjeżdżają się, aby świętować razem przesilenie letnie. To idealna okazja, by zwieść młodych mężczyzn i kobiety; przecież właśnie tacy naiwni pójdą z demonem na układ! Pieniądze, miłość czy talent ─ na to wszystko złapią się lekkomyślne i głupie duszyczki. Juliusz Słowacki może co prawda nie jest głupi, ale na pewno lekkomyślny. Zawiera z demonem pakt, tym samym sprzedając mu duszę i zostawiając samemu sobie tylko pięć lat życia. Czas mija, Juliusz zostaje wielkim poetą, ale z roku na rok coraz bardziej przeraża go wizja skończenia w piekle. Postanawia wyjąć asa z rękawa i spróbować powstrzymać Mickiewicza. A sam Mickiewicz? Zaczyna grać w jego grę. Problem pojawia się wtedy, gdy okazuje się, że całkiem przypadkiem zakochał się w tym nierozważnym człowieku...

Krótkie historie o dwóch niesamowitych chłopcach, którzy skoczyliby za sobą w ogień.

Co by się stało, gdyby hrabia Horeszko był troszeczkę bardziej gay niż go naszkicował Mickiewicz? A co by było gdyby nagle zaczął crushować tytułowego bohatera? Czyżby nasz najukochańszy Adaś podsunął nam idealny materiał na OTP? Tak, podsunął. Akcja rozpoczyna się w noc po Księdze 4, gdy hrabia Horeszko nie może zasnąć, dźgany wyrzutami sumienia po wszczęciu kłótni w soplickowskim dworku. Czuje się zdesperowany i stęskniony. Gdy jego własne uczucia go przerastają, postanawia wyznać Tadeuszowi co do niego czuje.

Summary: AU. Italy, WW2. Feliciano Vargas is a passionate, if slightly scared, Italian resistance member. Falling in love with a German fighter pilot was the last thing he expected... and it will test his national loyalty, and his heart, to their limits. THIS STORY IS NOT MINE IT BELONGS TO USER GEORGE DEVALIER ON FANFICTION.NET

CHRONOLOGICZNIE CZĘŚĆ III *** Kolejna odsłona przygód romantyków na czacie. Tym razem nękać ich będą ich własne dzieła. Adama Mickiewicza prześladuje tajemniczy Pan Tadeusz. Fryderyk Chopin uczy się piec mazurki. Zygmunt Krasiński boi się, że zastanie go przedświt, A Juliusz Słowacki spisuje testament. Podczas, gdy Cyprian Kamil Norwid zgłębia tajemnice fortepianu Chopina. *** Pierwsza dziesiątka w rankingu idiotyzmów dekady. Znajomość poprzednich części nie jest konieczna, ale jak najbardziej wskazana. #3 w poland

CHRONOLOGICZNIE CZĘŚĆ II *** Wielcy romantycy na wakacjach we Francji, a epoki w dziejach zaczęły się ze sobą przeplatać... Henryk Sienkiewicz chce zdetronizować Adama Mickiewicza. Ludwig van Beethoven rywalizuje z Fryderykiem Chopinem. Dante Alighieri wysuwa oskarżenia wobec Zygmunta Krasińskiego, A William Szekspir ma coś do Juliusza Słowackiego. Jedynie Cyprian Kamil Norwid pozostaje bez zmian. *** Największa głupota jaką wszechświat kazał mi napisać. Znajomość poprzedniej części nie jest konieczna, ale jak najbardziej wskazana.

CHRONOLOGICZNIE CZĘŚĆ I *** Kiedy dajesz romantykom telefony z chatem i myślisz, że to był dobry pomysł. Adam Mickiewicz uważa się za jedynego wieszcza narodowego. Fryderyk Chopin sądzi, że jest najwybitniejszym pianistą wszech czasów. Zygmunt Krasiński jest przekonany o tym, że jest zabawny. A Juliusz Słowacki myśli, że nie umie pisać. Cyprian Kamil Norwid bezskutecznie próbuje im to wyperswadować. *** Jeden z najbardziej beznadziejnych pomysłów tego stulecia/tysiąclecia. Fabuła jest miejscami nieco nieskładna, gdyż pisane to było pod wpływem impulsu chwili, dlatego proszę o przymkniecie oka na ewentualne nieścisłości oraz moją nieuwagę, którą często obdarzam fakty historyczne. Z góry dziękuję.

Paryż miałbyć dla Chopina ukoronowaniem marzeń, dopadł go jednak ból istnienia. Lekarstwem na nie staje się pewne wydarzenie na którym pojawia się idol kompozytora. Czy Fryderyk zdoła podbić serce swojego największego konkurenta? Wkrótce jednak pojawia się ktoś jeszcze...

Co stałoby się, gdyby autorzy niektórych lektur- Adam Mickiewicz i Juliusz Słowacki pojawili się w XXI wieku? Jakie będą ich reakcje na diametralną zmianę? Czy ich relacje się zmienią? Jeżeli tak to jak bardzo?