Lance popełnił ogromny błąd, mówiąc swojej matce, iż przyprowadzi chłopaka na święta Bożego Narodzenia. Keith zrobił jeszcze większy błąd, zgadzając się grać udawanego chłopaka Lance'a. " - Przejmę twoje obowiązki w robieniu prania, jeśli zostaniesz moim udawanym chłopakiem na dwa tygodnie. Pasuje ci tak? Keith musiał zastanowić się przez dłuższy moment. Czy to naprawdę mogłoby mu się opłacać? Lance był dupkiem, nie wiedział też czy udawane umawianie się mogłoby wypalić. Jednak prawie darmowe pozbycie się swoich obowiązków, to jednak coś niecodziennego i cennego. - Okej, zgadzam się. "

Liceum to taki idealny czas, na zawieranie nowych znajomości. Poznajcie perypetie znanych nam Paladynów i ich przyjaciół w okresie buntu i dorastania. Zapraszam do czytania (﹒︠ᴗ﹒︡) ... To była jedna z pierwszych książek, dodanych tutaj(okres gimnazjum) Można traktować z przymrużeniem oka; to była moja pierwsza potyczka z pisaniem, którą traktowałem nad wyraz poważnie. Błagam naprawdę nie bierzcie tego na serio XD nie wiem uważałem to za arcydzieło czy coś lol Nowa okładka:24.05.20 Ps. Komiks @Strawberriesklance, służy/służył whatev jako inspiracja:3

I pocałowali się znowu, tak, jakby ten świat nie miał skończyć się za ledwie parę godzin; wszystko, co istniało było tutaj, oni, gwiazdy i światła, tańczące pomiędzy ich ciałami. W miejscach jak to, noce były długie, ale miłość, którą mieli w sobie, nie była w stanie wypełnić sekund, które ciągnęły się jak minuty, minut, które stawały się godzinami z każdym kolejnym dotykiem. Nie było w tym geście nic więcej, niż rozkoszowania się swoim własnym istnieniem, we wszechświecie, który doprowadził ich do tej chwili - i czymkolwiek były gorzkie łzy, z jakimi będą musieli się mierzyć przez nieskończoność bez siebie, nie istniały one jeszcze w tym momencie. To, ze wszystkich rzeczy, jakie Lance czuł przez dwadzieścia cztery lata swojego życia, było właśnie najczystszą definicją miłości. Byli tutaj, dla siebie, w czasie, który spowolnił tylko dla nich, w świecie, który pozwolił, żeby mogli się w sobie zakochać. Miłość, tak ze wszystkich rzeczy. Jak na ironię, to, co ostatecznie ich połączyło, było miłością. rozdziały: 3/3 słowa: 80k

[ Gdzie Keith kocha się w niebieskich niezapominajkach i swoim rywalu a Lance boi się własnych uczuć. ]

Od przywrócenia spokoju we wszechświecie minęły trzy lata. Ziemia rozwija się pod okiem rodziny Holtów, Hunk otworzył własny biznes, a Shiro wreszcie się ustatkował i założył rodzinę. Jedynie Lance i Keith wciąż nie potrafią odnaleźć się w świecie, w którym nie szaleje wojna. Gdy lądują na małej wysepce w ramach wakacyjnego wypadu do nowego domu Shiro, muszą skonfrontować się z własnymi emocjami.

- Straciłeś kiedyś przyjaciela? - zapytał z nosem czerwonym od płaczu. Starszy chłopak zastanowił się i pokiwał głową. - Pamiętasz, jak Matt uciekł z domu? Nie znałem wtedy twojego brata, więc bardzo odczułem jego zniknięcie. Zostałem całkiem sam. Ale nie na długo. Z Veronicą szybko nawiazaliśmy nić porozumienia. A pózniej poznałem Shiro. Ludzie to nie marmurowe posągi, Keith, nie bedą wciąż stać w tej samej pozie, bezmyślnie wpatrywać się w jeden punkt. Jeśli zobaczą, że jesteś sam, przyjdą zapełnić pustkę, która cię teraz ogarnia. Czy to, co mowię, trafia do ciebie? - Ale ja nie chcę innych, Adam. Chcę Lance'a - burknął, wydymając usta. Założył ręce na piersi i wpatrywał się w terminal, jakby czekał, aż jego najlepszy przyjaciel do niego wróci. Historia inspirowana komiksem „Come home". <3 polecam(!!!) ~ukończone~

Dowiedział się co się stało. Dowiedział się, że jest sam. Dowiedział się czym jest depresja. To co się stało, zostanie na wieki w jego umyślę ... Nikt nie wie, jak go pocieszyć ... Jedyny Keith wie, czego potrzebuje w tej chwili. Zapraszam na opowieść o dwóch sercach, jedno kruche jak lód drugie rozpalone jak słońce. * 2 historia, która przyszła mi do głowa tak o xd * Zapraszam :)

Wypadki chodzą po ludziach i jak widać, także po bogach. Nawet tych greckich.

Koniec szkoły, wakacje. Zamiary Lance'a na idealne spędzenie wolnego czasu zostają pokrzyżowane, gdy jego najbliżsi przyjaciele zgłaszają się na opiekunów letniego obozu i także go w to wciągają. Mimo ogólnej niechęci chłopak i tak zamierza spędzić te tygodnie miło i spokojnie, niczym się nie przejmując. Nie wie jednak, że na obozie będzie także Keith i los ma już dla niego zupełnie inne plany.

- Zapraszam moją księżniczkę. Jednak zamiast śmiechu usłyszał głuchą ciszę. Podniósł wzrok i w miejscu, gdzie powinna znajdować się piękna białowłosa, zobaczył Keitha gapiącego się na niego jak na jeszcze większego idiotę, którym już i tak był w jego oczach. - Kościsty tyłek? - spytał raczej samego siebie niż osobę naprzeciwko. - Nie kurwa, Batman - mruknął. - Mogę wejść? Czy jeszcze czekamy na mojego lokaja, Alfreda? ⭐ ZAKOŃCZONE ⭐