"Benim topraklarımda ölmek için özel bir nedene gerek yok." Mihra Elnurova, Türkiye'nin güneyinde yer alan, ufak bir Türkmen ülkesi olan Karahan'da yaşamaktadır. Sıcacık bir ailede büyüyen Mihra, hayatın sert ve acımasız yüzüyle henüz tanışmamıştır. Ta ki ülkesinde baş gösteren iç savaşa kadar. Ülkenin çeşitli bölgelerinden ayaklanma, silahlanma haberleri gelirken hiçbir sorun olmadığına inanarak yaşayan genç kız, bir sabah bulundukları kasabaya ülkesini ve kendi topraklarını korumak için Türkiye'den askerlerin gönderildiğini öğrenir. Bu askerlerin arasında hayatının aşkının da olacağından bihaberdir. Yağmurlu bir günde şarkı söyleyip kendi kendine eğlenirken çitlerin arkasından kendini izleyen Türk askeri Yusuf Agâh Demiral'ı görünce Mihra'nın kalbi o zamana dek hiç atmadığı kadar kuvvetli atmaya başlar.

/Askeri Kurgu/ İlk görev yerine atanmış Duru ve özel kuvvetlerden kıdemli üsteğmen Alparslan Kayahan'nın aşk romanı. Canınız sıkıldığında okuyabileceğiniz çerezlik klasik asker kurgusu. Keyifli okumalar! #askerkurgu 1. (19.05.2023)

Blackout'dan tanıdığımız Tuğrul'un oğlu Serdar İlteriş'in hikayesi

Öfkenin elleri boğazımı sıkarken son kez kokunu almak istedim. Bize ne oldu bilmek istedim. Ölen kişinin ben olmadığıma inanmak istedim. Sen ise bir mezarın başında ağlıyordun. Askersin sen, akmamalı gözünden yaş. Ölüyüm ben, atmamalı bir daha bu kalp. Derince kokunu içime çektim. "Hepsi bir rüya olsun isterdim." Mırıldanmalarım yüzünden yerinde kıpraşak yavaşça gözlerini açmıştı. Bir yabancıya bakar gibi bakıyordu bana. O kadar soğuk, o kadar uzak. Uykulu bir şekilde "Uyumadın mı sen daha?" diye sordu. "Uzun süre önce uyandım." Uykulu gözlerle baktın bana, kötü bir rüya gördüm o zaman. - Bu kurgu gerçek kişi ve olaylarla ilgili değildir! Herhangi bir benzerlik, çalıntı durumunda hukuksal işlemler yapılacaktır. Başlama tarihi: 27/11/2022 Keyifli Okumalar ♡

Her sonun başlangıcı olduğu gibi, benim de biten sonumun başlangıcıydı bu olay... Şans verip, okumadan geçmee:) Hikayedeki karakterler ve ismi geçen şehirdeki mekanlar, tamamen hayal ürünüdür. Gerçeklikle bir alakası yoktur. °Başlama tarihi; 13/10/23°

"Bela yağmur gibi gökten yağarsa Başını ona tutmaktır, adı aşk..." . . . 🪶❤️‍🔥 Kapak tasarım; @Publiisherr

Kimileri denizlerin aslanı, Kimileri evladım, Kimileri Mehmetçik, Kimileri ise vatan sağolsun der. Hırçın dalgalı deniz kırmızıyı kucakladı, deniz karmen denizine dönüştü. "Yemin ederim ki Helen, değil seni yunan askerleri tüm dünya benden almaya kalksın, dalgalarımda boğarım hepsini" Dedi. Yüzbaşı boz. "Karmen denizi." dedi Yunan kırması çingene Helen. "Benim karmen denizim, yaseminlerimi sussuz bırakmayan, beni kimsesiz vatansız koymayan karmen denizim." ["𝒟𝒾𝓇𝑒𝓃𝒾𝓈̧ 𝓈𝑒𝓇𝒾𝓈𝒾 - 𝒪𝓃𝑒" ] . [Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup kurgudan ibarettir.]

BU BİR ASKER KURGUSUDUR. "Sen nasıl özel kuvvetsin ya? Mayına bastım diyorum. Kasaturayla falan imha etsene yüzbaşı!" Bir yandan da hönkürerek ağlıyordum. "Kal böyle de aklın başına gelsin. Belki akıllanırsın ağlayan bela." Ağlarken küfrettim."Senin gelmişini geçmişini..." Beni durdurup sırıttı. "Sana yardım edecek yegâne kişi benken küfür mü edeceksin?" Telaşla bağırdım. "KÜFÜR YOK! VALLAHİ BİLLAHİ TİLLAHİ YOK!" "Tamam sus artık kızım ya! Yardım edeceğim." Bu sefer de sevinçten ağladım. "Şimdi ne yapacağız komutan. Sen benim yerime bassana şuna ben yoruldum." Yere bakmadan parmağımla işaret etmiştim mayını. Hayretler içerisinde bana baktı. "Yok yok ben gidiyorum. Dünya için bu iyiliği yapmam gerekiyor." "Ölüme mi terkedeceksin beni?" "Tek seferde anlamana sevindim." Arkasını dönüp gidecekken durup hala zırlayan bana baktı. "Neyse sana ufak bir kıyak yapayım. Sakın ayağını oynatma. Yoksa uf olursun. Hadi rastgele." Yürümeye başlamasıyla ağlayarak tek bir cümle çıktı dudaklarımdan. "ANNEMİ İSTİYORUM BEN!" *. *. *. Yüzbaşı Cihangir Demiralp. Pilot Teğmen Devrim Işık Uluöz.

Sekiz yaşında, babasını kaybetse de, onu ayakta tutan, ruhunu besleyen bayrağı ve vatanıydı. Yıllar sonra babasının mesleğini göğsü gere gere, tırnaklarını kazıya kazıya alan, üsteğmenlik rütbesine kadar çıkan Elzem Karadoğan, kaos timinin komutanıydı. Ta ki, gittiği görevde, kimliğini gizlemiş bir yüzbaşı ile tanışana dek. Yüzbaşı Barut Kara Saruhan, ikisinin de kaderinin gökyüzünde çizilişinin adımını atmıştı. İki yıldız yan yana durduğunda, gün doğumunda kaybolacaklarından habersizlerdi. ** Tuttuğum silahım kabuslarımın başını çekse de vazgeçmeyen bir ben vardım. Yıkımlarım, parçalanmışlıklarım, yok sayılışlarım, ölümlere şahit gözlerim, yaşadığım darbelere karşı dik duran başım. Hepsi ama hepsi bendi. Ben kimdim? Buydum. Ölümdüm, yaşamdım, intikamdım, kaybedendim ya da kazanandım. Bir çocuk vardı geçmişte dur durak bilmez, delinin teki. Bilirdim hep, canı yanardı. Ne kadar gülse, ne kadar mutlu hissetse akşamında yalnız kalması yeterdi. Zaman, onun için milim milim işlerken, yalnız o küçük kız çocuğu büyüdü, kadın oldu. İlk vatan dedi sonra acım. Onu ve babasını yıkanları parçalamaya yemin etti. Yolunu çizdi, gücünü buldu, öfkesine sarıldı, kanayan yarasını umursamadı, kararan gözleri; ölümü fısıldıyordu. ** "Bir kaç dakika önce çok doğru söyledin. Tanışalım." Elini sıkmadım. "Batak." "Gerçek adın ne?" "Yok." dedim sertçe. "Batağım." "Bataksın," dedi boş elini kendine çekip, cebine sıkıştırırken. Anlamış gibi başını aşağı yukarı sallarken, gülümsedi. Az önceki sinirli halinden eser yoktu. Gözlerimin içine içine bakarken, "Yüzbaşı Barut Kara Saruhan." demesiyle başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Dudaklarım aralandığında, rütbe yukarımda olan komutanımı tehdit ettiğim gerçekliğiyle yüzleşiyordum. [30.06.23] | yetişkin içeriktir. |

Serdar Akılçelen, yetenekli, cesur ve hayatının en önemli beş yılını ülkesine adayan sadakat dolu bir Savaş Pilotudur. İlk görev yerinde hiç beklemediği bir anda fazlasıyla güzel ama aynı zamanda öfkeli bir kadın hayatına girer. O günden sonra hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır. (Blackout'dan tanıdığımız Serdar'ın hikayesi)