"Zhan ge, özür dilerim," demişti Yibo ve Xiao Zhan öfke patlaması geçirmişti. "Sikik sikik özür dilemeyi kes artık!" dişlerini sıkıyordu. Yine de, Yibo'nun yüz ifadesi değişmemişti. Xiao Zhan onun üzerine daha da çok eğilmişti, tek eli Yibo'nun omzunu yumruklamak üzere sallanıyordu. "Niye özür dileyip duruyorsun? Neyi yanlış yaptın?" "Her şeyi?" sesi titriyordu ve Xiao Zhan'ın kalbi bunu kaldıramıyordu. Kaşları çatık, elleri öne doğru uzanmış ve Yibo'nun ensesine sarılmıştı. Yibo'nun gözleri şaşkınlıkla iri iri açılmıştı ama çok geçti. Xiao Zhan çocuğu kendine çekmiş ve dudaklarını derin bir öpücükle hapsetmişti. 。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。 Dünya sırtını Xiao Zhan'a döneli bir yıl geçmişti ve o da sırtını Yibo'ya döneli bu kadar zaman geçmişti. Ama bu işin çaresi neydi? Tam şimdi, Wang Yibo kapısının ardındaydı ve içeri girmesine izin vermezse kırmakla tehdit ediyordu. Çocuk bugün ölümden dönmüştü ve izlerken Xiao Zhan'ın ruhu neredeyse bedenini terk etmişti. Peki...şimdi ne olacaktı? [ Bu çevirinin hakları aomoye aittir. ]

Norveç'e okumak için giden Wang Yibo, Stavanger Üniversitesinde hayatını tamamen değiştirecek kişi olan Xiao Zhan ile tanışır.

Xiao Zhan bir sabah haberleri açtığında 3 yıl önce Çin'de bıraktığı, terk ettiği nişanlısını ve onun varlığından yeni haberdar olduğu oğlunu görmüştü. Nişanlısının bir oğlu vardı artık. Belki de bir eşi... Wang Yibo... üniversiteden beri tek taraflı duygular beslediği biricik nişanlısı; aileleri dost olduğu için onunla zorla nişanlanan adam. Kulağının ardındaki benine hayran olduğu, kendi ellerini kavrayan büyük ellerine hasret kaldığı o adam, Artık nişanlısı değildi.