Julien nauczył się wiele tamtego lata. Nauczył się odwagi. Odwagi, by podejmować ryzyko, zamiast się bać. Odwagi, by mówić, zamiast milczeć. Odwagi, by działać, zamiast marzyć. Nauczył się żyć. Żyć poza kartkami swojego notatnika. Żyć tak, żeby zamiast wymyślonych historii, móc spisywać wspomnienia. Żyć, jakby każdy dzień, był ostatnią okazją, by czegoś doświadczyć. Nauczył się kochać. Kochać to, że dom to nie zawsze miejsce. Kochać siebie. Kochać kogoś, nawet jeśli odejdzie. Jednak przede wszystkim nauczył się, że Słońce ma złote włosy, oczy, które zdają się wiedzieć wszystko, i uśmiech będący w stanie rozświetlić najciemniejszą noc. Że Słońce wpada do twojego życia bez ostrzeżenia, żeby wywrócić je do góry nogami. Że Słońce zawsze w końcu znika. Ale to w porządku, bo Julien nauczył się też, że nie wszyscy ludzie stają na twojej drodze, by na niej zostać. Że niektórzy pojawiają się na niej na jedno lato, żeby cię czegoś nauczyć, zanim odejdą w swoją stronę. Że są osoby, które poznaje się tylko po to, by tęsknić za nimi przez resztę życia.

Gdy zaczęłam falować lekko włosy napisał do mnie numer, który podał mi Nick. Nieznany: czekam księżniczko;) Zapisałam numer jako Michael i postanowiłam, że nie odpisze. Dokończyłam falować włosy, poprawiłam błyszczykiem usta i zeszłam na dół. Gdy otworzyły się przede mną drzwi od holu na mojej twarzy pojawiło się zaskoczenie. Stało przede mną czarne świecące Lamborghini huracan, a mężczyzna o niego oparty wyglądał jak istny bóg, nieee diabeł. Spojrzał na mnie zza telefonu, uśmiechnął się przebiegłe i powiedział: - Długo kazałaś na siebie czekać księżniczko...

Niespodziewane oświadczyny chłopaka Klary uświadamiają jej, jak bardzo nie jest gotowa na życie, które zaplanowała dla niej matka. W przypływie emocji, dziewczyna wyrusza w samotną podróż wypożyczonym campervanem. Pewnego dnia w Bawarii spotyka przystojnego autostopowicza, który już niedługo wywróci jej życie do góry nogami.

Składaliśmy sobie wiele obietnic, ale żadne z nas nie potrafiło ich dotrzymać. W końcu tacy już byliśmy i dlatego sparzyliśmy się szybciej, niż zdążyliśmy zapłonąć. Pierwsza część trylogii wish. © Paczalka, 10.2021/2022/?

Mówiąc pierwsze kłamstwo, sprowadziliśmy lawinę zdarzeń, która zniszczyła nas doszczętnie. Pierwsza część trylogii "Liars". Samochód Rosalie zepsuł się na środku pustej drogi. Dziewczyna niewiele myśląc, zatrzymała pierwszego nieznajomego, którym okazał się on. Chłopak cały we krwi. Następnego dnia dowiaduje się, że jej koleżanka została zamordowana, a chłopak, którego widziała, nie zamierza dać jej spokoju. Rosalie myśli, że to on jest morderca, ale czy na pewno? Czy może ktoś upozorował ich spotkanie?

„Byłeś pionkiem w mojej grze, ale po jakimś czasie sama zrozumiałam, że ja też zaczęłam grać." ⚠️ - Różnica wieku - Przekleństwa - Sceny erotyczne 21.10.

"- Wiem, że jesteś nowy, ale w tej szkole panują zasady i nie lubimy tu przemocy, dlatego wypuść Ashtona i może sprawa rozejdzie się po kościach, okej? - Okej. - Pokiwał głową, choć wciąż brzmiał na lekko rozbawionego. Odsunął się od drzwiczek, skąd Irwin wręcz wypadł z impetem. - Jak masz na imię? - Umn, Luke? - Przedstawiłem się niepewnie. - Fajnie. - Skinął. Zdezorientował mnie, dlatego straciłem czujność, pozwalając by nowy chwycił moje ramię i ku zaskoczeniu gapiów, mnie wepchnął do szafki, na miejsce Ashtona, przytrzymując zamknięcie. - Hej! - wrzasnąłem. - Ja jestem Michael - odpowiedział w stronę dziurek, które miały pewnie za zadanie wietrzyć i chronić szafkę przez stworzeniem trampkowej bomby biologicznej. - I żaden dupek nie będzie łaził za mną i komentował mojego ubioru i mojego piercingu, żeby potem kolejny dupek implikował mi, że nie rozumiem zasad. - Super, Michael, ale teraz mnie wypuść!" Albo... Gdzie Luke jest definicją pozytywnego myślenia, a Michael to synonim burzy. Czy też... Gdzie Luke nie potrafi pogodzić się z tym, że ktoś go zwyczajnie nie lubi, dlatego za wszelką cenę próbuję wywołać uśmiech na twarzy Michaela. ______________ TW: ta książka jest fanfiction i nie ma nic wspólnego z rzeczywistością! grudzień 2020 - czerwiec 2021

Idealny świat Imogen McLean przekształca się w bajkę, gdzie by przetrwać trzeba kłamać i dobrze grać. Miłość jest potrzeba, a w przypadku Lawrence'a Lancastera wydaje się po prostu niemożliwa. Książka w trakcie poprawy. Czasami fala cringe'u 2019/2020

"Powiedz tylko słowo, a to zrobię, moja słodka." Vanity Ashby to kobieta, która bardzo szybko założyła rodzinę. Już wieku osiemnastu lat zaszła w niespodziewaną ciąże z chłopakiem, którego miała w planach rzucić. Wyszła za mąż, po kilku latach urodziła kolejne dziecko. Czy była szczęśliwa? Nie do końca, ale musiała udawać. Pewnego dnia, podczas jednego z załamań, postanowiła coś zmienić. Zapragnęła przeżyć swoje nastoletnie życie jeszcze raz. W tym okresie zwróciła na siebie uwagę Armina Villina - tajemniczego mężczyznę, o tęczówkach w kolorze nocnego nieba, o których Vanity nie potrafi przestać rozmyślać. Gdy dwójka ponownie się spotyka, kobieta dostaje propozycję nie do odrzucenia. Jak postąpi? Czy Vanity zostawi wszystko, aby zacząć żyć tak, jak chciała? Czy Armin pomoże jej przeżyć młodość na nowo?

24.01.2024r. - PREMIERA! ~~~~~~~~~~~~~ Od nienawiści do... miłości? Pomysły, na które wpada się w stanie nietrzeźwości, rzadko należą do najlepszych, ale Destiny Joyce zupełnie się nie spodziewała, że mogą być aż tak złe. Kiedy dzień przed walentynkami porzuca ją partner, Destiny żąda sprawiedliwości. Chęć zemsty przyświeca tłamszonej przez lata Joyce do tego stopnia, że decyduje się podjąć pracę u największej konkurencji swojego byłego kochanka ― po tym, jak nietrzeźwa złożyła aplikację na stanowisko asystentki szefa. Głową ogromnej korporacji, która liderem na międzynarodowym rynku finansowym, jest niejaki Oscar Preston. Być może dlatego Destiny nie podejrzewa, że jako prawa ręka człowieka, dla którego była definicją chaosu i którego szczerze nie znosiła, zapomni o zemście, jakiej pragnęła dokonać, i uwikła się w romans wyrosły na wzajemnej niechęci. W końcu każda reguła ma swój wyjątek. Czasem największy wróg staje się najwierniejszym kochankiem, a nienawiść może się przeistoczyć w bezgraniczną miłość. Jednak nikt nie mówi o tym, co trwa pomiędzy regułą a wyjątkiem. I nikt nie wspomina o tym, że nie każdy jest gotów to przetrwać. Może dlatego nikt nie powiedział Destiny Joyce, jak wiele kłamstw ukrywa Oscar Preston? DYLOGIA DESTINY - CZĘŚĆ PIERWSZA