"Belkide İmkansızın içindeki İmkanı bulmaktır Aşk..." *************************************************** "Seni seviyorum Basketçi kız" "Seni seviyorum Güzelim" "Seni seviyorum deli Kız" "Ne zaman kalbini dinleyeceksin Basketçi kız?Ne zaman kalbine söz hakkı vereceksin?"dedi parmağı ile sol yanımı işaret ederek gözlerimi kaçırdım. "Hiç bir zaman!Ben beynimle karar veririm,kalbimin karışmasına gerek yok onun tek işi kan pompalamak"buruk bir gülümseme belirdi yüzünde "Aşkı nasıl yaşayacaksın o zaman?"biraz düşündüm "Yaşamıcağım istemiyorum"dedim gözlerimi gözlerine dikerek yüzünü yüzüme yaklaştırdı. "Seni seviyorum Basketçi kız" "Seni seviyorum Güzelim" "Seni Seviyorum Deli kız" Hiç bir şey demedim ne gözlerimi kaçırdım nede ağzımı açtım "Aşkı o güzel kalbine tattırmazsan bende mutlu olamam"dedi ve bana doğru bir adım attı "Aklımla sevsem olmaz mı?"diye sordum Masum bir sesle. Kıkırdadı "Bilmem olur mu?"eline baktım ve yavaşça elini elime aldım "Bence oldu bile"diye fısıldadım gözlerimi onun gözlerinden ayırmadan. Affalamış ifadesi bir gülümsemeyle yok oldu "Neydi bu şimdi?"diye sordu inanamıyor muşçasına.Omuz silktim "Aşk itirafı"dedim ve gözlerimi kaçırdım. Çenemi hafifçe kavradı "Kaçırma"gözlerimi yine gözlerine diktim "Neyi?"dedim anlamadığımı belli ederek,yüzünü iyice yüzüme yaklaştırdı "Gözlerini diyorum,kaçırma bırak biraz daha başım dönsün"

"Oradan kurtulacaksın biliyorsun değil mi?"Telsizin diğer ucundan gelen sesle birlikte son kalan gücümle ayağa kalktım.Başaracaktım. "Biliyorum tabiki karalara bağlamaya gerek yok." Kıkırdadığını işittim,tüm ekip beni arıyordu biliyordum.Pest etmeyecektim.Silahımda kalan 8 kurşunla nereye kadar gidebilirsem gidecektim.İşin zor kısmını halletmiştim,şuan yapmam gereken tek şey güvenli bir bölge bulmaktı. Fakat çok koştuğumdan olsa gerek göğüs kafesim hızla inip kalkıyor,bacaklarım titriyordu.Alnımdan süzülen ter damlaları bir bir boynumdan aşağı düşerek özgürlüğe ulaşıyordu. Bende ulaşacaktım. 🌒 Ufak bir tanıtım kitabıma şans vermek istemezmisin ?

*Nefret, aşka dönüşebilen güçlü bir duygudur* Annesinin tayini dolayısıyla İstanbul'a taşınmak zorunda kalan Öykü, burada daha önce hiç karşılaşmadığı bir şeyle karşılaşır. Bir çeteyle. Bu durum ilk başta pek hoşuna gitmese de daha sonra onları terk edip giden babasından intikam almak için bu çetenin içinde olmak ister. Fakat bilmediği çok şey vardır. Bu çeteye girmek öyle zannettiği kadar kolay değildir. Çetenin lideri olan BARLAS KARAMAN'ın koyduğu bazı zorlu görevleri yerine getirmek zorundadır. Ve bu görevlerin hiçbiri de öyle herkesin yapabileceği kadar basit görevler değildir. Öykü'nün de öyle. Tüm hakları bana aittir©