Ölümün sıcak nefesi ensesini okşarken günahın harlanan ezgisi balçıkla sıvanmıştı. Babasının gölgesi ve esareti altında yaşama tutunan, sol yanındaki acılarıyla perçinlenip, kozasındaki duvarları tırnaklarıyla kazıyan bir kız. Avuçlarında kırık kanatları, ruhuna satır satır işlenen bir aşk. Tüm hayatının çetrefilli yollarında düşe kalka yaşarken, lisenin ona getireceklerinden habersizdi. Nefretin soylu nefsi yaşamın içinden kopup gelen vaveylaydı. Ruhunun dibini günahlarıya boyamış, cehennem azabıyla yanmıştı. Kaçınılmaz sonun şafağında öfkesini ve nefretini harlarken planlarında olmayan tek şey ruhu yaralı bir kızın pençelerindeki tutkuyla bezenmiş ihtirastı. "Ruhumu ruhuna diktim. Bir daha ne sen çözebildin o ilmikleri ne de ben."

Dilsiz bir kızın kalbi tüm kötülükleri kendisine çekiyordu. Hiçbir kalp bu kadar değerli olmamıştır. Yeşil, Ötanazi Okulu'na sürgün edildiğinde o yıllarda henüz bir çocuktu. Öz babasının onu nasıl bir yere mahkûm ettiğini bile bilmiyordu. Ötanazi Okulu, Amerika Birleşik Devletleri'ne bağlı olan Alaska'da açılmış karanlık bir okuldu. Bildiğiniz tüm o okulları unutun çünkü Ötanazi Okulunda öğretmenler ders vermiyordu. Her biri kendi dalında uzman bilimcilerdi ve oradaki amaçları bir okul dolusu öğrencinin üzerinde deneyler yapmaktı. Öğrenciler ise sıradan öğrenciler değildi çünkü her biri idam cezası almış mahkûmlardı. Okul onları satın alarak kendi deneylerinde kullanan karanlık bir girdaptan farklı değildi. Bir kez içine girince çıkmak mümkün değildi. Yeşil tüm o tehlikeli mahkûmların içinde göğsünde değerli bir kalple yaşamak zorundaydı. Herkes onun kalbini isterken kurtların içine atılmış bir kuzudan farklı değildi. Kalbini isteyenlerden biri de öz babasıydı. Babasının onun kalbi için okula tehlikeli bir suikastçı göndermesiyle, belki de tüm ezberler bozulmaya başlamıştı. Avcı'da her zaman bu kadar acımasız değildi. Özellikle ateşten kızıl saçları olan ve bir katile gülümseyen hasta bir kadını tanıyana kadar. Şimdi karar verme sırası ondaydı. Avını öldürmeli mi, yoksa korumalı mı? Sayfalar üzerinde konuştuğu bu dilsiz kadınla tam olarak ne yapmalıydı? "Kadın kandan korkuyordu, adam ise kan kokuyordu. Şimdi sen söyle; böyle bir durumda kadın özleyebilir mi ölüm kokan bir adamı?" dedim. "Kadın aptaldı adam ise kadına kör. Şimdi sen cevap ver; her şeye, herkese ve özellikle küçük bir kadına kör olan bir adam bekleyebilir mi kadın tarafından özlenmeyi?" diyerek bana cevap verdi.

ZOR KADIN adlı hikayenin devam hikayesidir. İlk hikayeyi okumadan okumayınız. © Tüm hakları saklıdır.

Ela: Barış Abi Ela: Benim elime bazı fotoğraflar geçti abi Ela: Bunlar sen olabilir misin? Ela: *fotoğraf* Ela: *fotoğraf* Barış: Siktir!

Bir kitap üç hikaye💗 Lavin Efes 🔥 Melisa Serkan 😭 Tolga Begüm 💖 Cinsel içerik mevcut.

Ayperi: Sen benimle dalga mı geçiyorsun? 0531***: Aksine çok ciddiyim. 0531***: Uslu olman gerekiyor. Sarhoş olduğunuzda en fazla ne yapabilirsiniz? ************ Dudakları dudaklarımın üzerinde, "Bedenin beni istiyor. Buna sen dahi engel olamıyorsun." Dedi kışkırtıcı bir sesle. Ses tonu içimde ona karşı dinmek bilmeyen ateşi harladı. Sesimi çıkartamıyordum. Dayanamıyordum. Karşı koyamıyordum. Bu kadar işkence fazlaydı. Ellerim göğsünden boynuna doğru uzanmaya çalıştı. Ne yapmak istediğimi anlayarak ellerini belimden aşağı indirerek kalçamdan tuttu ve beni kucağına aldı. Bacaklarımı beline doladım. Gözlerim kısılı gözlerinde bir müddet kaldı. Bakışıyla beni yakıyordu sanki. Alnımı alnına yasladım. "Lütfen." Dedim gözlerimi kapatarak. Kalçamdaki elleri iyice sıkılaştı. "Lütfen ne? Bana ne istediğini söyle." Dedi keyiflendiğini belli eden bir sesle. ************ Başlangıç Tarihi: 14.08.2022 #bela (1) / 02.09.2022 / 06.12.2022 #yasak (1) / 28.10.2022 #gizem (1) / 10.11.2022 #şehvet (1) / 13.11.2022 #kan (1) / 25.11.2022 / 21.12.2021 / 06.01.2023 #arzu (1) / 09.05.2023 #yetişkiniçerik (1) / 23.05.2023 #ilişki (1) / 05.09.2023

1970'lerde köyde geçmektedir. Sıcak kolları ile sarıp sarmaladı onun yanında cılız ve küçük kalan bedenimi. Buz gibi günahlarım onunayken yerle yeksan oldu. Kimsesiz ruhuma yabancılaşmadan öksüz bedenime sahip çıktı , yalnız onun yanındayken ruhum başını bir evi sokabildi. Beni sokaklarda kaçtığım insanlarla mücadelem ile yalnız bırakmadı koca yüreği ve kudretiyle. Ama bunu yaparken kendine aşık etmeden de alı koymadı. İyilik mi yaptı kötülük mü anlayamadım. Göğüs kafesim bana dar gelmeye başladı. Oraya kocaman bir adam sığdırmak elbette kolay olmayacaktı. Kapak Tasarımı: @mithraae #tarihikurgu6

Lizen: (fotoğraf) Lizen: Baksana Lizen: İç çamaşırımdan bile belli ıslaklığım Lizen: Ona bile bulaştırdım Lizen: Çok kirli bir kız oldum Ares: Şu gördüğüm sulanmaya kirlilik demek haksızlık Ares: Telefonu sikeceğim şimdi. Zor zapt ediyorum. Ares: Bekle beni Lizen: Beklerken biraz kendimle oynasam.. Lizen: Parmaklarım benden bağımsız küçük kızıma ulaştı bile UYARI: BU KİTAP CİNSELLİK, KÜFÜR, ARGO VE +18 iÇERİK BARINDIRMAKTADIR. BİLGİ: KİTAP YARI TEXTİNG KİTABI OLACAKTIR. İLERİDE DÜZ YAZIYA GEÇİLECEKTİR FAKAT İÇİNDE YİNE TEXTİNG BÖLÜMLER BARINDIRACAKTIR. KAPAK TASARIMI: @hestianinkalemi

Yaşamı boyunca hiç kimsenin onu "tehlikeli" olarak nitelendireceğini düşünmezdi. Eh, hayat bazen hoş olmayan sürprizler yapabiliyordu. "Nefes al," dedi kendine. "Çünkü her an biri gelip onu senden alabilir." Ölüme kapadığı gözlerini bir öncekilerden çok farklı, çok daha karanlık bir dünyaya açmıştı. Tek bir bakışla tüm o renklerin, o sihrin ve mükemmeliyetin ondan çok uzakta, geçmişte kaldığını anladı. Yakında uğruna savaşması gereken tek şeyin canı ile sınırlı olmadığını da anlayacaktı. Belki bu gökyüzü bile olmayan evrende, kalbini verdiği cesaret timsali oğlan, belki de sayısız esir ve acılı ruh. Her biri Alessia'nın büyüsünü ve kılıcını savurması için dualar ediyordu. Yüzlerce Labradorit, Garnet, Sitrin ve Yem edilmiş ruh refaha kavuşacak ya da daha karanlık günler ile karşı karşıya kalacaktı. Alessia ruh yiyen bir imparatoru yerle bir edebilir miydi? Edemezsin demişlerdi. Göreceklerdi.