Sevdaya tutulmuş iki yüreğin hikayesi.

Hatay kızı ve doktorun hikâyesi. Kısa hikâye tarzındadır. *** Başlangıç tarihi: 16.08.2019 Rastgele #1 = 19.04.2020 Kısahikaye #1 = 14.09.2020 Romantizm #1 = 20.01.2021 Dram #1 = 16.09.2022

Gözümden akan birkaç damla yaşı da başparmağıyla sildi. "Yemin ederim, yaralarını teker teker yeni bir yara açmadan sararım Hazal. Bıkmadan, usanmadan sararım." dedi gözleri dolu doluyken. "Senden hiçbir karşılık beklemem. Bana sadece yaralarını sarmam için izin ver. O insanla aynı kandan olduğumu bile unutacaksın." Kapak için @sylviarts'a çok teşekkür ederim

Romantizm #3 "Sen de gözlerine bir deniz hapsetmişsin sanki. Denizden uzak kalmaya dayanamayan ben, bu gözlerde en çok ihtiyaç duyduğum suların varlığını buluyorum." Denize tapan adamın bu her kelimesinden samimiyet akan ifadesi beni en derinlerime kadar Atlas benliğiyle doldurmuştu. "Artık deniz bende de başka şeyler ifade ediyor. Hem de çok güzel şeyler ama içinde her şeyden önce Atlas Aladağ olan şeyler." Bana yumuşak fakat bir o kadar da koyulaşan elalarıyla bakarken aramızdaki görünmez iplerle birbirimize biraz daha bağlandığımızı hissediyordum. * "Bu hikayenin tüm hakları bana aittir. Herhangi bir çalınma durumunda yasal işlem başlatılacaktır."

Tanıtım.. "Gönlüm hep seni arıyor neredesin sen , Neredesin sen , " Adamın tok sesi mekanın içinde yankılanırken , gözlerini kısmış elinde ki bağlamının tellerine vuruyordu. "Sinemde gizli yaramı kimse bilmiyor Hiçbir tabip şu yarama merhem olmuyor . " Onu dinleyen insanlar sesinin güzelliği kadar adamın etrafına yaydığı muazzam güçlü aurasına da kapılıp gidiveriyordu. Onu uzaktan izleyen biri daha vardı... Genç kadın yüzünde ki tebessüm ile uzaktan uzağa izliyordu , kalbini avuçlarının arasına bıraktığı bu adamı. Zaten onu hep böyle uzaktan uzağa izliyordu. Ateşe çekilen pervaneler gibi gün be gün onun ateşine çekilmiş ve yanıp kül olmuştu ama adamın onu gördüğü yoktu. Burada ki varlığından haberdar olduğundan bile emin değildi. Gerçi onun gibi bir adamın kendisine bakmasını beklemiyordu ama yanıyordu işte kadın , bu adamın aşkı , ses, bakışları ve kokusu onu yakıyordu . Her gün her gün yeniden doğup ölüyordu sanki Prometheus gibiydi. Onun gibi ölüp tekrar diriliyor ve ertesi gün tekrar ölüyordu ama onu öldüren bu adamın ta kendisiydi. Zaten en büyük imtihanları hep en sevdiklerimizden görmez miydik ? Ama sevdaydı bu , istese de - ki istemiyordu - vazgeçilmezdi ki bundan . Böylece kadın her gün her gün bu adamın aşkıyla yanıyordu . #romance katagorisinde 1. 🌺 (13.06.2019)

Yaşatmak... Bazı insanlar, bazı insanları yaşatmak için doğarlar. Kendileri için değil başkası için yaşarlar. Her gün belki de yüzlerce insanın acısına bir nebze de olsa merhem olabilmek için saatlerce ayakta, uykusuz bir halde oradan oraya koşturup dururlar. Yaşatmak için. Bir nefesin daha son bulmaması, bir bedenin daha kara toprağın altına girmemesi için. Şüphesiz bu kutsal görevi ancak kutsal bir ruh yapabilirdi. Ve öldürmek... Canını alanın canını almak. Kan dökmek ve ellerine baruttan başka bir kokuyu haram kılmak. Ama silahı ateşlerken katil olarak değil yiğit olarak anılmak. Şehitlerimizin kanlarını kendine katarak gökte dalgalanan bayrak için can almak. Yaşamak ve ölene kadar öldürmek. Şüphesiz bu kutsal görevi de ancak kutsal bir ruh yapabilir. Aynı dünya da tamamen farklı hayatların içinde yaşayan iki farklı insan. Tek ortak yanlarıysa başkaları için yaşamaları. Bu, bir hemşire ve bir jandarma özel harekatçının hikayesi. Biri yaşatmak için diğeri öldürmek için savaşırken aşk da onları bir araya getirmek için savaşacaktı.

[Tamamlandı] ✅ Yavaş adımlarla yanına doğru ilerledim topuklu sesini duymuş olucak ki kafasını kaldırıp bana baktı baştan aşağı süzüp donmuş bir ifadeyle bana bakıyordu. Yutkunduğunda gözlerim adem elmasına kaydı yukarı aşağı inişini. Derin bir nefes alıp bana doğru geldi tam önümde durup yüzüme doğru yaklaştığında burnum boynuna değiyordu,istemsizce kokusunu içime çektim, gözlerim kapanmıştı, biraz daha eğildiğinde yutkundum "ne yapıyorsun be adam beni sarhoş etmeye niyetli." İki elini belime sarıp beni kendine çekti dudaklarını boynuma sürtüp yavaşça öptü dudaklarını tenimden ayırmadan kulağıma doğru yol çizdi dudaklarıyla kulağıma fısıldayarak konuştu... Not:Biliyorum çok yanlış kelimeler var ama düzenlenecek kitap ^| Başlama Tarihi : 01/01/2021 |^ ^| Bitiş Tarihi : 04/06/2021 | ^

Bir elin beş parmağı... Biri olmasa hepsi eksik, hepsi yarım. Ama eğer bir aradalarsa sırtlanabilirler yükünü tüm dünyanın. Onlar kanlı bir çemberin içinde sürdüyorlar hayatlarını. Etrafta ceset kokusu var, bir de acıyla örülmüş duvarlar... Sıkışıyorlar, sıkıştıkça birbirlerine sığınıyorlar. Yeri geliyor, o duvarlar üzerlerine yıkılıyor. Önce biri çıkıyor enkazın altından, sonra canı pahasına diğerlerine uzatıyor elini. Çünkü bu bir ekibin aileye dönüşme hikâyesi.

Kavuşamadığı prensinin ardından ağlak gözlerle bakan o deniz kızı hikâyelerini unutun. Çünkü gerçekle yakından uzaktan hiçbir ilgisi yok. Bu sadece onları zayıf, duygusal ve güçsüz birer mitolojik varlık olarak düşünmeniz için bilinçli olarak yaratılmış bir yanılsamadan ibaret. Gerçek şu ki; binlerce yıl içinde av ya da avcı oldular. Ancak hiçbir zaman o masallarda bize anlatıldığı gibi duygusal bir prenses, yardıma muhtaç bir kadın, ya da sulu gözlü mitolojik yaratıklar olmadılar. Suda ya da karada fark etmez, onlar için bir tehditseniz eğer avlanırsınız ve kesinlikle acımazlar. Tıpkı biz insanların da binlerce yıldır onlara yaptığı gibi. İnsan teknolojisi takip edilemeyecek bir hızla gelişirken, bir süre sonra onların pençelerine karşı, insanların kalın çelikten makinaları vardı. Denizkızları için daha da korkuncu olanıysa; insanların artık modern tıptaki gelişmeler yüzünden onlara sadece değerli pulları için değil, ölümsüz bedenleri için de ihtiyaçları oluşuydu. Ta ki büyük tufana kadar... İşte gelişmiş teknolojiye olan bağımlılığımız ve doğa ile oynamamızın sonucu buydu. İklimsel değişiklikler, küresel ısınma, buzullardaki erime, deniz seviyesindeki artış... Ve kimsenin bunu bir tarafına takmaması başlarda sadece onların işine gelmişti. Ancak sonra insanların bir şekilde hayatta kalabildiğini öğrendiler. Hatta öncekinden çok daha tehlikelilerdi. Üstelik tüm bu olan bitenlere çoktan Tanrılar ve Tanrıçalar da dâhil olmuştu. Deniz kızlarının lideri ve bir Tanrıça olan Semiramis'in kızı Alina, kendisini tüm bu olayların ortasında bulduğunda, aslında kim olduğuyla ilgili bile hiçbir fikri olmadığını anlar ve kendisini; ailesini, dostunu ve düşmanını tekrar sorgulamak zorunda kaldığı bir fırtınanın içinde bulur. Üstelik karşısındaki düşmanlar, Tanrıların bile müdahale etmekten kork

Sıradışı bir doktor... Karahan Saygın. Annesinin ölümünün ardındaki mektupla tüm hayatı değişecekti. Kimsesiz kaldım derken, kocaman bir ailenin içinde bulacaktı kendini... Sınır tanımayan delidolu bir yürek... Sevda Şimşek. Hayatına giren bu deli adamla başı fena halde dertteydi. Çünkü kapkara gözlü bu adam, her güzele mavi boncuk dağıtan bir uslanmazdı ve Sevda o kıvrımlı dudaklardan dökülen "BENDEN UZAK DUR, YANARSIN KIZIM." Sözüne karşılık onun dizginlerini eline almaya ant içmiş bir peri. Ve Dubai'nin gökdelenlerinin veliahttı... Behram Aram Al-Sharif... Tehlikeli görünüyordu, zeki, haddinden fazla yakışıklı... Ama geride bıraktığı hayatta ayağına takılan prangalardan kurtulması kolay değildi. "GİT YOLUNA KADIN, BENDEN SANA YAR SENDEN BANA DERMAN OLMAZ. BANA DOKUNURSAN YANARSIN!" Dedi adam... Cesurdu kız, korkularını yıkan, üzerindeki narin kız kimliğinden kurtulup, savaşçı kimliğini ortaya çıkaran aşk tanrıçası... Arya Ertunç. Her masalda kötüler kaybetmez. Bu sefer kendi kıracak, kendi bozacaktı kurulu her düzeni... (YASAK AŞK İÇERMEKTEDİR!) "YANALIM, UMURUMDA MI SANIYORSUN KÜL OLMAK, ATEŞİ SENSEN EĞER?" Diye cevap verdi kız... Ve geçmişi kara bir yazı, acılı bir kayıpla dolu, belayı üzerine çeken serseri bir adam... Arda Ertunç. Kıskançlığından bir haber yaşayıp giderken, en olmadık zamanda karşına çıkan belalı bir gelin... Öykü Çimen... Tutku serisinde kıskançlık, aşk ve arzu hiç bu kadar doruklarda yaşanmamıştı. Nisan 2017 Tüm hakları tarafımca saklıdır.