Gerçek ailem kurgusu!!! Hep iyi kız tarafından okuduk hikayeleri. Kız iyi niyetiyle yaklaşır ancak ailesi hep ona karşı kötüdür. Karıştırıldığı kız kaldığı ailede travmalar bırakmıştır ve asla sevilmez. Ana karakter kız da bu önyargıları kırmak için çabalar. Şimdi hikayeyi biraz tersine çevirsek? Kötü sandığımız o kızın gerçek ailesini bulmasını okusak? Simay Naz Akgül sandığınız o kötü kız. Bu da onun hikayesi. 🤍 "Yaptığın son şey seni bizden kopardı. Her şeyinle seni kabul etmeye çalıştım ama olmadı! Durmadın, her seferinde daha fazla canımızı yaktın!" diye bağırdı annem. Gerçi artık annem değildi değil mi? "Ben kısasa kısas yaptım hep! Çocukların bana nasıl geldiyse onlara öyle gittim!" Anlamıyordu. Onların yaptıklarına karşı üç maymunu oynuyorlardı. "Bu yüzden öz kardeşimizi istiyoruz!" Daha fazla izleyici kalmak istemeyen Çınar annemle arama girdiğinde bakışlarım onu buldu. Öz aileme beni kötülemişti değil mi? Bu yüzden rahattı. "Eşyalarını aldın, defol artık evimizden!" 🤍 "Alışkın olmayabilirsin ancak zamanla alışacaksın." dedi arabayı durdurduğunda. Hemen önünde durduğumuz sarı renkli duvarlara sahip evi gösterdi. "Evine hoş geldin kızım." "Kızım diyorsunuz," dedim evden gözlerimi çekmeden. Ona benim hakkımda hiçbir şey anlatmamışlar mıydı? Nasıl bu kadar içten ve samimiydi bana karşı? "Başka ne diyeceğim?" dedi şaşkınlıkla. "Kızımsın sen benim." "Benim hakkımda size anlattıkları şeyleri biliyorum," bakışlarım ona döndüğünde göz göze geldik. "Bana nasıl güveniyorsunuz?" "Güvenmiyorum." dedi açıkça. "Ancak güvenmek istiyorum. Bu yüzden söylenen her şeye kulak tıkadım ve seni buraya getirdim."

Bu kitap; olmayan törelerin renklendirilmiş hali değil, Bir yürek yangını, Umut buhranı... Bu bir kırık mavinin buruk kahveye bulanma hikayesi... . Yarım ruhla hayata tutunmaya çalışan bir adamı,ona ruhundan ruh üfleyen bir kadını hayatınıza dahil etmek, hayatına dahil olmak ister misiniz? ~~~~~~~~~~~~~~~~ Bir kırmızı kordon vardır, Bilir misiniz? Hani şu iki yüreği birlikte tutan, birlikte tutuşturan kurdele... Bizim hikayemiz de tam bu noktada başlıyor işte; Benim varlığından bihaber yüreğim onun kırık yüreğine dokunmuştu, Yine bir kırmızı kurdele sayesinde... ~~~~~~~~~~~~~~ -TAMAMLANDI- ©TÜM HAKLAR, YAZARIN BULUTLARI ARASINA SAKLANMIŞTIR...☁️ Başlangıç 19.03.2019 Son 05.02.2021 #1~karar🖤03/10/2019 #1~soykan🖤25/04/2020 #1~tekerleklisandalye🖤15/05/2020 #1~candar🖤16/07/2020

"Öyle güzelsin ki..." diye fısıldadı dolgun dudaklara doğru. Kadın, adamdan işittiği sözleri yutkunarak dinledi. Çünkü adamın sesindeki o boğuk tını, onu tekrar baştan çıkarmak için en basit sebepti. "Güzelliğini," Eliyle kadının terden yanağına yapışmış siyah saçlarını geriye itekledi. "Nasıl ifade edebilirim, bilmiyorum."

şiddet,argo, küfür, cinsel içerik vardır.

Küçük bir serçenin kalbi var bende. Ne kışta sıcak bir yere göçmeye cesaretim, ne de kendi menzilimi terkedecek sadakatsizliğim vardı. Yorgun düşmüş, yıpranmış kanatlarım vardı sadece. Onlarda sağa sola çarpmaktan yaralanmış. Ve bir son bahar sabahı, günün geceye kavuştuğu anda gördüm seni. Ve bir son bahar sabahı günün geceye kavuştuğu anda sevdim. Sen....ey dilime ikamet edenim. Dudaklarından dökülen her kelimeye vurgun bu yürek. Kağıdın kalemi sevdiği gibi sevdim seni.... Sözün cümleyi, Gül'ün dikenini, yağmurun baharı sevdiği gibi sevdim seni. Hiç bir minnet beklemeden, hiçbir karşılık güdmeden. Şiiri seven kadındım, seninle şiir oldum. Bakmadan, görmeden, dokunmadan sevdim seni. . Cihangir....Sevdiğim..... Bana ölüm oldun diyorsun ya... Ölüm dediğin nedir ki, ben yaşayarak sevdim seni.... 3 Şubat 2022 Ahvanoğlu aşiretinin ağası Cihangir Ahvanoğlu..... Feci bir kaza sonucu tekerlekli sandalyesine mahkum kalır. Hayattan elini eteğini çektiği bir sonbahar sabahında, her gördüğünde onu deliye döndüren bir kız çıka gelir hayatına. Feride ..... Bu kitap şahsım tarafından yazılmıştır. Tek bir cümlesi bile kopyalanması durumunda tüm haklarımı kulanacağımdan emin ola bilirsiniz. Aşkın en çaresiz halinin bir imzasıda senin kalbine atılsın. 20.12.2020

Bir köy masalı...

.

"...buradan içeriye girenler, tüm umutlarınızı geride bırakın." EMİLİO Bir zamanlar dünyanın tepesindeki adam bendim. Herkes benden korkardı, herkes benden çekinirdi, bana hayran olur ve sahip olduklarıma imrenirdi. Gücüm, ailem, adım vardı. Birisiydim. Önemli birisi. Şimdi ise yarım yamalak bir adamdım. Bir hilkat garibesi. Kendi kardeşlerinin bile suratına acıyarak baktığı bir hayalet. Geçmişten kalma bir adamın gölgesi. Hayatıma bu şekilde devam edeceğime kendimi kabullendirmiştim. Bu hayata alışmıştım. Ta ki ona kadar... Gözlerimin gördüğü en güzel şey oydu. Ama ona asla ışıklar arasında sahip olamazdım. Ben sonsuz bir karanlığa lanetlenmiştim. O ışığa aitti. Onun için gölgelerimden vazgeçebilir miydim?