Bu, yaralı iki tarafın intikam hırsı. Geçmiş en sert yüzünü yavaş yavaş ortaya çıkarmaya başlamıştı. Ya kaçacaklardı. Ya savaşacaklardı. Bilmedikleri şey ise bu yolda onları yavaşlatacak yeni bir duyguyu yaşayacak olmalarıydı. ☆¨☆ "Sonum sen ol aptal kız..."

Asel, sorunlarından sorgulamadan, kaçarak kurtulabileceğini zanneden, sessizliğe alışmış kırılmaktan korkan narin bir kızdır. Bir gün, her zamanki gittiği kafenin karşısındaki mezarlıkta bir adamla tanışır. Mezarlıkta tanıştığı çaresiz adama karşı koyamadığı an, hayatında her şeyden çok değer verdiği kişilerle çeliştiğini fark eder. Hayatı tamamen değişen Asel, sorgulamaya başlar. Aksa, Asel'in kuzeni ve onu her şeye rağmen destekleyen ışıktır. Geçmişin karanlığına karşı ne olursa olsun korkusuzca Asel'in yolunu aydınlatma kararı aldığında kaçınılmaz değişimin zehri aklına cevapsız bir soru bırakır. Değişim her zaman mutluluk getirir mi? - Anıları mühürle, aklını düğümle. Düğümleri açamasınlar, kördüğüm olsun. Açmak isteyen canından bir parça koparsın, mühürlü anıların kanla kaplansın anne. Her şeyinin her şeyi ol. Canınla korkut, her şeyini kaybedene kadar bilinmezlikle yaşat. Ama anne... Bilinçsiz iki bedenin arasında, çoktan her şeyini kaybetmiş kızın ne yapsın? Keşke tüfeği ona doğrultsaydın.