Yüzümde hissettiğim dokunuşlarla birbirine yapışmış olan gözlerimi zar zor aralamaya çalıştım. Yüzümden kayan el yavaş yavaş boynuma inerken bir türlü gözlerimi açamıyordum. Üzerimdeki geceliğimin varlığı yok olurken yattığım yerden kalkmak çırpınmak istedim ama yapamadım. Felç olmuş gibiydim,bedenimde gezen dokunuşları hissediyor fakat engel olamıyordum. Açık bıraktığım camdan esen soğuk rüzgar bedenimi titretirken sımsıkı kapalı gözlerimden firar eden yaşların bıraktığı ıslaklıkla rüyada olmadığım kesinleşmişti. Göğüs ucumda hissettiğim acıyla atmaya çalıştığım çığlık içimde tıkanıp kalırken deli gibi korkuyordum. Bedenimin üzerinde başka bir bedenin varlığı beynime üşüşürken korkuyla titredi vücudum. "Hissediyorsun değil mi,sana istediğim gibi dokunuyorum ve sen buna engel olamıyorsun. Hadi bugün bağıra bağıra söylediğin şeyi yap ve bana engel ol ne duruyorsun"

Inanmakta güçtür

Hangisi daha kötü? En yakın arkadaşlarının ölümünü görmek mi? İçinizden birinin katil olduğunu bilmek mi? SEÇİM SİZİN...

Jenna Collins Gizemli Kasaba'ya taşındığında olacaklardan habersizdir. Birçok yeni insan tanıyacaktır. Peki ya tanıdığını sandığı insanlar gerçekte öyle değilse? NOT: HİKAYENİN KİTAP OLMASI SÖZ KONUSU DEĞİLDİR/ OLAMAZ. Başlarda acemi olduğumu biliyorum. İleride bölümleri düzenleyebilirim umarım. İyi okumalar..