Mutlu sonları seven biriyseniz, hemen sayfayı değiştirmeniz sizin açınızdan iyi olacaktır. Zira bu hikayede değil mutlu bir son, mutlu bir başlangıç bile yok. UYARI! ŞİDDET, KÜFÜR, CİNSELLİK VE ZOR KULLANMA İÇERDİĞİ İÇİN 16 YAŞ KÜÇÜKLERİN VE RAHATSIZ OLACAKLARIN OKUMAMASI RİCA OLUNUR!

.... 5 yıl önce... "Kızım,senin bu saatte buralarda ne işin var?!Ya ben olmasaydım?!Kim kurtaracaktı seni?" Genç kız kaşlarını çatarak kaşı patlamış genç adama baktı."Ben kendimi koruya bilirim!Boş yere kavga ettin,Abi.Bak dudağın da patladı." Genç adam başını yukarıya kaldırarak sabır çekti.Hala kendimi koruyabilirim diyordu genç kız.Ya koruyamasaydı!Ya kendisi burada olmasaydı?Ne olacaktı?!5 adamla başa çıkabilir miydi,gerçekten? Genç kız koluna bağladığı mor fuları açıp eline aldı.Genç adama yaklaşarak fuları dikkatle kaşına bastırdı. Genç adam kaskatı kesilmişti.Neydi bu böyle?Kalbinin bu kadar hızlı atması normal miydi? Başını yavaşça eğip genç kıza baktı.Genç kız ise oralı olmayıp dikkatle yarasını temizliyordu. Genç kız başını yukarıya kaldırmasıyla genç adamla göz göze geldi.Genç adamın bakışları değişmişti.Öyle derin bakıyordu ki bir an genç kız o gözlerde boğulacağını sandı.Genç adamın adem elmasının hareketi ile yutkunduğunu anlamıştı,genç kız. Gözlerini kaçırdı genç kız.Halbuki genç adam onun gözlerini kaçırmasını istemiyordu."Demir Abi,fuları yarana bastır.Kanı dursun.Ben de eve gidiyorum." Genç adamın bir şey demesine izin vermeyip koşarak evine yöneldi genç kız,arkasında fuları yarasına bastırarak onu hayran hayran izleyen genç adamdan habersiz... ...

"Çünkü," elimi pantolonundan içeri doğru kaydırıp onu yavaşça okşadım. "Senin yaptığın, benim birazdan yapacağımın yanında çocuk oyuncağı olacak." Belki. O hırıltılı bir şekilde inlerken ellerimi aşağı yukarı kaydırmaya devam ettim. Bir elini benim elimin üzerine atarak sıktığında onu durdurdum. "Şşhh... Beklemelisin, çünkü işime karışılmasından hiç hoşlanmam." ❗+18 sahneler ve küfür içerir.❗

Sejal... Bir borç uğruna feda edilen Sejal... İstemediği işe dur diyememişti belki, fakat duaları gerçek olmuş, bu iş olmazlara sürüklenmişti. -Tabii her güzelliğin ardında bir zorluk yatıyordu- Bu sefer ki istemsizliği, bir borç uğruna verilişiydi. Belki yine kendisine sorulmamış, lafını dinleyen olmamıştı. Lakin bilmediği bir şey vardı. Bu seferkini ne birileri bitirebilir, ne de bitirmeye cesaret edebilirdi. O borç uğruna verildiğini zannederken, borç çoktan ödenmişti. Peki, şimdi ne olacaktı? Hâlâ ne diye istendiğini bilmezken, gelin gittiği gözü kör, oldukça tecrübesiz olmasının yanı sıra nasıl davranacağını dahi kestiremeyen öfkeli bir aşıktı. ... -DİKKAT EDİN. KUL YAZAR, KADER GÜLERMİŞ!- ... Tüm yazılanlar bir kurgudan ibaret olup, ne fazlası, ne de azıdır. Eğlenerek okuyabilmeniz dileğiyle...

Beni yavaşça bırakırken kumaşın soğuk kısmı tüylerimi ürpertti. Aramızdaki mesafeyi koruyarak benimle beraber yatağa doğru eğildi. Parmakları yanağımda dolaşırken gözlerini gözlerimden ayırmıyordu. Öyle şefkatli ve içten bakıyordu ki... Elimi saçlarının arasına geçirdim ve ona doğru büyük bir açlıkla uzandım. Aramızdaki bir gıdım mesafeye bile tahammülsüzdüm. Onu tamamen hissetmek istiyordum. Onu bütün boşluklarımı doldurana kadar kendime çekmek ve asla bırakmamak istiyordum. Dudakları dudaklarımı bulduğunda sıcak bir damlanın yanağımdan süzüldüğünü hissettim. Yavaşça geri çekildi ve süzülen gözyaşlarımı parmaklarıyla nazikçe sildi. "Ne olur ağlama artık," diye fısıldadı. "Kendimi o kadar çaresiz hissediyorum ki..." Cevap vermeden tekrar dudaklarına uzandım. Ne konuşmak ne düşünmek istemiyordum. Kendi zihnim bir cehennemken tek istediğim onun dudaklarıyla biraz da olsa yatışabilmekti. "Seni kimsenin üzmesine asla izin vermeyeceğim." Öpücükleri sırasıyla çenemden boynuma inerken dişlerinin arasından mırıldandı. Bana mı yoksa kendine mi verilmiş bir sözdü bu bilemiyordum.

+18 ve üzeri içindir.

-"Kürtaj yapabilirmiyiz?" diye sordu genç adam. Genç kız gözlerini kocaman açmış, genç Adama bakıyordu. Lakin genç adam, genç kızı takmıyor sorar gözlerle doktordan cevap bekliyordu. -"Evet daha çok küçük olduğu için kürtaj yapılabilir." dedi genç doktor, genç kıza acıyarak bakarak. -"O halde onu hemen hazırlayın, Derhal o bebekten kurtul?" dedi genç adam. Genç kız ayağa kalkıp yalvarmaya başladı. o kadar çok ağlıyorduki dedikleri zor duyuluyordu. -"Yalvarırım, yalvarırım onu benden alma. Söz veriyorum bir daha seni aramayacağım, rahatsız etmeyeceğim. Yalvarırım, bebeğimi de alıp giderim, karşına çıkmayız". Genç adam , genç kızdan duydukları ile daha çok sinirlendi adeta gözlerinden ateş püskürüyordu. -"Olmaz istemiyorum o bebeği! sende derhal odayı hazırla, fazla zamanım yok bir an önce kurtul ondan!" -"Yalnız bir sorunumuz var Yalın bey." dedi genç doktor hayla acıyan gözlerle genç kıza bakarken. -"Nedir?" -"Eğer şimdi kürtaj yapılırsa bir daha bebeği olamaya bilir ... devamı kitapta... || Wattpadde kızım için sonkez adlı ilk hikaye || Kitapta +18 yerler olacak bilginize 🐥 Başlama tarihi: 19 Nisan 2020❤️ YALIN ÖZDEMİR AYSU ERGİNEL #1 - sonkez: 07.05.2020 #1- için: 20.05.2020 #1-kızım: 05.06.2020 #2-Mafya: 21.06.2020 #1-Bebegim: 19.02.2021

Çocuk içecekleri getirip masaya koydu. Sonra Burak' ın boğazını temizlemesiyle ona döndüm. "Öncelikle senden dürüst olmanı istiyorum anlaştık mı?" Kafamı salladım onaylar anlamda. "Beni seviyor musun?" Bunu beklemiyordum. "Ne alaka?" Amacım kesinlikle oyalanmaktı. "Almira." Dedi sesini yükselterek. "Cevap ver." "Evet, seviyorum." Dedim. Kafasını sola çevirip dişlerini sıkmaya başladı. Sonra kafasını tekrar bana çevirip "Saçma sapan konuşma. Sinirlerimi bozma benim." Sert sesine korksamda içimdeki son cesaret kırıntılarıyla konuşmaya çalıştım. Şimdi susarsam bir daha konuşamazdım. "Neden bu kadar imkansız görüyorsun bizi?" Dediklerimle vücudu kasıldı ve dalga geçer gibi güldü. "Bizim senle olurumuz yok kızım." Dedi güçlü sesiyle. "Korkağın tekisin sen." Diye bağırdım. Çevredeki bir kaç kişi bize bakıp tekrar önüne döndü. "Ben mi korkağım?" Dedi yine dalga geçer gibi. "Abimden korkuyorsun di mi?" Dedim. Halbuki o hiçbir şeyden korkmazdı. Güldü yine alayla. Kaçıncıydı bu? Neden bana hiç sevgiyle gülümsemiyordu. "Almira." Dedi kesin bir sesle. "Ben seni istemem, Seni gönlümde de, evimde de, yatağımda da istemem." kafamı yere çevirip başımı salladım. Beni üzmekten, aşağılamaktan, kırmaktan vazgeçmicekti. Beni ne kadar üzüp parçaladığını bilse böyle konuşmazdı. Gözlerinin içine bakarak "Seni sevdiğim güne lanet olsun" Dedim. Masadan çantamı aldım ve oradan koşar adım çıktım. #Sert' de 3. (27 haziran 2020)

Hayatın sana iyi, kötü ne getireceğini bilmeden, yürürüz yollarımızda. Bazen tehlike kanımızı dondurur bazen ise yoğun hissedilen arzu duygusu çeker kanımızı. Onun kanı çekiliyordu bu tehlikeli yolda? Ne yapmalıydı peki bu tehlikeli aşkın sonunda? Devam mı etmeli, yoksa vazgeçmeli miydi? +18 öğeler içermektedir İşte başlıyoruz.

Habil Esat HARMANŞAH Soyum, memlekette kök söktüren dedeme dayanıyor. Asilliğimi babamın damarlarında dolaşan Harmanşah kanından, gücümü annemin duruşundan alıyorum. Duruşum mert, bakışlarım keskin, ellerim ise nasırlı. Damarlarımda dolaşan kanın hakkını veriyorum kesinlikle. Namertlere meydan okuyorum bir bakışımla. Demir gibi paslanmış, şarap gibi yıllanmışım. Dedemin ellerinde demlenmişim. Bu 'işkolik' lakabımı kolay elde etmemişim elbette. Soğuk, işkolik, egoist, huysuz. Ne derseniz deyin. Beni tanımlayacak tek bir kelime yok. Bir rüzgar gibi esiyor, fırtına gibi gürlüyorum. Duygulara yer yok hayatımda. Ben bir Harmanşah'ım, anlıyor musunuz? Hata yapma lüksüm yok. Aşık olma lüksüm yok. Delikanlı çağımı çoktan geçtim. Otuzuna basmış, yolun yarısına varmaya az kalmış bir adamım ben. Soyadımın hakkını veriyorum tıpkı babam ve dedem gibi. Ta ki, Dilber'imi bulana kadar. Onu bulunca anlıyorum. Bir HARMANŞAH bile bir kadının önünde diz çökebilirmiş. Çok geç öğreniyorum. Bir HARMANŞAH'ın katlini bir kadın yazabilirmiş, o narin elleriyle.