"Christian, I'm..." I swallowed. "I'm pregnant." Napatitig siya sa akin. "Seryoso 'yan?" "Of course!" Medyo napataas ang boses ko. "Why would I joke about such a thing?" "Malay ko, baka prank," sabi niya at nagtanong, "Mga dalawang buwan na siguro 'yang tiyan mo, tama ba?" "I'm not sure. I haven't seen a doctor yet," I answered. "Sasamahan kita magpa-check up. Ke'lan mo gusto?" I saw tenderness in his eyes. I blinked several times. This is not the reaction I am expecting from him. I thought he won't believe me or deny the baby. "Y-you're really sure this is yours?" I asked in surprise. "I mean...you're not gonna doubt me, or ask me details, or anything?" "Hindi ka naman siguro gano'n ka-tanga na niloko ka na nga ng ex mo eh, nagpabuntis ka pa sa kanya." There is confidence in his voice. "Kaya alam kong akin 'yan." I was dumbfounded for a few moments with what he said, but I was able to regain my poise. "Well, since you're really sure, then let's talk about how could we be parents to our baby, even if were not together." "Anong even if were not together? Umayos ka." Tumitig siya sa akin. "Pakakasalan kita."

"Mayor Evan, kinakabahan na po talaga ako, eh." Hindi ko na talaga napigilang aminin. Gusto ko nang malaman kung bakit hinahanap niya ako. "Ako rin, eh. Kinakabahan na," sabi niya sa mahinang boses pero malinaw na narinig ko iyon. "Po?" Tumikhim siya. "I told you, there's no offense or violation. But there's a problem. It's me." "Bakit po?" tanong kong nagtataka. Sumeryoso siya at tumingin sa mga mata ko. Pakiramdam ko noon ang bilis-bilis ng tibok ng puso ko na para bang gusto nang kumawala. Ang way ng pagkakatingin niya sa akin, ibang klase. Tumatawid sa kaluluwa, tumatagos sa puso. Nagsalita siya, sa mahina pero masuyong boses, "This may sound crazy, but believe me, Ellie. I think I fell for you the first time ever I saw your face."

"Uhh...m-maybe you could discuss the name some other time, Sirs and Ma'ams." Umawat na ako bago pa kung ano ang masabi ninuman. Pakiramdam ko kasi ay biglang nagka-tensiyon sa loob ng silid. "Are you both eyeing this girl?" Tumuro sa gawi ko ang CEO namin na tila hindi narinig ang sinabi ko. Napayuko ako. "Well, I am," deklara ni Sir Maui. Nagulat ako nang diretsahang aminin niya iyon sa lahat. Alam ko namang may mangilan-ngilan nang nakakaalam sa opisina ng tungkol sa panliligaw niya sa akin, pero para makarating pa sa mga kataas-taasan sa kumpanya ang bagay na iyon, nakaramdam ako ng hiya. Muli akong nag-angat ng tingin. Ngunit mas ikinagulantang ko nang sumagot si Sir Frank. "I am too."