Gözlerini Açtığında Dünya Eskisinden Çok Farklı Bir Yer Haline Gelmişti. Herşeyden Habersiz Kahvesini Yudumladı Ve Televizyonunu Açtı. Televizyondaki Haberler Onu Korkutmuştu Fakat Gerçek Olabileceğine İhtimal Vermiyordu. Birden Kapıdan Yumruklama Sesleri Geldi, Doğruca Kapıya Yöneldi Ve... -------- Heyecanı Tüm Damarlarınızda Hissedeceğiniz Ve Korkuyu Tadacağınız Bir Hikaye... #Wattys2015 Zombi:İnsanlığın Sonu... Hiçbir "Ölü" İnsandan Acımasız Değildir. #Wattys2014 Copyright © 2014. all Rights Reserved

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

🩸Cehennemin Soğuk Haritası ve Ödüllü Öykü Kitabı olan Kanatlarımın Altındaki Rüzgar'ın Yazarından❣️ Gizem- bilim kurgu türündeki bu hikâyede, dehşetin tiz tınısı hız kesmeden devam ediyor. Elinizdeki kitap soluklanmanıza bir an bile müsaade etmeden sizi gizemli varlıkların kalp atışlarını duyumsayacağınız ve peşini bırakmayacağınız gizem dolu bir yolculuğun içerisine davet ediyor. Geçmiş, pusuda beklesede hiçbir zaman kaybolmaz. Daima, karanlık bir gölge gibi, insanı takip eder. Fırsatını bulduĝu ilk anda ise keskin pençelerini ruhunuza geçirir. Peki ya geçmişten gelen bu gölge, bir canavarın nefesini ve pençelerini taşıyorsa ne olur ? Ölüm kapınızı tırmalar ve bulduĝu ilk açıklıktan içeriye sızar. "Dünya artık bildiğiniz gibi değil, hava yaratıkların leş kokan nefesine doymuş, sokaklar yaratıkların pençelerinden ve dişlerinden akan masum insanların kanına boyanmış durumda!" "Ölümün peşimdeki yüzü aydınlanmış ve bedenimi parçalayacak dişleri, çığlıklarını serbest bırakmak için aralanmıştı." "...yüzündeki aşk kırmızısı tebessüm önce soldu, sonra acının kırmızısının süslediği hıçkırıkların siyahına boyandı." "Kadının bir damla sesi kalbindeki özlem okyanusunda büyük bir tsunamiye sebep olmuştu... Kalbinden boğazına doğru taşan dalgalar, kadının adını haykırmak isterken nefesini kesmişti." "Ölüm hiç bu kadar cazip gelmemiş, yaşamak hiç bu kadar acı vermemişti." "Ölümden, ölümümden kaçmalıydım." ✓ Romanın bitmiş hali noter tarafından tastiklenmiştir. ✓ Izinsiz paylaşılması ya da çalınması durumda yasal işlem başlatmaktan çekinmem.