GİTTİLER... Herkes gibi... Benim onlarla gidemeyeceğimi fırsat bilip gittiler. Önce tüm bedenimi saran sarmaşıkları temizlediler, sonra o yeri her türlü çiçekle donattılar. Ama her son mutlu bitmezdi. Benim için yazılan sonda yalnızca ben ve sarmaşıklarla bütünleşmiş bedenim vardı. Savaşlar insanları alıp götürürken geride büyük bir yıkım bırakır. Ama benim hayatımdan birçok yıkımı da götürmüş, yerine iz bırakacak insanları getirmişti. İlk önce bir doktor, sonra bir komutan, ardından bir asker, kaçak bir kız ve en sonunda ben... Bu beş kişi arasında nice ilişki, savaş, kin, sevgi ve adı konulamayan duygular yaşanacak; bu duyguların yarattığı fırtınalar ise geriye, savaşın kendisinden bile büyük bir yıkım bırakacaktı.