mavidekiumut: serumun damardaki kana karışması gibi mavidekiumut: sende bana karışmışsın mavidekiumut: tek fark etkin geçmemek üzere mavidekiumut: her bir hücrem senin ismini sayıklıyor mavidekiumut: her çektiğin acı mavidekiumut: sanki beni acıtıyormuş gibi hissediyorum mavidekiumut: sevgiymiş bunun ismi sanırım mavidekiumut: okuduğun kitapta öyle diyordu

*Texting* ❝Özlemesem gelir miydim?" diye fısıldadım yüzüne doğru. Gözleri hafifçe kapandı. "Daha önce neden gelmedin?" "Gelemedim." "Gelseydin." "Gelseydim kapın bana açık olur muydu?" dedim korkarak. Gözleri hafifçe aralandı. "Gelseydin kapımın sana her zaman açık olduğunu görürdün.❞ ♧ darkmind00: bu çocuk iyice sinirlerimi bozmaya başladı. ahenkkyldrm: ay yine mi sen ya? darkmind00: yine ben hanımefendi. darkmind00: beğenemediniz mi? ahenkkyldrm: beğenemedim. ahenkkyldrm: ayrıca sana ne alpten? ahenkkyldrm: çocuk benim arkadaşım. sana noluyo?? darkmind00: çocuk umrumda değil. darkmind00: senin yanında olmadığı sürece. ahenkkyldrm: sana ne benden peki sayın ismini bilmediğim insan? darkmind00: sana öylesine yazmış olamam değil mi? darkmind00: hoşlanıyorum senden ahenk. (görüldü) -Kafa dağıtmak için yazılmıştır- ÖKAO | 2023

Adelya: Kötü çocuklar iyi kızlara aşık olur Adelya: ama bir problem var Adelya: benim iyi hiçbir tarafım yok amk ebu cehilin premium üyesiyim

(Tamamlandı) Deniz: Adın ne? Bilinmeyen: Deniz Deniz: Efendim Bilinmeyen: Adım diyorum Deniz. >>29.03.2020<< >>17.07.2020<<

"Ve unutma Zümrüt; tüm çiçekler yavaş yavaş, kırmızı güller çabuk solar." *** 1980 yılının Mayıs ayında, Dilektaşı Mahallesi'ndeki aylardır boş olan daireye genç bir adam taşındı. Tek başınaydı, bir karısı veya çocukları yoktu. Kimseyle konuşmazdı ve soğuk çehresi, tenindeki yanığa benzer farklı renkte izleri, şüpheli hareketleri nedeniyle kimsenin de onunla konuşmaya niyeti pek yoktu. Mahalleli, bu suskun ve gizemli adamın dönemin şartlarını da göz önünde bulundurarak bir Amerikan ajanı olduğuna karar vermişti ve adama kendi aralarında 'Dilsiz Ajan' diye sesleniyorlardı. Zümrüt Ayten Özsoy ise henüz yirmisine yeni basmıştı. Altı çocuklu bir ailenin ikinci çocuğuydu. Hayat hakkında bilgisi bu aileyle ve bu mahalleyle sınırlıydı. Liseyi yarıda bırakmak zorunda kalmıştı, hayata en büyük kızgınlığı da buydu. Hayallerini baltalayan şey yoksulluk ve yoksulluğunun sebebi ise başlarındaki sorumsuz babalarıydı. Çoğunlukla bu kalabalık mahallenin cıvıltısında ömrünün çürüyeceğini ve ailesine rağmen yapayalnız öleceğini düşünürdü. Onun için hayat, ışıltılı bir oyun sahnesiydi ve bu sahne, akşam babası eve geldikten sonra perdelerini kapatarak karanlığa bürünürdü. Ve bir gün Dilsiz Ajan nihayet konuştu. Zümrüt Ayten Özsoy ise hayallerine çok yakın olduğunun henüz farkında değildi. (30.03.2021)

hazanaydin: Ölmekten çok korkuyorum; ama yaşamak da istemiyorum... tunakilic: Dalga mı geçiyorsun benimle? hazanaydin: Kırgınlıklarımı sana anlatsam... hazanaydin: Dinler misin beni?

"Sepet sepet jelibon, gel gönlüme kon." *** Başlangıç tarihi: 20.12.2020

GECE SAÇLI | Texting adlı kitabımın texting olmayan hâlidir, kurgu tamamen aynıdır ancak bölüm içeriklerinde epey farklılıklar vardır. Texting hâli daha amatördür ama istediğiniz hâlini okuyabilirsiniz. (Tamamlandı.) 01022022 🥂

"Sana hiç söylemedim ama sana aşıktım. Bunu yüzüne karşı söyleyememek de benim ayıbım olsun." 070822 ☁️