Bakışlarımı ondan ayırıp tekrar gökyüzüne baktığımda onun da benimle birlikte gökyüzüne baktığını gördüm. Bir adım önümdeydi. "Neden her fırsatta gökyüzüne bakıyorsun?" Barın'ın sorduğu soruya bir süre cevap vermedim, o da sessiz kalmaya devam etti. Bakışlarım onu buldu, sonra tekrar gökyüzüne baktım. "Gökyüzü kaybolmaz." dedim hissettiğim acıyla. Bakışlarını bana çevirdiğinde ona bakmadım. "İnsanlar, nesneler, tüm her şey kaybolur ama o kaybolmaz." dedim tekrar. "Benim her şeyim gökyüzünde." diye ekledim titreyen sesimi düzeltmeye çalışarak. Bir süre cevap vermedi. "Benim tüm mucizelerim gökyüzünde saklı." Bakışlarım onu bulduğunda bir süre gözlerime baktı ve bu defa derin bir nefes alarak o bakışlarını gökyüzüne çevirdi. "Yanılıyorsun Aylina. Bir gün öleceğiz ve artık o da olmayacak." Başını bana çevirdi ve gözlerime bakarak konuştu. "Yani, gökyüzü kaybolmaz evet; çünkü gökyüzü de ölür." Göz kapaklarımın titrediğini hissettim söylediği şeyle. "Biz öldüğümüzde o da ölür." Acımasızca devam etti. "Ben gökyüzünün göz kapaklarımız olduğuna inanırım. Gözlerimiz ne zaman sonsuza dek kapanırsa, işte o zaman gökyüzü bizim için ölmüş olur. Yani gökyüzü de ölür."

Yıllar önce ölen büyükbabasının rüyasında söyledikleri İzel'in üzerinde etki bırakır. Rüyasında kendisini aynalarla kaplı fonusun içerisinde gören İzel, büyükbabasının "İzel! Onlar ilk önce kendilerini daha sonra seni öldürecekler." sözleri yankılanır. İzel gün geçtikçe zora giren krizleriyle başa çıkmakta zorlanmaya başlar . İzel'i diğer insanlardan ayıran şey beyin gücü ile Elektriği hükmedebiliyor olmasıdır. Bu gücü sayesinde yüksek donanımlı robotlar üretebiliyordur. Yanlışlıkla farklı evrene geçiş yapan Affan, yıllardır aradığı kadını sonunda bulur. Tüm hakları saklıdır. Herhangi bir kopyalama, çoğaltma vb. şeylerde hukuki süreç başlatılacaktır. Alandrahlall

Asla eskisi gibi olamayacağını bile bile, kendi ruhunu karartacak kadar kirli bir yeri temizlemeye çalışmak, umudunu yüceltmeye yarıyordu sadece. Kapanlarla kıstırılmış, gaddarlığın en yüksek dozda uygulandığı evrende, bilinmemezlik de birlik olmuştu buraya. Gözü kapalı bir yabancı labirentte koşmak gibiydi bu. Bir şey bilmeden, daha da siyaha gömülerek ölümü kollamak, onu beklemekti. Lanetle dolu dikenlerin üstüne düşmekti bunun adı. İçindeki safkan kötülüğün bir rengi de vardı: Siyah... Siyahın kol gezdiği, yıpranmış tüm hayatların bedel ödendiği dünya içinde geziyordu. Bu ton, kitaplarda geçmezdi, insanlar cesaret edemezdi tanımlamaya çalışmaktan. Robin, eski benliğine asla kavuşamayacaktı; ama o karanlıkla arkadaş olmayı seçmişti ışıktan doğmasına rağmen, ışığın onun yandaşı olmasına rağmen. Ve de o, Siyah'ın yeni tanımı olmuştu. İnsanlar Siyah'ı değil, Robin'i tanıtacaklardı ve onun harflerini en tehlikeli sayfalar ardına sıralayacaklardı. Ve bekleyecekti yalnızca sürünüşünü harfleri art arda gelene kadar. Bekleyecekti zamanın ve acımasızlığın esirliğini, beklemek zorunda kalacaktı.

Yayalara yanan yeşil ışık, tutmayan fren, basılmaya bir hayli geç kalınan korna. Bütün hayatımın gözlerimin önünden bir film şeridini andırırcasına geçişinin ardından yere yığılıp sert yüzey ile temasım, annemin çığlık seslerinin kulaklarımda yankılanıyor olması, kan damlaları... Kadın ruhunun kirli elbisesini temizlemek istercesine göğe uzattı parmaklarını. Kadının ruhu yaralıydı. Kadının ruhuna kezzap tohumları fitillenmişti. Kadın gökyüzüne yardım çığlıklarını bırakıyordu. Bağırıyor avazı çıktığı kadar ,sesini duyurmak istiyor birileri onu duyana kadar, kurtarılmak istiyor intihar ipleri tarafından. Mavi kadının ruhunu kurtaramadı. Kadının ruhu siyaha boyandı.

"O yokken hayatım simsiyah bir binanın çiçeksiz balkonu gibiydi. Oysa o varken hayatım yine simsiyah bir binaydı ama bir şekilde balkonumda çiçekler yetişiyordu... Ateş, içimde ölen çiçekleri, parlayan gözleriyle ve bana hissettirdikleriyle yeniden hayata bağlıyordu." 🌧️ Babasının birini öldürdüğünü gören Mina bir şekilde korumalardan kaçmayı başarıp ne yapacağını düşünmek için uçurum kenarına gidiyor ve gördüklerinin şokunu üzerinden atmak için uçurumdan aşağı atlıyor. Farkında olmadığı tek şey uçurumda ki bankta onu izleyen birinin olması... Ateş Bora... Mina'nın intihar ettiğini düşünüyor ve arkasından onu kurtarmak için denize atlıyor. Denizin dibinde tanıştıklarında bir daha karşılaşmayacaklarını düşünüyorlar. Ama.... Mina'nın cinayetine şahit olduğu kişi Ateş Bora'nın abisi... Birbirleri için doğru kişi olsalar da yanlış zamanda karşılaştılar... Öğrenilmesi gereken gerçekler ve ortada bir cinayet varken yanlış zamanda karşılaşmalarının bir önemi olacak mı? Her şeye rağmen kazanan taraf aşk mı olacak? 🌧️ Güçlü kadınların ve güzel seven adamların olduğu bir kurgudur. ✨ Yayınlanma Tarihi 13.03.2022 🩹🤍 (+18) Genç Kurgu 🔥 Not: Bölümler uzun olduğundan okumak için bekletmenize gerek yok 🤍

Myra her zaman olduğu gibi yıllardır çalıştığı laboratuvar olan Deatiex'ten eve gelmişti. Ama o gece daha farklıydı. O gece ne güzelce yenilen bir aile yemeği vardı ne de eğlenceli sinema gecesi. O gece zaten karmaşık olan bir günün daha da karmaşık bir gecesiydi. Myra dinlenmek için oturduğu koltuktan elektriklerin kesilmesiyle kalkmıştı. Elektrikler her kesildiğinde olduğu gibi elektrik duvarı kırmızıya bürünmüştü, elektrik duvarına bakmak için kalktığında kapısının önünde bulduğu bir Lot ile Myra'nın hayatı asla eskisi gibi olmamıştı. _________________________________________ Ana Bölüm 1 : "Lotların gözlerinde kırmızı şeffaf bir perde vardır." _________________________________________ Ana Bölüm 2 : "|03.30| B-bu saati bir yerden hatırlıyorum. O gün evimde bulduğum kişiyle aynı saat. Ama bu delilik hiç kimsenin aynı saate sahip olamayacağını herkes bilir..." _________________________________________ Ana Bölüm 3 : "Onların ruhları akrep ile yelkovanın arasında sıkışıp kalmıştı." _________________________________________ "Vietralar, farklı bir canlı türü. Kırmızı bir toz bulutuna benzerler. Eğer onlardan birine yakalanırsanız sizin beyninize yerleşir. Onlar sizin beyninizde sizi yönetirken, siz sadece hayatınızdan seçilen bir günü ta ki ölünceye kadar sürekli yaşarsınız." _________________________________________ Her şey için olduğu gibi yine tek çare zamandı. Zaman, olacakları acı ya da tatlı bir şekilde gözler önüne serecekti. _________________________________________ ~ WattpadScifiTR "Hiçbir Virüs Durdurulamaz Değildir" isimli okuma listesinde.

İzlenimlerimi kendi yorumlarımı katarak sunduğum bu eserde sizlerin beğenilerine sunuyorum.Iyi okumalar :)

Ben fahişe değilim, ben sürtük değilim diyerek yataktaki çarşafı hızla çektim. Yastıkları yere atıp komidin üstündeki gece lambalarını yere düşürerek kırılması sağladım. Gözüm dönmüştü kullağımda sadece Aras'ın bana dedikleri yankılanıyordu. Ellerimi saç diplerime götürüp çekmeye başladım. Aras Karaarslan, bana hakaret edip arkasını dönüp gittiğinde arkasında bir enkaz bırakmıştı, benim enkazımı bırakmıştı. Gözyaşları içerisinde yerdeki camların üstüne dizlerimin üstünde düştüm. Kullağımda yankılanan sesi susturmaya çalışıyordum, dizlerime batan cam kırıklarını umursamadan. Olmuyordu, sesler susmuyor ve ben kafayı yemek üzereydim. Karaarslan beni bir gün de bu hale getirdiyse ilerisini hayal bile etmek istemiyordum. Sesler susmuştu hiçrbir şey duymuyordum, en son hatırladığım şey gözlerimin kapanışı ve karanlığın içine çekilişimdi. Her aşk diğerinin intikamıdır aslında. Kapak tasarımı @Lara_Korel # Siyah içinde 1. [15.01.2022] #Zorluk içinde 1.[14.02.2022]

Bir adamın günahı, dört kişi arasında bir bağ oluşturmuştu. Günah bataklığına en dibini boylayan Kutay, gittikçe daha da fazla nefes alamıyordu. Nefesini kesen günahları bir gün ayaklarına dolanıp tökezlemesini sağlamıştı. Bu tökezleme sayesinde dibin dibini boylayıp üzerini örten günahları fark etmişti. Üzerinde bir karanlık vardı. Geçmişini tümüyle saran, geleceğinin olmasını engelleyen bir karanlıktı bu. Yavaş yavaş üzerindeki bu karanlıktan kurtulmak için adımlar atıyordu. Geçmişi aydınlanmaya başladıkça geleceği de öngörebiliyordu. Aydınlattığı geçmişi sayesinde kendi gibi günahın gölgesinde yaşayan dört kişiyi keşfetti. Bu dört kişi üzerlerindeki bu gölgeyi sahibine itelerken aynı zamanda günahtan oluşan bu bağla birbirlerine bağlanıyorlardı. Üzerlerindeki günahın gölgesini attıkça içlerinde yatan meleği keşfetmişlerdi. Fark etmeden yaptıkları iyilikleri sayesinde bu aydınlığa çıkıyor, ayaklarındaki bağı söküp atıyorlardı. Kimsenin kendileri gibi boğulmamasını istemişlerdi. Günahtan oluşan bir gölge meleklerin üzerini sarmıştı. Günahın ta kendisi olan yaşlı adam, dört tane meleğin üzerine gölge düşürmüştü.