Karanlığı gözlerine hapseden bir çift yürek. Yok olmak umudu ile amaçsız şeritler üzerinde ilerleyen, Atlantis kadar derin, şimşek kadar güçlü, bir nefes kadar ölümsüz! Estikçe parlayan O, ihtimaller üzerine kurulu bir hayat felsefesi olan O... O, Rüzgar. Estikçe kaybolan, kayboldukça iz bırakan Rüzgar.

#131 Burası cinsiyet kavramının olmadığı yer. Burası duyguların işlemediği bölge, burda sevgi yok. Merhameti kimse bilmiyor, acı her bedeni eksik kıldı. Adalet kimindi? Kurallar kime ait? İyilik kime göre doğru, Tanrı kimin yanında? Kim yaşamayı hak ediyor ki? Burası kayıpların arandığı bir girdap, kaybolan kimliklerin sahipleri nerde? Maskelerin ardındaki çıplak çocuklar! Onlara ses ver! Çünkü burası, tam olarak yerin altı. |BU KURGU BAKIŞ AÇINIZI DEĞİŞTİRECEK.