FeariaLoksef
- Reads 3,192
- Votes 299
- Parts 22
"Neden böyle yapıyorsun, neden bir oyun oynayarak derdini çözmek istiyorsun?!" yüzüme bakıp gülümseyerek omuz silkmekle yetindi. Yaklaştıkça geri gitmek istedim ama bedenim zihnime zıttı bugünlerde...aramızda bir adım vardı sadece, o adımı da ben attım. Bir gülümseme vardı yüzünde gülmek ile ağlamak arasındaydı, sanki bir arafta kalmıştı duyguları.
Yaktı iki ayrık ciğerimi, kavurdu yüreğimi, dilim lal oldu onu izlerken. Ben düşüncerle dalarken aralandu dudakları.
"Çünkü hayattaki en büyük klişe mutlu sondur."
yazardan not : ilk bölümleri (6 ya da 7 olması lazım) sabırla okuyanlar için şimdiden teşekkür ederim (o kadar enteresan yazmışım ki kslslsl) ama diğer bölümleri elimden geldiğince geliştirmeye çalışıyorum sabrınız için teşekkürler ve iyi okumalar!