"Küçük bir kız çocuğu gibisin." Soğuğun içime ilmek ilmek işlemesi gecenin ayazından değildi, onun buz gibi sözlerinden ürpermiştim. Gök yüzünde bizi seyreden yıldızlardan ziyade kendi ışığının aydınlattığı, o zehir karası delici gözlerine yerleşen alaylı parıltı ve söylediği son şeyle çileden çıkmıştım artık. İçimde lavlarını köpürterek sabrımın son demlerinde dolanan volkan patlamaya hazırdı, bu işin başka çaresi yoktu ve inceldiği yerden kopacaktı. Ben onun sayesinde çoktan büyümüştüm fakat o her seferinde inadına yapar gibi çocuk olduğumu savunuyordu. Beni bakışları, tavırları, hareketleri ve kelimeleriyle resmen eziyordu. Kalbimi eziyordu. "Çocuk falan değilim ben!" Diye bağırdım sonunda içimdeki ateşten okyanus çaresizce çırpınan benliğimi cayır cayır yakmaya başlarken. Aynı anda hem üşüyor hemde alev alev yanıyordum. Kendi içimde birçok imkansızı barındırıyordum. Sertçe yutkundum... Sesimi iyice yükselttiğimde tek bir mimiğimi bile kaçırmak istemiyormuş gibi dikkatle beni izlemeye başladı, artık gerçekten dayanamıyordum. "Çocuk değilim anladın mı? Değilim! Sana abi demek zoruma gitmeye başladığında büyüdüm ben!" Diye adeta haykırdım. "Duygularımı gizlemeyi öğrendiğimde büyüdüm! Susmayı öğrendiğimde, sessizce ağlamayı öğrendiğimde büyüdüm! Gözümün önünde başkasına dokunduğunda büyüdüm!" Ona ilk kez utanıp çekinmeden kurduğum bu uzun ve acımı haykıran cümleler tüm nefesimi tüketmişti fakat söyleyecek son bir sözüm daha kalbimin en ücra köşesinden saniyeler sonra çıkagelmişti. "Seni sevdiğim gün büyüdüm ben." Diye fısıldadı güçlükle soğuktan zangır zangır titreyen dudaklarım.

İntikam... Dünyanın en güçlü ve aynı zamanda en kırılgan duygusu. İçimdeki ateşi yok etmekle onun ışığında kör olmayı dengelemeye çalışacağım. Ama bu görev, daha önce karşılaştıklarım gibi değildi. Bu sefer ki görevim diğerlerinden farklıydı. İçlerine kolayca sızdığım küçük çetelerden çok daha tehlikeli bir görev için seçilmiştim. Katliam Örgüt Lideri Asır Yankı Kansu'nun hayatını bitirmek adına seçilen bir kurbandım. Ya da hayatını yok edeceğim o adam benim seçilmiş kurbanımdı. Hayatımı tehlikeye atacak görevi normal de kabul etmezdim. Ama o sadece görev için bana verilen kurban değildi... O, benim bu dünya da ki en büyük düşmanımdı. Çocukluğumu, kardeşimi elimden alan acımasız bir katildi. Hayır cevabını kabul edebilecek türden bir adam değildi. Şeytanla yarışacak bir adamsa hiç değildi... O şeytanın ta kendisiydi. Onun gözlerinde taşıdığı ateşi söndürmek için hayatımı tehlikeye atmaya kararlıyım. Gözlerimde çaresizlik maskesi takarak sızdığım o dünyada hayatta kalmak zorundaydım; ta ki bana sunduğu teklife dek... İntikam soğuk yenen bir yemekti ve yılların acısını intikamımla birleştirme zamanım gelmişti. Çaresiz bir kızın rolü ne kadar zor olabilirdi ki? Değil mi? Ama yanılmışım... Gözlerimi açtığımda oynayacağım çaresiz rol bir anda gerçeğe dönüşmüştü. Artık hayatta kalıp beni dünyasına tutsak eden adamı yok etmeye kendimi adamıştım. Kurt ve kuzu postunun altına gizlenen gri tilkinin oyunu şimdi başlamak üzereydi. Bu mücadelede yalnızca bir kazanan olacaktı. Peki, zafer kimin olacak? Kurt mu yoksa kuzu postunun altına sinen gri tilki mi?

Alara Yılmaz babasının antrenörlüğünü yaptığı milli erkek voleybol takımının kaptanına aşık olur... '300423

metanoia: Günlüğünü gerçekten çöp kutusuna mı atıyordun? metanoia: İstenilmeyen şeyler imha edilir. metanoia: Ve o defter benim ayaklarımın ucuna düştüğüne göre, metanoia: Bu okumam gerektiği anlamına mı geliyor? 12.12.20 | karanligiyazar

Galatasaray teknik direktörünün büyük kızı olan Mayıs Erdem, babasının totemi için gittiği derbide, yaptığı hat trick'in ardından sakatlanan yıldız oyuncunun sakatlığına babasının ne kadar üzüldüğünü görünce dayanamaz. Hem babası hem de kaldığı tek staj olan ortopedi'yi geçebilmek için fakülte hocalarından birisiyle bir anlaşma yapar. Sakatlanan topçuyu üç ayda sahalara döndürmenin sözünü veren Mayıs, bu sözü verirken Galatasaray ve milli takımın altın çocuğu Doruk'un, dışarıdan göründüğünden de huysuz bir insan olduğundan habersizdi. Ama kendisi de ondan pek aşağı sayılmazdı. Ve top kaleye, tam isabet etmişti. Apayrı I.

Gerçeklerin yalanları arasında ilerleyebilir misin? Asıl yalan sensen ilerlersin. Bir hayata binlerce kaçış sığdırdıktan sonra kocaman çukura düşersen bocalarsın. Ne olduğunu bilmediğim kaosun tam içine düştüğümde içimde bir mum, elimde bir ölüm vardı. Kimdim, neydim, neredendim önemi olmadığı için bu çukurda bocalamam normaldi. Baktım, gördüm, fark ettim, anladım. Bocaladığım yeri tanıdım. Ve sonra en iyi bildiğim şeyi yaptım; gücüm olan öfkemle birlikte büyük oynadım. Çünkü hayatımda hiç küçük oynamamıştım. Ben bir katil, ben bir maktul ve ben o kanlı olay yeriyim. Sense bu hikayenin en masumusun. Kendini buna inandır. Ve unutma; kendini inandırmazsan kimseyi inandıramazsın. ♜ 'Tarih tekerrür eder, hem de en kanlı haliyle.'

Bir kız hala ayakta ve hayatta ama eksik. Bir aile birlikte ama mutsuz. Bir hikaye başladı ama sonsuz... 15.10.2020 Tüm hakları bende saklıdır. Alıntı ve çalıntı durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

Kanı bitene kadar içti dudaklarımı. Kanım bitene kadar içtim dudaklarını. Omuzlarından göğsüne doğru inen avuç içlerim tenindeki yaraların kabarıklıklarına çarpıyor, parmak uçlarımdan bir zehir gibi akarak zihnimin içine sızıp canımı yakıyordu. Güney dudaklarımızı ayırdığı an belimdeki elini gevşetti fakat beni bırakmadı. Aralık ağzından sızan nefesi tenime çarmaya başlamıştı. "Eğer bir gün beni buna pişman edersen..." derken gözlerindeki vahşet ağır bir şekilde önüme serildi. Oralar şimdi hep yangın yeriydi. "Önce dudaklarımızı, sonra kalplerimizi söküp atarım." Bu bana söylediği bir sözden ziyade kendine ettiği apaçık bir yemindi. "Bizden geriye ne bir iz, ne de mühürler kalır..."

Demir Karadağ, Hades lakabıyla anılan yalnızlığını ceza olarak gören ve kendini lanetli olduğuna inandıran zevke saplantılı bir adamdır. Değer verdiği ve sevdiği tek şey ise gözbebeği olan İnferno'dur. Dante'nin cehenneminden yola çıkarak tasarlanmış şirket binası görümüne sahip son derece gizli bir haz kulübü olan İnferno, dokuz çemberden oluşmaktadır ve her çemberin kendine has bir teması vardır. Kendine yarattığı oyun parkında günlerini geçiren Demir Karadağ'ın hayatı bir gece yarısı cehennemine adım atan kadın ile değişir. Kardeşini bulmak amacıyla İnferno'ya giden Helen Saral, ünlü bir yazar ve cinsel terapisttir. Tek dileği kardeşini bulmaktır fakat bunun için geldiği kulüpte onunla ilgili hiç beklenmedik gerçeklerle yüzleşir. Kirli sırların ve tehlikenin içine düşen Helen ile Demir hayatlarını sonsuza dek değiştirecek olan bir hikayenin kapağını aralarlar. 🔗 "Cehennemin dibine inip ruhunu arındırmadan cennete ulaşamazsın." Kitap yetişkin içeriklidir. Kapak Tasarım: @Wbrunette

▪︎TAMAMLANDI▪︎ MARDİN'DE IMKANSIZ BIR AŞKIN HIKAYESI ... Şimdi düşünün ya da empati kurun derim.. Bir kadın var ama yaralı, eksik. Tüm sevdiklerini kaybetmiş ve bunun sonucunda herkesin gözünde 'uğursuz' olarak tanımlanmış.. Şimdi de bir adam düşünün; sevdiği kadına kavuşabilmek için tam 4 yıl beklemiş, kavuştum derken bir anda dengeleri alt üst olmuş ve kavuştum dediği kadını bir avuç toprakla birlikte gömmüş yüreğine.. Adam Mardin'in ağası, kadın bir ırgatın yeğeni.. Düşündünüz mü? Şimdi şunu da düşünün; bu ikisi birlikte olabilir miydi? Yaralarını birlikte sarabilir miydi? Kadın ürkekti, adam zalimdi oysaki... Birlikte görelim mi? IMERA FERAM KITABININ BASKA KARAKTER VE KURGUSUNDAN ESINLENMISTIR. Argo kelimler ve yetişkin içerik bulunmaktadır. Rahatsız olacaklar okumasın!