BAZI ŞEYLER GÖRÜNDÜĞÜNDEN ÇOK FARKLIDIR Eğer vampirlerin bir film efsanesi olduğuna inanıyorsanız bu kitabı okumadan kapatın. Şayet içinizde gerçek olduklarına dair azıcık bir kırpıntı varsa bile bu kitabı okuyun. Büyükler, dünyada bir tek insanların yaşadığını zannediyor. Bu yüzden, vampir gördüğünüzü söylerseniz size inanmazlar, hatta en sevdiğiniz şey üzerine yemin etseniz de durum değişmez. Hele bir de beyaz kanatlı vampir gördüğünüz konusunda ısrarcı olursanız işte o zaman hapı yuttunuz demektir. Soluğu bir psikoloğun karanlık odasında, karşınızda sürekli esneyen bir adamın veya sürekli saçıyla oynayan bir kadının bezgin bakışları eşliğinde, göz kapaklarınızın kapanmasına mani olmaya çalışarak geçireceksiniz demektir. Aslına bakacak olursak büyüklerin bu gerçeği gizlemeleri kadar doğal bir şey olmaz, çünkü vampirlerin bir kısmı korkunç olmasa bile büyük bir bölümü korkunçtur. İsmim Luk Bartın, 13 yaşındayım. Geçen aya kadar Norveç'in en doğusunda, çoğunlukla fakir insanların yaşadığı büyük bir şehirde yaşıyordum, ta ki bir gün başıma korkunç bir olay gelene kadar. Sıradan bir gündü. Okul çıkış saati çoktan geçmişti. Çocuklarını almaya gelen büyüklerin telaşları bitmiş, yerini derin bir sessizliğe bırakmıştı. Saatlerce okulun kapısında dikilip annemin gelmesini bekledim ama gelmedi. İlk başlarda çikolata fabrikasında işlerin yoğun olduğunu ve mesaiye kaldığını düşünmüştüm ama öyle olmadığı ortaya çıktı. Başına kötü bir şeyler geldiği kesindi. Okul Müdürü Bay Hansın durumu fark etmiş olmalı ki, ağır adımlarla yanıma gelip tepemde dikildikten sonra tok bir sesle: "Benimle gel evlat!" demişti. Kapıdaki tabelada "ENLEY KARAKOLU" yazan bir yerden içeri girmiş, kocaman göbeğini kaldırmakta zorlanan siyah deri montlu, mavi renkli gömleği olan ve gömleğinin cebinden

Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi. 🔥 Yayınlanma Tarihi: 12.04.2020 Bu kurguda geçen kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Uyarı: Eğer kurguyu spoi almadan okumak istiyorsanız, yorumları okumamanızı tavsiye ediyorum.

(Hikaye tamamlanmıştır.) Bu öylesine bir liste değil, bu gerçekten de ölmeden önce yapmak istediklerimin listesi çünkü ne zaman öleceğimi bilmiyorum. Ölme ihtimalimin olduğunu ve hastalığımı biliyorum, ancak yaşama enerjimden bir gram eksilmişse ne olayım! Haydi içeri gelin, çünkü içeride klima var. Kış aylarında bu listedekileri birlikte yaparak içinizi ısıtacak, yaz aylarında da eğlencelerimle serinlik katacağım!

Jenna Collins Gizemli Kasaba'ya taşındığında olacaklardan habersizdir. Birçok yeni insan tanıyacaktır. Peki ya tanıdığını sandığı insanlar gerçekte öyle değilse? NOT: HİKAYENİN KİTAP OLMASI SÖZ KONUSU DEĞİLDİR/ OLAMAZ. Başlarda acemi olduğumu biliyorum. İleride bölümleri düzenleyebilirim umarım. İyi okumalar..

Karanlıkta çok zaman geçirdi. Artık o bile ne kadar olduğunu bilmiyordu. Sonuçta hiçbirşeyi değiştiremedi. 4. kez yine soğukta yalnız başına gözlerini kapattı. Elise 5. kez gözlerini açtığında bu sefer aynı hatayı tekrar etmeyecekti. Artık yaptığı hiçbirşeyden pişmanlık duymayacaktı. Bırakın artık onlar pişman olsunlar. Yazar:Villainesssss

|#thewattys2022 Kazananı| Geçmişimde sana ne yaptım, inan bilmiyorum. Ben Yağmur Aksu. Bir sabah çığlık sesleriyle uyanan, normallikten uzaklaşan, masum olduğunu düşünen genç kız. Hatalar yapmıştım, cezasını çekiyordum. Amfiye girdiğimde gözlerim hemen garip çocuğu aradı; ve bulmanın verdiği rahatlamayla derin nefes verdim. Ortalarda bir yerde oturuyor, siyah kulaklığı kulağında gözlerini yummuş bekliyordu öylece. Siyah saçlarının alınına düşüşü ona ayrı bir hava katarken bir anda bana bakması bedenimin ayazda kalmış gibi tir tir titremesine sebep oldu. Gözlerimi üzerinden çekip boş bir yere oturdum. Huzursuz hissediyordum ve bakışlarım istemsizce ona kayıyordu.

05*********: merhaba Yeni arkadaşım: kimsin? 05*********: Ben seninle arkadaş olmak istiyorum. Acaba benim arkadaşım olur musun? Yeni arkadaşım: bak ne diyeceğim benim babam bir hacker ve şuan bu mesajları okuyor olabilir 05*********: sikt.. Yani sadece merhaba demek istemiştim Hiç arkadaşı olmayan aras kendi kafasına göre bir numara tuşlayıp ona mesaj atar ve hiç beklemediği bir şeyle karşılaşır... yalnız olması bir tarafa herkes tarafından ezik olması zoruna gidiyordu. ama o mesaj sayesinde değişecekti. Kapak tasarımı : zanedus_design aitir! ‼️UYARI‼️ ↔️yazılan tablolar tamamen benim hayal gücümle yazılmıştır ve bir yerde o tabloları görürsem dava açarım! Çünkü bu emek hırsızlığı‼️‼️‼️‼️‼️‼️