"Ne iş yaptığımı sormadın?" dedi sorarcasına. "Mesleğinden önce merak ettiğim başka sorular vardı." "Alabildin mi peki cevabını?" diye sordu. "Evet." "Sonuç ne peki?" diye merakla sordu bu kez. Dirseği masaya yaslıydı ve diğer eli hafif kirli sakallarını kaşıyordu. O an benden beklenmeyecek bir cesaret ve netlikle cevap verdim. "Sen tam da evlenilecek adamsın." 03.08.24

Maça Kızı 8 serisinin devam bölümlerini içermektedir.

Yer sarsıldı ve sanki yarıldı, yarıktan bedenime dolanan sarmaşıklar beni bir canavara dönüştürmeye yemin etmişti. Ellerim buz kütleleri oluştururken, ayaklarım o sarmaşıklara dolanıp beni havalandırdı. Bedenim isteğim dışı reaksiyon gösteriyor, ellerimden kayıp giden buzlar bir insan derisini yakabilecek soğukluğunu bana bile hissettiriyordu, fakat kimseye isabet etmiyordu. Gözlerim kendiliğinden kapandı. Göz bebeklerim inanılamayacak güçlerini etrafa yaymamak için bir çaba gösterdiğinde, göz kapaklarım delinircesine açıldı. Karşımda bulunan aynayla göz göze geldim. Gözlerim büyüdü. Fakat eski halinde değildi. Gözlerim kandı. Gözlerim zifirdi. Gözlerim kırmızıydı. Gözlerim.. Ateşti. *** Burası Legorya. Gizemli bir dünya. Burası, yöneticinin babadan oğula nesillerce aktarıldığı bir dünya. Burası büyülü, sihirli, fantastik bir dünya. Burası kimilerine göre gizli bir cennet, kimilerine göre kasvetli bir kafes. Burası Legorya. Korku kokan şehir.

"Eğer farklıysak..." Kelimeler boğazında düğümlenmiş, cümleyi tamamlayamamıştı. "Biz kardeşiz. Bundan en ufak bir şüphe duymuyorum." diyerek yatıştırdım onu. Sonra devam ettim: "Ama elbette tuhaf olan şeyler var. Mesela; genetik yapımız inanılmaz derecede mükemmel. Hücrelerimiz kendini çok hızlı yenileyebiliyor. Hasta olmuyoruz ve yaralarımız çok çabuk iyileşiyor. İnsanlar gibi değiliz yani..." Ne söylediğimin farkına varınca birdenbire irkildim ve son cümleyi kısık ve düşünceli bir ses tonuyla tekrar mırıldandım: "İnsanlar gibi değiliz!..." Tüm Hakları Saklıdır.

ZAMAN SAVAŞÇILARI SERİSİ PRENSES " Tek düşünebildiğim zamanın durmasıydı. Biliyordum burada zaman diye bir şey yoktu. Ama o an, o savaşçının hayatını kurtarmaktan başka bir şey düşünemiyordum." ⏳ O sıradan bir satürn kızıydı. Volen gezegeninde, yüzyıllar önce çıkan isyanın ardından sürgün edilip Dünya olarak bilinen Mavi Gezegene yerleşen atalarının kanını taşıyordu. Volen gezegeniyle Dünya arasındaki bağı sağlayan o tek geçidi koruyan Zaman Savaşçıları'na katılmak yerine, sıradan bir hayat yaşamak istemişti. ⏳ " Kehaneti biliyorsun. Tüm savaşları sona erdirecek bir kraliçe doğacak ve yirmi beş yaşına bastığında tüm gücüne kavuşacak. Sen de muhtemel kraliçe adaylarından birisin..." ⏳ Adım Elya Merter. Sıradan hayatımı bırakıp, eğitim kampüsünde kalmaya zorlandığımda, geçmişin karanlık sularına sakladığım sır, gün ışığına çıkmak için anı kollamaya başlamıştı bile. KRALİÇELERİN YÜKSELİŞİ "Camila'nın bir kral seçeceğini biliyorsun öyle değil mi?" Camila'nın kraliçe olduğu gerçeği, soğuk su etkisi yaratmış ve belki de Elya ilk kez sıradan bir Satürn kızı olmak yerine kraliçe olmayı dilemişti. Sevdiği adamı Camila'ya kaptırmamak için mücadele etse de, Dylan'ın seçimi Elya'da hayal kırıklığı yaratır. Yine de Elya kolay pes edecek biri değildir. Kalbinin sesini dinlemeye karar verdiğinde, içindeki gücü uyandırmasına az kalmıştır. Üstelik, dost mu yoksa düşman mı olduğu belli olmayan gizli bir örgüte karşı tavırlarını bir an önce ortaya koymaları gereklidir. "Sana bunu yapamaz Elya. Sen onu severken, o seni severken... Neden böyle bir şey yaptı anlamış değilim." Adım Elya Merter, Sıradan hayatımı bırakıp eğitim kampüsünde kalmaya başladığımda, geçmişin karanlık sularına sakladığım sırrın bir gün ortaya çıkacağını biliyordum. Dahası, o sırrın altı

"Korkuyor musun ?" diye sordu. Nehir başını kaldırmadan sadece kafasını salladı. Adamın kokusuna karışmış sert içki kokusu genzini yakmıştı. "Hım demek öyle " dedi fısıltıyla.." O zaman neden buradasın ? Buraya beni memnun etmek için geldiğini biliyorsundur herhalde " Nehir başını kaldırdı. Bebek mavisi gözleri adamın karalarıyla buluştu. "Zorla getirdi " dedi zor çıkan sesiyle. "O zaman ne yapacağız " dedi elinin birisini duvara yaslayıp. Nehir cevap vermedi. "Şöyle yapalım o zaman güzellik , ben seni o adam dan kurtarayım sende bana unutamayacağım bir gece yaşat ne dersin " Emir tuğra eğer sarhoş olmasaydı muhtemel bu sözleri söylemezdi. Bunda içkisine katılmış ilacın etkisi de büyüktü muhtemel. "Yani beni o adama vermeyecek misin " dedi umutla. "Hayır , seni o adama vermeyeceğim ama bu gece seni istiyorum karşılık ver " dedi acımasızca..

Gözümden bir damla yaş düşmüştü, tanımadığım bir adam tarafından küçültülüyordum ve bu daha başlangıçtı. Yok olmaktan korktum. Bir an bu rüya sesli, suratının güzelliği kadar kalbi güzel olmayan adam tarafından un ufak olmaktan korktum. Yo! Neden korkuyordum ki? Babam bana her zaman demez miydi, ''Senin kalbin kadar büyük bir gezegen tanımıyorum,'' diye. Benim kalbim sonsuzdu, onun ki benimkinin yanında sadece küçük bir yıldızdı ama güneşte bir yıldız değil miydi?

"Ben seni öldürdüm ve sen de beni öptün, artık ödeşmiş sayılırız."