• Seri final olduktan sonra kitap düzenlenecektir. • Avery serisinin birinci kitabıdır. .•° Ölüm ve yaşam, dünya üzerindeki ateş ve su gibidir. Su, ateşi söndürür; ölüm ise yaşamı. Hayat döngülerden ibarettir. Zıtlıklardan, yaşanmışlıklardan ve asla yaşanmayacaklardan. Barışlardan ve en çok da savaşlardan. Tüm bu döngülerin arasında yalnızca bir gerçek aynı kalır, ne dün ne de yarın görevleri değişmeyecek olan Koruyucular. Özellikle de biri, yalnızca türleri ve insanları değil Koruyucuları da güvenlik çemberinin içinde tutmaya çalışır. Midrestha evreninde yerle göğün yer değiştirmesine neden olabilecek güçte, ruhunun derinlerinde ölüm ve yaşamı dengede tutmaya çalışan biri. Aria Torres.

Simsiyah dağılmış saçları, vahşi duran yüzü ve Onikse benzeyen gözleriyle Şifa'ya bakıyordu. Sanki onun insana dönüşmüş haliydi. Şifa'yı inceleyen gözleri yavaş yavaş öfkeyle dolmaya başladı. ''Sen onu benden çaldın. Şimdi bedelini ödeyeceksin.'' Şifa duyduklarıyla kaşlarını çattı ve etrafına baktı. Ona mı demişti? Durduğu tarafta Oniks ve kendisinden başka kimse yoktu. Acaba Oniks'e mi demişti? İyide ne çalmış olabilirdi ki? Buraya geldiklerinden beri Oniks'i gözünden ayırmamıştı. Bir ara uyumuştu o zaman çalmış olabilir miydi? Ne kadar obur olduğunu biliyordu. Kesin koyun, at ya da herhangi bir hayvanı midesine göndermiştir. Gözlerini kısıp Oniks'e baktı. Aynı anda Oniks de ateş saçan gözlerini karşısındaki adamdan ona çevirdi. Uzun dikenli kuyruğunu havaya dikmiş, her an karşısındaki gruba saldıracakmış gibi duruyordu. Oniks'in gri dumanlı gözlerine baktığında, Sıcak nefesini sinirle havaya bırakıp kuyruğunu salladı. Pekala huysuzluğu üstündeydi ama onun çalmadığını anlamıştı. Eğer o yapmış olsaydı çoktan suçlu çocuklar gibi gözlerini kaçırırdı. ''Sen neyden bahsediyorsun. Biz bir şey çalmadık.'' Şifa karşısındaki insanları süzdü hepsi de ona nefretle bakıyordu. Ama neden? Az önce konuşan adam ona doğru bir adım attığında Oniks'de dikenli kuyruğunu Şifa'nın beline sarıp onu kanatlarının altına aldı. Artık Oniks daha öfkeli nefesler alıyordu. Şifa, Oniks'in beline sarılı kuyruğunu yavaşça okşarken, ''Sakin ol Oniks'' dedi. Karşısındaki adam tekrar öfkeyle konuştuğunda ne duymayı bekliyordu bilmiyordu ama kesinlikle duymayı beklediği kelimeler bunlar değildi. ''Onu. Ejderhayı. Benim ejderhamı çaldın.''

Kitabın kapak tasarımı @avvilix'e aittir. Bir adam düşünün çok sevdiği karısını kaybetmiş kendini kızına adayan bir mafya herkes ondan korkuyordur . Karısından sonra hiç bir kadına aşık olmamıştır . Sadece tek gecelik ilişkileri olmuştur . Acımaz bir mafya kendisine yanlış yapanı affetmez hemen öldürür . Birgün bir kadınla karşılaşır ve hayatı değişir . Bir kadın düşünün çok güzel ve masum hayatı normal giderken birgün bir olaya karışır ve hayatı değişir. "seni öldürmeyeceğim ama benim esirim olacaksın ben ne dersem onu yapacaksın ve son olarak çocuklarla aran nasıl " dedim yüzüme şaşırmış bakıyordu ve cılız bir sesle "iyi " dedi ona gülümsedim ama bu gülümseme başkaydı . " güzel , kızımın bakıcısı olacaksın onu üzer , kötü davranırsan seni gebertirim" dedim . " ya kabul etmezsem " " o zaman ölürsün " dedim sesimde hiç bir duygu yoktu ben duygularımı iki yıl önce eşimi kaybettiğimde yitirdim . Başlama tarihi : 22/01/2019 Bitirme tarihi : 01/07/2019 Genel kurgu #4.sırada (03/08/2023) Melis #1.sırada (03/08/2023) Mert #5.sırada (03/08/2023) Evlilik #68.sırada (03/08/2023) Mafyanınesiri #2.sırada (24/08/2023) Romatizm #6.sırada (07/10/2023)

Kamp yapmak için çıktıkları yolda mühürlenen iki kız kardeşin hikayesini okumaya hazır mısınız? Peki ya aslında kendilerinin normal olmadıklarını anlasalar? * Hikayeden* "Mühür saçmalığına inanmıyorum tamam mı! Bu tamamen bir saçmalık!" Sinirle tıslamam ile Rüya yavru köpek bakışları attı bana. Onun kurt adam kurguları okuduğunu biliyordum. Kesin bu ormanda kurt adamların var olduğuna dair söylenti duymuştu ve o yüzden gelmiştik. "Sana da inanmıyorum Rüya! Bilerek getirdin değil mi bizi buraya!" Rüya mahçup bir şekilde ayaklandı. "Ya abla özür dilerim. Ama bak ne güzel mühürlendik işte" Dedi gülen yüzle. Sinirle kanlı elimle alnıma vurdum. ****Kitap eğlence ve vakit geçirme amaçlıdır. Çokta mantıklı şeyler beklemeyiniz**** 🐺 #1 Kurt adam (22.08.21) 🐺 #1 Mühür (23.8.21) 🐺 #1 Aksiyon (26.8.21) 🐺 #1 Kurt (26.8.21) 🐺#1 Sırlar (16.09.21) 🐺#1 Elf (16.09.21) 🐺 #2 Gece (23.8.21) 🐺#3 Aşk (23.8.21)

Onu sevmek, yer çekimi gibiydi. Kendimi bıraktığım anda olacak bir şey. Nefes almak gibiydi. Onu nasıl sevmeyebilirdim? Bu imkansızdı. Ve o an kendimi bıraktım. Bu hissin güzelliğine. Doğallığına. Kalbimi yakışına, bıraktım. Bir saniyeliğine beynimde yeşil gözleri belirdi. Ve narin ellerinin, benim büyük ellerime nasıl tam olarak sığdığı. Sanki bana özel yapılmış gibi. Narin kollarını bana sardığında hissettiğim o duygu sarsıntısı. Bana baktığında, kalbimin sarsılması. Sonra gelecekten gelen bu görüntüler kesildi. Ölü, donmuş bir kalp tekrar atabilir miydi? Sanırım benimki atmak üzereydi. İçimi dolduran hisleri anlatacak kelimeleri bulmak için çabaladım ama onları tanımlayacak kadar güçlü kelimeler yoktu. Uzunca bir süre boyunca bu yeni, aykırı hislerin içinde boğuldum. Tekrar yüzeye çıktığımda bir zamanlar olduğum adam değildim. O an, yeniden doğmuştum. Gerçekten söylenen her şey doğruymuş. Eski zamandan bir söz vardı. Bir kurtadam üç kez doğar: Dünyaya geldiği zaman, ilk dönüştüğü zaman ve son olarak da mühürlendiği zaman. Ve ben onundum. Ve onun için her şeyi yapacaktım. Ve o ne isterse o olacaktım. (Alacakaranlık serisinin kurtadamlarından esinlenilmiştir.) 04.07.20~ #1- kurtadam 16.07.20~ #1- fantastik 23.08.20~ #1- mühür 12.11.20~ #1- teenfiction

Çok cana son nefesini verdirdiğim o silahın namlusu şimdi de benim kafama dayalıydı. 9 ay boyunca aklımdan geçtiği gibi, aklımdan en son geçen şey de o olacaktı. Küçücük bedenine dünyaları verebileceğim parçam; oğlum. Pars'ım. Kanımdan gelen kötü koku, gözlerimden akan yaşlar ve başıma dayadığım silah. Sessizdi. İstediklerini aldıktan sonra beni buraya bırakıp gitmişlerdi. Buz gibi bir yıkıntının içindeydim. Harabenin içindeki harabeydim. Kanıyordum; Canımın acısından çok kalbim acıyordu, parçalanıyordu. Küçük bir beden; bir parçam olan, gözlerimin önünde hayata geleli dakikası bile olmadan hayatı sona erdirilen küçük Pars'ım. Gözlerini görmüştüm. Bana belki de olacaklardan haberdar gibi bakan benden aldığı sisli masmavi gözleri. Gözünü açmış olması bile alışıla gelmiş bir şey değilken renginin ortada olması bambaşkaydı. Mucizeydi; benim mucizem. Kurtulmak için yapmam gereken tek şey tetiği çekmekti. Titriyordum; Ama bu soğuktan değildi. Patlayan silah sesini işitmiştim ama bu elimdeki silahtan değildi. Gözlerimi açamadım. Daha da sıkı kapattım. Bu lanet hayatı sonlandıracaktım ki O gelip elime bir darbe indirip sımsıkı tuttuğum silahı kolaylıkla yere düşürene dek. Sonra elleri ağzımın üzerine kapandı. Gözlerim hâlâ kapalıydı; O'nu kokusundan tanımıştım. Gözlerimi açtım ve karşımda bir çift mavi gözle karşı karşıyaydım. Bedenlerimiz dipdibeydi ama ruhlarımız arasında kilometreler vardı. Gözleri katilinden değil, benim gözlerimdendi. Benim gibi yoğun ve sisliydi O'nun da gözleri, gece mavisi. Karşımdaki açık mavi gözlerin aksineydi. Çünkü O, benim oğlumdu. Şimdi vuran bendim; karşımdaki adamı bakışlarımla en derinden vurmuştum. Bakışlarında emin olduğum bir duyguya yer vermişti; Acı. Artık şundan da emindim; ölsem bile O'na kavuşamazdım. Çünkü O cennette ben ise cehenneme aittim.

BİLDİĞİNİZ TÜM KURT ADAMLAR VE VAMPİR HİKÂYELERİNİ UNUTUN. HİÇ BİLMEDİĞİNİZ YERLERE KEŞFE HAZIR MISINIZ? O ZAMAN SENDE KAHVENİ AL GEL ARAMIZA KATIL. İSKOÇYA'DA BİR AŞK VAKASI SIRLARLA DOLU BIR AŞK HİKAYESİ. KURTLAR VE VAMPİRLER ARASI BİTMEK BİLMEYEN İNTİKAM HIRSI.. BU İNTİKAM DOLU ORTAMDA AŞK MI? YOKSA İNTİKAM MI? KAZANACAK

[TAMAMLANDI.] UZAYLI'DA 1: 28 Şubat 2022 "Atın onu." Hayatımız başkalarının avuçlarında bir oyuncak gibi... Zamanı gelince pilini tak, gülerek karşısına geç ve ona sahip olduğun en değerli şeymiş gibi davran. Pili bittiğinde ise yeni oyuncağına "Merhaba" de. Onun da pili bitmişti. Gözleri eskisi gibi mavi değildi. Manyetik dalgaların yarattığı ışık süzmeleri artık gözükmüyordu. Resmen gözünün feri gitmişti... "Unutma Trelia, bir canavar yarattın ve..." kadının parmağıyla işaret ettiği kırmızı kola baktı. "...bundan böyle kolay kurtulamayacaksın..." Üstün güçleri olan bir ırk üretmek isteyen yabancı gezegenin sahipleri, öleceğini düşündükleri bir Denek'i uzay boşluğuna bırakırlar ancak düşündükleri gibi denek ölmez. Dünya'ya inen Denek ise bu sefer insanların eline geçer ve Canavar olarak nitelendirilir. Neden hikayeyi bir de kötünün ağzından dinlemiyoruz? LadyReBeL

🔴 Gönderen: ÖZEL NUMARA "Önce benim olacaksın. Acıyı her hücrende hissedeceksin ve sonrada öleceksin. ÖLÜMün de benim elimden olacak! 🔥(uyarıldınız) Başlangıç<05.09.20>

Bir kız zeki ve asi. Bir mafya sert ve tek ailesi olarak gördüğü ablası dışında herkese merhametsiz. "Umutlarımı yok ettin, hislerimi teninden birer birer çekiyorsun. Söyle bana sevdiğim, sahiden benden bu kadar nasıl nefret ettin?" #Başlangıç ➡ 22/06/2019