Atsushi,görme engelliydi.
Hiç görmediği,belki de asla görme şansı bulamayacağı piyanodan yükselen iç rahatlatıcı melodiye aşıktı.
Akutagawa ise,Atsushi'ye aşıktı.
Günün her saati ona piyano çalabilecek kadar.
"Sana istediğin şeyi rahatça söyleyeceğimi sanıyorsan, yanılıyorsun."
Dazai her zaman ki gülümsemesine takındığında, yumruklarımı sıktım.
"Ah, Chuuya.."
-bxb hikayesidir, tamamen hayalimsi.
22.10.2020
"Hala bekliyor musun? Beklemek hiç duymayan birine Dünya'nın en güzel şarkısını söylemek kadar anlamsız. Peki ya umut? Şimdi hiç görmeyen birine, gökkuşağını anlatmak kadar zor ve imkansız" demişti Cem Adrian bir şarkısında ben bu kitapta imkansızlığın hiç denenmediği için imkansız sanıldığını söylemek istedim duygularınızı açığa vurmak sizi kötü biri yapmaz beklemek sadakatin timsalidir kişiye olan bağlılığınızı kanıtlar imkansızı denemek size bir şey kaybettirmez asıl denenmediği ve söylenmediği süreçte tahmin bile edemeyeceğiniz bir ıstırap ve yıkıma yol açar✨
Dazai, Chuuya'yı bulmalı, hayatına girmeli, ve onu kendi lanet yeteneğinden korumak için sonsuza dek yalnızlığa hapsetmeliydi.
Ama bir şeyler bu defa ters gidecekti.