I was only 7 when I met her, but we had an instant connection. We were inseperable. She was always happy and joyful around me, but me on the other hand, I was a completely different story. I suffered a disorder that caused me to have no emotions. I told her my condition and she understood, but one day she dissapeared, I didn't feel sad, worried or angry like I should have. I just continued my day like any other day, but by myself. I continued to have no friends as I got older and talked to no one, but it didn't bother me. I soon became the "weirdo" as most people would say. I became known as the girl with no emotions.

Loren Thompson is een normaal dorpsmeisje. Ze is altijd vrolijk en heel erg gelukkig. Haar leven begint alleen anders te worden als door het hele land opeens een zoekactie bezig is. Niemand weet waar naar of voor wie ze zoeken. Het enige dat bekend is dat er een meisje wordt gezocht. In elke streek worden de linkerschouders van de opgeroepen meiden gecontroleerd. Ook Loren wordt gecontroleerd, en wat is zij blij dat haar linkerschouder wordt gecontroleerd en niet de rechter. Op haar rechterschouder heeft Loren namelijk een groot litteken. En ze is bang dat ze verbannen gaat worden uit haar land als iemand het vreemde litteken ziet. Maar wat gebeurt er als er opeens een koninklijk bal wordt georganiseerd. Met als enige eis, blote schouders. Kan ze haar litteken goed genoeg verbergen? Of zal ze direct door de koning en koningin worden verbannen? En wat gebeurt er als er opeens liefde in het spel komt? "Achteraf lijken sommige dingen toch helemaal niet zo vervelend als je dacht"