Bu bir ilk hikayedir...

OKUDUĞUNUZA PİŞMAN OLMAYACAĞINIZ GÜZEL BİR AŞK HİKAYESİ Hırslı, oldukça yetenekli, bir mimar olan Fuat'ın hayatında işten başka bir şey yoktu. İflah olmaz bir işkolik olan genç adama aşk gökyüzündeki yıldızlar kadar uzaktı. Yıllar sonra bir gün metroya bindiğinde geometri sorusuyla cebelleşen Açelya'yla yan yana oturduğunda her şey değişecek miydi? Genç kızın zorlandığı soruyu önünden çekip aldığında başlamıştı her şey. Fuat her ne kadar genç kızdan etkilense de yine de bunu kendisine itiraf etmesi hiç de kolay olmayacaktı. İnsanı ayakta tutan gerçeklerden daha çok hayalleridir belki de. Fuat için de öyleydi. Türkiye'de ve dünyada tanınan bir mimar olma hayalini kurarken hayalleri, umutları bir anda insanlarla geçimsiz, psikopat bir adam yüzünden tepetaklak olursa aynı kalabilir miydi artık? Her şeyi elinden giden adam ne kadar aşkı düşünebilirdi ki bu haliyle? Peki aşk yine de onu bırakmazsa? Genç kız yine de her şeye rağmen onu sevmekten vazgeçmezse? Aşk her şeye kadir midir? Yoksa aşkın da bir sabrı mı vardır? Okuyun sonucunu hep birlikte görelim. "Hayalleri ölmüş bir adamı seviyorsun sen. Elinden oyuncağı alınmış çocuktan bin beter bir adamı seviyorsun, dikkat et. Çocuk beş dakika sonra unutur kaybettiği oyuncağını. Ya ben! Bir saniye bile olsun aklından çıkaramıyorum hayallerimin içine edildiğini. Bu zavallı adamın yaşama sevinci kalmamış ki! Sen hayalleri, umutları, duyguları elinden alınmış, yitik bir adama âşık oluyorsun. Olma! Bırak beni, kendini yakma! Daha çok gençsin. Unutursun, unutmalısın! Yol yakınken git, uzaklaş, kurtar kendini benim bataklığımdan. Hayatın hızlı koşuşturması içinde aşka zamanım yok derken, şimdi zamanım boş, hem de bomboş. Ama gücüm yok... Zamanım var ama takatim yok aşka. Ne olur zorlama! ÂŞIK OLAMAM SANA..."

Hayalleri, hevesleri, tutkuları gerçek hayatla birbirine karışmış bir genç kız. Aşka aşık, sadece gününü yaşayan bir genç erkek. Yolları iki şehrin arasında bir dinlenme istasyonunda kesiştiğinde neler yaşayacaklarını nereden bilebilirlerdi ki?

İlişkilerinde hep başarısız olan Göksu'nun artık kimseye güveni kalmamıştı. Ta ki o gelene kadar... Ayaz... Göksu'nun ilk aşkı, çocukluk aşkı... Göksu Ayaz'ı tanıyabilecek mi? Acaba son aşkı olabilecek mi? Hadi okuyup görelim!

-"Zaten beni kaçırmak istemezsin" dedim yine zorlama bir kahkaha ile.. Bir yandan da gözümü yoldan ayırmıyordum.. Ormanlık bir yola girdiğimizde hava da yavaş yavaş kararıyordu.. İçimin ürpermesine engel olamamıştım.. -"İşimiz çok uzun sürecek mi?" Yan gözle Xander'a bakmayı ihmal etmiyordum ama birden gözlerindeki yumuşaklık yerini kademe kademe anlamlandıramadığım bir sertliğe bırakmıştı.. -"Hayır.. Seninle biraz sohbet edicez o kadar.." Aptala yatmak en iyisiydi.. Ürkmeye başlamıştım ve bunu görsün istemiyordum.. -"Barda da konuşabilirdik.. Bu akşam geliyorum sonuçta.." Yine o salak ve zoraki gülümseme, bu sefer daha histerik ve panik olan ses tonuma eşlik etmek için yüzümdeydi.. -"Çok kalabalık" dedi sanki benimle konuşmuyormuş gibi.. Yolun geri kalanında sesimi çıkarmadım.. Beni öldürecek hali yoktu sonuçta değil mi?

Hogwarts savaşı üzerinden 8 yıl geçti,her şey artık çok farklı.Diagon yolunda kurtadamlar dolaşıyor,Azkaban tutsakları Londra sokaklarında serbestçe geziniyor,Profesör Mcgonagall ise Hogwarts'ın yeni müdiresi olarak bu efsaneyi yaşatmaya çalışıyor.Artık binalar arasında rekabet yok,tehlike kale duvarlarının hemen arkasında.Tek bir Hogwarts ve tek bir efsane var.Bu bir "yeniden doğuş."

Tek derdim yeni okuluma ve insanlara alışmakken bir gün herkesten farklı bir yeteneğimin olduğunu keşfettim. Artık parmağımı bile kaldırmadan temizlik yapabilecek olmam ya da okuldaki zorbaların kıçına tekmeyi basabilecek olmam iyi haberdi. Ancak diğerlerinden farklı olmamın bir bedeli olacak mıydı? © Tüm Hakları Saklıdır