Diana Draganescu dorastała w cieniu smoków - całkiem dosłownie. Jako mała dziewczynka często spoglądała w niebo z nadzieją, że wysoko nad jej głową pojawi się jedno z tych majestatycznych, niebezpiecznych stworzeń. Nigdy za to nie marzyła o zostaniu ich hodowcą. A już na pewno nie sądziła, że zostanie nim wbrew własnej woli, z powodu głupoty własnych braci. Mimo to, kiedy na szali zawisła reputacja rodu, Diana szybko doszła do wniosku, że nie ma wyboru - musiała porzucić piękne suknie i wygodę na rzecz wyświechtanych spodni i ciężkiej pracy. Przełknięcie dumy okazało się jednak znacznie prostsze, gdy z pomocą przyszedł jej największy miłośnik zwierząt, jakiego kiedykolwiek poznała. I to całkiem uroczy miłośnik.

Irondad is my LIFE. So, based on that, here is my collection of fluffy, angsty, funny, ridiculous(sometimes), stories of our favourite father/son duo. I will not, under ANY circumstances, write Starker. I think it is disgusting, and all my stories are father/son. Please do not interpret them as anything else. I do take requests, but usually don't do ships. Except Pepperony, because I think it's cute.

Irondad and Spiderson Oneshots :) (TW's at the beginning of every oneshot where applicable) Lyss

Just a collection of one shots about the Avengers family and Peter and all that jazz. This fic involves nothing after phase 3 of the MCU. This story is completed. A second collection of One-Shots is currently on my profile. Story Started: November 2018 Story Finished: March 2024

Syriusz w przypływie rozmyślań zaczął zastanawiać się jak zginął jego brat. W przypływie tych samych rozmyślań zaczął się zastanawiać, czy on na pewno zginął. Czy było możliwe, że Regulus jakoś przeżył? ( Występują wątki Jegulus)

Peter takes a step forward. Breathes. Peers down to the busy streets, trying to ignore the steady pounding of his heart, drowning and drowning his mind's cries. He's tired. He's so, so tired. Just another step, and he'll... fall. He's so, so, so close to the edge, that if he just leans- "Kid?" Peter startles. He turns, eyes wide and movements stiff. "Mr Stark."

❝Chyba przypadkiem podpaliłem ci brata.❞ Wtykanie nosa w nieswoje sprawy stanowi znacznie większą pokusę, kiedy jest się półbogiem, przyzwyczajonym do widoku uprzejmych staruszek, znienacka zmieniających się w krwiożercze paskudztwa. Więc chyba dobrze, że Laney lubiła wpychać nos nie tam, gdzie trzeba. Może i straciła przez to ulubioną bluzę, ale w zamian zyskała całkiem zabawnego przyjaciela. __________________ Heroes of the Olympus Fanfiction Leo Valdez timeline: pomiędzy „Zagubiony Heros" a „Syn Neptuna". short story.

Nico jest przyzwyczajony do jednorazowych numerków. To, do czego nie jest przyzwyczajony, to ciągłe wpadanie na nieznajomego, który najwyraźniej nie rozumie konceptu JEDNEJ NOCY. Zdecydowanie nie jest też przyzwyczajony do tego, że ich spotkania powoli przestają mu przeszkadzać. Piper mówi, że los tak chciał, ale Nico nie wierzy w przeznaczenie. Gdyby wierzył, musiałby naprawdę zastanowić się nad tym, czemu zesłało na niego akurat Willa Solace'a. PRZY WŁĄCZONYM ŚWIETLE autor: nikkiRA oryginał: https://archiveofourown.org/works/3909424/chapters/8750218 tłumaczenie: CzłowiekChyba korekta pierwotna: wazonik

Will Solace nie wierzył w przeznaczenie. Nie wierzył w bratnie dusze. Nie wierzył też w to, że po dzisiejszej nocy kiedykolwiek zobaczy tego faceta. Ale wierzył w pożądanie, gorąc w brzuchu i fakt, że z tego musi wyjść coś więcej. Will nie wiedział, co to było, ale coś niewytłumaczalnego przyciągało go do tego nieznajomego i, Jezus Maria, Will po prostu chciał przyprzeć go do ściany i całować, aż obaj zapomną jak się nazywają. MŁODZI BOGOWIE (prequel "Przy Włączonym Świetle") autor: nikkiRA oryginał: https://archiveofourown.org/works/5732128 tłumaczenie: CzłowiekChyba