"Tahsin amca kim bu herif?" diye sordum. Kara gözleri avına odaklanmış bir aslan gibi keskince benim ürkek yeşillerime odaklıydı. "Behzat Kıvançlı'nın büyük oğlu Halil İbrahim Kıvançlı." dedi sesinde bariz bir gerginlik vardı. Benim tanımadığım bu adam etrafımdaki herkesi fazlasıyla germiş durumdaydı. "Onlar Karadenizli değiller mi? Ne işi varmış bu topraklarda?" diye sordum. Gözlerimi zar zor kopardım kara gözlerinden. Göz göze geldik Tahsin amcayla, "Onun olanı almaya gelmiş babandan, öyle diyorlar..." Anlamaz bir şekilde kaşlarımı çattım, "Onun olan ne varmış burada acaba? Bizim topraklarımızda hükmü geçmez onun!" dedim çirkefçe. "Benim hükmümün geçmeyeceği bir toprak yoktur küçük hanım." Arkamdan duyduğum sesle irkildim, bu kalın ve sert ses Halil İbrahim denen adama ait olamazdı değil mi? Tahsin amcanın gözlerinden dehşet geçti, arkamdaki adamın önünde hemen ellerini birleştirip başını eğdi ne oldu bilmiyorum ama sessizce yanımızdan sadece birkaç adım ayrılıp bizi baş başa bıraktı ama hala köşede tetikteydi. Cesaretimi toplayarak döndüm ona. Yakın mesafeden gördüm kara gözlerini şimdi daha bir karanlık bakıyordu. "Topraklarınızda gözüm yok. Ben benim olanı almaya geldim." dedi karanlık çıkan ses tonuyla. Yutkundum, sesimin titrememesine özen göstererek, "Senin olan neymiş?" diye sordum. O an gözlerinin parladığına yemin edebilirdim. "Aze, Aze diye bir kadın. Bey kızı Aze derlermiş buralarda ona." Gözlerim istemsiz irileşti, buzlu suyun içine düşmüş gibi titredim. Aze kızdım ben. Yüreği yiğit, gözleri güleç Aze kızdım... Bey kızı Aze derlerdi bana. *** BU KİTAPTA GEÇEN OLAYLAR VE KİŞİLER TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR. GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA ALAKASI YOKTUR.

Geçmiş hayatınızı yaşama şansınız olsaydı ne yapardınız? On yıllık ilişkisi büyük bir ihanet ile son bulduğunda Eda artık bir gerçeği kabul etmek zorunda kalmıştı. Gerçek aşk diye bir şey yoktu. Varsa da onu bulmak gibi bir niyeti olmamıştı. Arkadaşının zoruyla sonunda evden çıktığında aklına en son gelen şey bir falcının karşısına oturmaktı. Egzotik giyimli kadının karşısına oturduğunda ise söylediklerini dinlemekten başka çaresi yoktu. Falcı ona aşkı bulması için geçmişte yaptığı bir hatayı düzeltmesi gerektiğini söylediğinde parasını boşa harcadığını düşünmekten kendini alamamıştı. Fakat eve dönerken geçirdiği kaza sonucu gözlerini İngiltere'de 1823 yılında açtığında kendini önceki yaşamı olan Helena Anne Mercer olarak buldu. Şimdi tek yapması gereken yapılacak hatalı seçimi bulmak ve bunu engelleyebilmekti. Ama hiçbir hata bu kadar cezbedici olmamıştı.

[ TAMAMLANDI.] #Fantastik 1 #Savaş 1 Hey, ben deliyim! En az senin kadar... Jessie; çılgın, deli dolu ve köy tarafından dışlanmış üstün güçleri olan biridir ancak bu gücünü hiçbir zaman açığa çıkarmamış ve kendisini insanlıktan soyutlamıştır. Doğa ve hayvanlara olan aşkı onu her zaman dik tutmuş, pes etmek nedir asla ama asla bilmemiştir. Bir Deli olsa bile... Ancak her gücün bir sorumluluğu olduğu gibi büyük güçlerin ona getirdiği sorumlulukları geriye çevirmemiş ve mükemmel bir kadın olarak üstüne düşen tüm görevleri kabul etmiştir. Ancak sorumluluk ile birlikte ona yardımcı olsun diye iki Muhafız atanmıştır. Biri ülkenin veliahtı diğer ise ülkenin düşmanıdır... Kral olma yolunda yürüyen bir Prens basit bir köylüyü korur mu? Ya da Kral'ı çoktan ölmüş, gözü kara bir adam? "Bir beklentiniz olmasın, çünkü beklentilerinizin dışında bir kitap olduğuna yemin edebilirim..." [Jessie] ©Tüm hakları saklıdır. Bir LadyReBeL klasiğidir.

Açelya çok iyi bir avukattır. Bir gün iş çıkışı arabasına binecekken O da ne!? Bir araba ona doğru gelir. ***Açelya'nın ağzından*** Hep saçma bulurdum o dizide araba onlara doğru gelirken sudan çıkmış balık gibi arabaya bakan karakterleri meğersem başıma gelince anlayacakmışım çünkü şu an hareket edemiyordum. O araba bana çarpacaktı 10 saniyede bunu kabulenmiştim zaten kabullenmekten başka çarem yoktu kımıldayamıyordum o an her şey film şeridi gibi geçti gözümden, dememi beklemeyin çok klişe sadece içimden dedim ki. "Değdi mi Açelya?" Bazı günler burnum kanayasıya kadar ders çalışırdım herşeyi dört dörtlük yapmak için, Annem ve Babam'ı gururlandıracaktım. Asla gururlanmadılar ve yapmak zorundydım onların gözünde... İstediğim gibi bir hayata sahip olmamıştım, doyasıya gençliğimi yaşayamamıştım, Annemle babam ünlü kişilerdi sosyetede adları bilinir ve saygı duyulurdu. Ben ise her şeyi dört dörtlük yapan o biricik kızlarıydım; Görgü kuraları, dersler,piyona, yönetim elime attığım herşeyde iyiydim peki ben mutlu muydum? Bunu ölmeden önce o 9 saniyede düşünmek beni güldürdü. O 1 saniyede bir şey diledim. "Yeni bir hayat..." *** Keskin bir baş ağrısıyla gözlerimi açtım her yer çok bulanıktı. Görüşümü netleştirmek için gözlerimi kırpıştırdım. Burası hastane miydi? Hayır hastane bu kadar lüks olamazdı her yer altınlarla süslenmişti. Kaçırılmış mıydım? Sonuçta başıma gelmeyen bir şey değildi, sonra bu düşünceyi aklımdan çıkardım kaçırılsam böyle bir yerde mi tutulurdum. O kazadan sonra nasıl gözüktüğümü merak ettim ve altın detaylı aynanın karşısına geçtim. Aynaya boş boş baktım bir resim miydi? Bu kız güzeldi ama ayna olduğuna emindim sonra resme dokunmak için elimi kaldırdım ve o kızın da elli hareket etti tam bu sırada çığlığı kopardım . Noluyor bu lanet yerde

Bir sabah uyandığımda işe gitmek için hazırlanıyordum. Daha sonra heyecanla takip ettiğim internet romanının yeni bölümünün geldiğini gördüm. Yeni bölümü açıp okuduğumda, hayatımın tek mutluluk kaynağı olan şeyi kaybetmiştim: favori karakterimi. Her şey, yazarın diğer erkek karakter olan Damon Dumont'u öldürmesiyle başladı. Yani favori karakterimi. Buna o kadar kızmıştım ki, kendimi yayınevinin önünde pusuya yatmış hâlde bulmam kaçınılmaz oldu. Daha sonra, karşıdan karşıya geçerken o kadar dikkatsizdim ki trafik kazası geçirdim. Gözlerim kapanmadan önce beyaz bir kamyonet gördüğüme emindim. Daha sonra ise kendimi Aşkın Tutsakları adlı fantastik romanda, sonu kötü biten yan karakter Rhiannon Aethelred'ın bedeninde buldum. Şimdi ne yapacaktım? Not: Kurgu bana aittir. #Kraliçe 🥇 10.11.2025 #dram 🥇 20.11.2025 #prenses 🥇 30.11.2025 #fantastik 🥈15.12.2025 #fantastik 🥇 23.12.2025 #gençkurgu 🥈 22.12.2025

"Alın kellesini!" O an son defa yaşamak için bir şeyler yapmaya çalıştım ama ne gücümün, ne de sebebimin olduğunu farkedince kafamı eğip çaresizce bekledim. Ölmek istemiyordum, kesinlikle ölmek istemiyordum...Kendimi bu konuda teselli etmeye çalışsam da yapamıyordum. En azından o zalim halkın önüde idam edilmeyecek oluşuma sevindim ve ölümümden saniyeler önce gülümsedim. 3...2...1... Gözlerimi iki kişilik yatakta açtım. Nerdeydim ben? Daha önemlisi kimim ben? Sera Albayrak mı, yoksa Valeria Ernest mi?

Derin bir nefes alarak odasına girdiğimde, elimdeki ütülü kıyafetleri yatağa bırakmak için adımlayacaktım ki ardımdan kapının kapanmasıyla korktum. Oda karanlık bir hal aldığında arkamı döndüm ve karartıyla karşılaştım. Boğazımdan akıp giden sıvının varlığını hissedebiliyordum. Sertçe yutkundum. Karartı bana doğru yaklaştı yaklaştı ve ayaklarının ayakkabılarıma değdiğini hissettiğimde nefesimi tuttum. "Karanlık da olsa, avına yakalanmış bir ceylan gibi titrediğini hissedebiliyorum." Sıcak nefesi yüzüme çarptığında elimdeki kıyafetler yeri boyladı. "Ve ben bu titremeyi bu gece dindireceğim."

Bir araba bana çarpar çarpmaz kendimi çok küçükken okuduğum webtoonda hizmetçi olarak buldum...

Bir romanın yardımcı karakteri olarak reenkarne oldum. Bu başlıklı iç karartıcı bir aşk romanında kanat kadın olarak. Romantizm söz konusu değil ve ailemin geleceği borç yüzünden meçhul. Son hayatımda hiç sahip olmadığım ihtişamın bir kısmını kazanmak için memur olacaktım...ama erkeklerin aşk ilgisi biraz garip mi davranıyor?! "Bir düşünün, Shushu yüzü kızaracak ve utangaç davranacak birine mi benziyor?" "Vay.......bu harika olurdu." dedi Cory, Hylli'ye şaşkınlıkla bakarken ve Yves kaşlarını çattı ve kendi kendine fısıldadı. "Onu kaçırmalı mıyım......." Swan yüzünü iki eliyle sardı ve sessiz kaldı. Yüzü parlak kırmızıya döndü. Kızarıklık kulaklarını kırmızıya çevirdi. Neden dalga geçiyorsunuz, kadın kahramana kafayı takmış olmanız gerekiyor. Shuraina West'in hikayesi, Shushu'nun ters harem akademisi hayatta kalması. Not: Ojakgyo, kanat adam/kadın demektir!

Sağ tarafta beni bekleyen adamı gördüğümde adımlarım durdu. Buz gibi mavi gözler bedenimi baştan aşağıya süzerken bakışlarımı adamın yüzünden ayıramadım. Kendi ten rengimin soluk bir beyaz olduğunu ve benim kadar açık bir tene sahip hiç kimsenin olmadığını düşünürken onun teni bir heykeli andırıyordu. Beyazdı. Sadece beyaz. Teninde tek bir kusur bile yoktu. Bulutların arasından hafifçe sızan güneş sayesinde teni parlıyordu. Tek bir şey hariç baştan aşağıya beyazlar içindeydi. Omuzlarına doğru gelen ince siyah saçları vardı ve buz mavisi gözlerini daha da ortaya çıkarıyordu. "Dışarıda bunun için idam edilebilirsiniz." - BUZ KRALLIĞI SERİSİ (+18) (yetişkin romantik)