10 yıl sonra gelmişti. Sinan Demir karşımdaydı. Çocukluk aşkım Sinan Demir. Yaralarımdan öpen Sinan Demir Bana veda bile etmeden çekip giden Sinan Demir Üstelik tek de gelmemişti, kucağında yaklaşık 2-3 yaşlarında bir kız çocuğu ve yanında bir kadınla, Neden gelmişti, 10 yıldır arayıp sormayan Sinan Demir neden gelmişti, evlenmişti ama onu bile söylememişti. Savcı Sinan Demir Avukat Mehir Saye Soykan Yazım Tarihi: 12.03.2024 Yayım Tarihi: 01.04.2024 Bu kurgu, yazarken bana çok desteği bulunan en yakın arkadaşım Nisa'ya ithaf edilmiştir.

Dikiş tutmayan yaralarım vardı. Kabuk bile bağlamadılar. Ona kadar. Sırtıma saplanan hançerlerin sızısı göğsüme vurdu, haykırışlarım yeri göğü inletti. Bu bir lanetti. Parmak uçlarımda yanan şey; geçmişti. Göğsümde harlanıp alev alan şey ise; gelecekti. Ve ben; bana hiç kimse değil de kimsem olan bir adama kaderimi emanet ettim. Kurguda geçen kişi, kurum ve kuruluşlar tamamen hayal ürünüdür.

"Ben Karadenizliyim," dedi dudakları tehlikeli bir gülüşle kıvrılırken. "Biz sabahları ilk olarak hırçın dalgaları görmek isteriz." Gözleri gözlerimdeydi, sıcacık nefesi dudaklarıma çarpıyordu. "Ya evimizin manzarasında... Ya da kollarımızda uyanan kadının bakışlarında..." Dudakları ansızın boynuma değdiğinde, titreyen dizlerime söz geçiremeyip onun kaslı kollarına tutundum. Tırnaklarımı tenine batırdığımı fark edemiyordum. "Çok şey istiyorsun gibi geldi bana," dedim kendimi tutamadan. Güldü. Ona çok yakışan, nadiren görebildiğim bir gülüştü bu. "Karadeniz..." dediği anda, başparmağı nefesimi kesercesine dudaklarımı buldu. "Hırçındır. Asidir. Zapt edilemezdir, vahşidir. Derinlerinde ne olduğunu asla bilemezsin. Onun azgın sularında yüzmeye alışkın değilsen akıntısında kaybolur gidersin. Ve sen Hazel... Tıpkı Karadeniz gibisin." Bir KOR EVRENİ Romanı BU KİTAP YETİŞKİN OKURLAR İÇİNDİR! © Tüm hakları şahsıma aittir. İznim dahilinde olmaksızın alıntı yapılamaz. Bu başlık Arhavili adıyla, 2016'da açılmıştır. Bölümlerin yayınlanmaya başlama tarihi 22 Aralık 2023'tür. Wattpad'de ARHAVİLİ adıyla yayınlanan ilk ve tek hikâyedir. * Bu kitapta okuduğunuz bazı kişiler, kurumlar, olaylar ve kavramlar yalnızca hayal ürünüdür. Gerçekle en ufak bir ilgisi bile yoktur.

Daha 17 yaşında hayatın zorluklarına göğüs geren, nişanlandırılan, dünyaya düşmek zorunda bırakılan bir Melek... Küçük dağları yarattığını düşünen, her şeyi elinde barındıran, aşk ve sevgi dışında her şeye sahip bir Hükümdar... Melek mi Hükümdarı korurdu, Hükümdar mı Melek'i?

Bu kitap ağır cinsellik içerir, rahatsız olacaklar okumasın lütfen!! Ayrıca kitabı can sıkıntısından yazdığım için yazım kurallarına dikkat etmicem. Edebi bişey beklemeyin. Günlük ağızla yazılacak. Konusu🏖️ Kız kıza tatile çıkan 4 arkadaşın kendileriyle aynı apartta kalan bir erkek grubuyla tanışmalarıyla başlayan tutkulu bir macera.. Yayın tarihi: 24 Haziran 2023 Tüm hakları saklıdır.

"Meydan senin Sürmeneli." Dediğime elini belime koyup beni kendisine çekti. Meydanı sahiden boş bulmuş olmalıydı. Yoksa beni kendine çekecek hali yoktu başka türlü. Düşündüklerimi anlamış, duymuş gibi konuştuğunda nefesim bir anlık tekledi. "O meydan benim de sen benim değilsin Hasret." Dediğinde yutkunamadım. Meydanlarım onundu. İnkar etmeyecektim bunu. Kendi ağzıma söylemiştim zaten. Neyine inkar edecektim ki? Ama takıldığım o değildi. Barut, Hasret demezdi bana. Deva'yı bile nadir derdi. Adımı söylemeyen, söylemekten kaçan kocam bana iki adımı da demişti. Hem Hasret demişti, hem Deva. "Meydandayım Barut Reis," Boştaki elimi yanağına koydum. "O meydanın tam ortasındayım." Diye devam ettiğimde güldü. Alayla değil. Acıyla. Ama kendineydi bu acı gülüş bana değildi. Sonra o da zehir akıttı. Benimki kadar gerçek bir zehir. "Yanımda değil Deva, karşımdasın." Güldüm. Zehrin yarattığı acı bir gülüştü bu. Hep acıydı zaten bize kalan gülüşler. Asla umutla dolu olmazdı, asla neşe yüklü olmazdı. Haramdı sanki. Bir kere mutlu olsa, dünya kötülüğe bulanacaktı adeta. O kadar haramdı işte bana mutluluk. Dudaklarımı dudaklarına yaklaştırdım. "Yanında olacak nedenim yokken," Dedim "Karşında duracak sebebim çok ondandır." HIRÇIN BİR KARADENİZ HİKAYESİ...

Ela: Barış Abi Ela: Benim elime bazı fotoğraflar geçti abi Ela: Bunlar sen olabilir misin? Ela: *fotoğraf* Ela: *fotoğraf* Barış: Siktir!

Bilinmeyen numara: Annen bir yandan, mahalledeki teyzeler bir yandan devamlı evlenmen için baskı yapıyor Bilinmeyen Numara: E aynısı bana da yapılıyor tabii Bilinmeyen Numara: Yani demem o ki Asude: Dinliyorum Bilinmeyen Numara: Evlensek mi? ...

"Safiye teyzeye bakmıştım." dedim. Aynı zamanda meraklı gözlerle pansiyonun içine bakmaya çalışıyordum. "Pazara kadar gitti." dedi ve arkamdaki bavullarıma bakarak ekledi. "Hayırdır bavullarla?" "Pansiyona bavullarımla ne için gelmiş olabilirim sence?" dedim kafamı sallayarak. Biraz salak olabilirdi ama yakışıklılığına diyecek söz yoktu. "Kızım asker pansiyonu burası, senin ne işin var?" NE DEMEK ASKER PANSİYONUYDU? Hikayeme beklerim 🖤 30.08.2023 #arkadaş etiketinde 1.🥇 13.09.2023 #hüzün etiketinde 1.🥇 06.09.2023 #asker etiketinde 2. 🥈 14.09.2023 #aşk etiketinde 16🏆 18.09.2023 #sevgi etiketinde 4🎉

Ellerim hala kolyemdeydi. Bu kalp benim sarayımdı ve yanımda olduğu sürece ben her zaman iyi olacaktım. Zira kalbin sahibi bendim ve dört bir yanım onlarla çevriliydi. Kalp Muhafızlarıyla...