(Y)Aramızda Kalsın
Gökyüzü ağlar, beyaz ışık kırılır ve gökkuşağı oluşur. Bir kalp kırılır. Göz yaşı döker ve gökkuşağı oluşur. Ben gökkuşağıyım. Renklerim etrafa saçıldı. Şimdi ise toplamaya çalışıyorum.
Gökyüzü ağlar, beyaz ışık kırılır ve gökkuşağı oluşur. Bir kalp kırılır. Göz yaşı döker ve gökkuşağı oluşur. Ben gökkuşağıyım. Renklerim etrafa saçıldı. Şimdi ise toplamaya çalışıyorum.
Beni tanıyan herkes, şu hayatta tahammül edemediğim iki şeyin karanlık ve uykusuzluk olduğunu bilir. Geceleri karanlık fobim yüzünden ışıkları açık bırakarak uyurum ve kendi isteğim dışında uyandırılmaktan nefret ederim tahmin edebileceğiniz üzere... İşte tam da sıradan bir gecede, sıradan bir rüya görürken telefonuma...
Acılarımız mıydı bizi biz yapan? Üzüntülerimiz miydi bizi olgunlaştıran? Ya da ailemiz miydi kişiliğimizi belirleyen? Aile sevgisi denilen kavram ne olmalıydı? Hayatında hiç aile sevgisini tatmayan bir kız birini sevebilir miydi? Peki bir ailenin boşluğunu başka biri doldurabilir miydi? ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ...
O masum bir kız değil... O dışarıdan görülen kötü kız... Ama aslında o küçük bir kız çocuğu... O masum bir erkek değil... O bir kötü çocuk... Ama aslında o çok kırılgan... Onlar aslında KÖTÜ başlığı altında gizlenen masum çocuklar...
Cemal Süreya'nın tüm şiirlerini bir çatı altında toplamaya çalıştım/çalışıyorum. Amacım şiirlerinin daha fazla kişiye hitap etmesi ve sevilmesi. İyi okumalar dilerim.
Kim istemezdi ki hayatının 4-4'lük olmasını. Tabi ki de herkes ister. Ben herkesin istediği o hayata sahiptim. Sürekli ne istesem elde ediyordum ve bu durumdan gayet memnundum ta ki o güne kadar. Hayatımdaki en değerli kişiyi kaybedene kadar. O güne kadar hayat bana tozpembe görünüyordu, o günden sonra...