Karanlık taraf ve aydınlık taraf... İster aşağı aynanın öbür tarafında olun ister Deam'lı ister Araf'lı. Her zaman bir karanlık taraf ve bir aydınlık taraf vardır. Karanlık kötüdür, karanlık acımasızdır, karanlık yıkımdır. Aydınlık ise güzel, şefkatli koruyucu. Kimse sormaz, kimse merak etmez. Tüm insanlar gözlerinin önündekini inkar etmekle lanetlenmiştir çünkü. İşte biz de tam da burada devreye giriyoruz. Biz, yatağınızın altındaki canavarlar, gece yarısı yalnız başınıza dolaşırken duyduğunuz ses, çalıların arasından görünen bir çift gözüz. Biz size pek sevgili kahramanlarınızdan koruyanlarız. Rahat uyuyun, gece emin ellerde.

Fazlasıyla asosyal biri olarak kendimi tabiri caizse okumaya adamıştım. Bu yüzdendir ki yolda kitap okuyarak yürüdüğüm için tırın altında kalıp ölmem kimse için şaşırtıcı olmadı. "Ne yeterince günahın var ne de sevabın. Açıkçası senden daha heyecanlı hayatları olan ağaçlar gördüm" Azrail'in kendisi tarafından bile alaya alındım. Ama en nihayetinde tanrının benle ne yapacağını bilememesi sebebiyle baştan başlama şansı elde ettim. Okuduğum kitabın birinde tekrar doğmak için ikinci bir şans! Şu işe yaramaz tanrılar... Neden bu kadar muzip olmak zorundalar?