Taehyung, en yakın arkadaşının abisini sürekli rüyalarında içine davet ediyor, uykusunda ismi ile geliyor, ona baktıkça kıvranıyordu. Bu nedenle utancından yüzüne bakamadığı Jungkook'tan olabildiğince uzak durmaya çalışmıştı lakin, büyüğünün ondan uzak durmayacağını ve neden kendisinden kaçtığını sorgulayacağını düşünmemişti. Tek istediği dövmeli parmaklarının belinde, dudaklarının boynunda gezinmesi, içini kendi rengine boyamasıydı. Bacaklarının üstünde sekmek, boynuna sarılmak ve ismini bağırmak istiyordu. İlgisine muhtaçtı, daha önce hiçbir şeye muhtaç olmadığı kadar hem de. Bir yasağı çiğnerken hiç bu kadar zevk almamıştı. [190121]

Benim aşkım da, çocukluğum da sensin.

Genç bir muhabir olan Jeon Jungkook yanlışlıkla bir cinayeti kayıt altına almıştı. Bu durum, küçük oyunları ve birtakım anlaşmaları beraberinde getirmişti. Jeon Jungkook, Kim Taehyung'un sinsi oyunlarına kanıyor ve onunla geri dönüşü olmayan anlaşmalara imza atmaktan kaçınmıyordu.

taehyung hafıza kaybı yaşayan eşini tekrar hayata döndürebilecek miydi? text+düzyazı

"Peki sen en çok hangisine binmeyi seviyorsun?" Gülen gözlerimi çarpışan arabada kahkahalarla eğlenen hayat dalımdan çekmiş, yanımdaki varlığını bir an olsun unutturmayan latif bedene çevirmiştim. Sorduğu soru hızlı esen bir rüzgar gibi gelmiş ve giderken de tüm neşemi götürmüştü. Güzel ve keskin görünen yüzü merak ibaresini en derinlerine gömmüştü yine ama biliyordum, merak ediyordu benimle ilgili her şeyi, benim onunla ilgili her şeye olan aç merakım gibi. Bir süre güzel yüzünü yandan izlerken düşündüm sorusunu ama herhangi bir cevap oluşmamıştı zihnimde o yüzden kendime makul bir cevap aramak için lunaparkta gezdirdim bakışlarımı. Ben hangisini severdim? Bilmiyordum. Lakin gözlerim dönüp dolaşıp tekrar ortaki ışıklı atlıkarıncalara ilişti. Buna bir sempatizanlık diyemezdik belki ama atlıkarıncalar her zaman ilgimi çekmişti, her geldiğimde. Bana hayatımı anımsatıyordu atlıkarıncalar. Buruk, acı tebessümümü temsil ediyordu. Üzerinde unutulmuş bir çocukluk ya da bana anımsattığı acılar silsilesi yoktu ama ışıkları sönerken onunla birlikte kaybolmuş; anılar, yarım kalışlar, yaşanmamışlıklar, genç bir çocuğun heyecanının ve umutlarının sönüşünün tiyatral bir gösterisini oynatıyordu benim için. "Sanırım, atlıkarıncalar..." Dedim kararsız yüzümü tekrar ona çevirirken, yandan gördüğüm güzel yüzünde muzip bir tebessüm belirmişti. "Ah güzel çocuk Taehyung." Dedi tebessümünü silmediği yüzüne yavaşça bana çevirirken, "Seni tahmin edebilmek, seni okuyabilmek beni o kadar mesut ediyor ki, buzdan kalbimi eritiyorsun." Sözleri kalbime zarardı, bakışları ruhuma zarardı, varlığı bedenime zarardı. Benim merhemim bana zarardı. "Sana aşkın soft pembesini sunamam belki ama, alevli kırmızısıyla her şeyi unutturacağım." -11.11.2020 -....

On sekiz yaşında aşıksanız hayat cidden çok zordu... Hele bir de bu kişi üvey kardeşinizse. taekook,texting/düz

Namjoon: Beyinsizler Öylesine açtığım bir kulübe neden üye oluyorsunuz? (Texting ve düz yazı)