Öğrendiğim şeylerden biri daha, hiçbir şey sonsuza kadar iyi ya da sonsuza kadar kötü devam etmez. * Görüşüm sadece saniyeler sürse de aynı on numara gibi nefes nefese kalmıştım. O çoktan maçına geri dönüp tüm yeteneklerini konuşturmaya devam ediyordu. Elime kadar uzanan badimin kolunu sıvadığımda tam tahmin ettiğim gibi kolumun morardığını gördüm. "Harika..." diye mırıldandım kaçtığım ve koruduğum her şey başıma gelirken. "Gerçekten, harika. "

DÜZENLENECEK! 🎈 536...: Selamünaleyküm, ben ikinci Murat. Zehra: Hahaha o zaman bende ikinci Elizabeth. 536...: Vaay, demek ikinci Elizabeth? Ama o, sen olamaz be Portakal Çiçeği. Zehra: Ne saçmalıyorsunuz siz? Zehra: Ayrıca numaramı nereden buldunuz? 539...: Orası meslek sırrı güzelim. Zehra: Pardon? Güzelin nereden oluyorum? Zehra: Doğru konuş benimle. 🎈 LÜTFEN KİTAPLARIMDA REKLAM YAPMAYIN!! Mayıs 2021 Kasım 2021 1. #spiritüel 18.09.2021 1. #dini 30.01.2022 1. #kurguolmayan 17.05.2023

Tamamlandı Siz: Sen sanıyorsun ki zengin olduğun için Siz: Yakışıklı olduğun için Siz: Güzel yemek yapabildiğin için Siz: İtalyada bana hayat verebileceğin için dediklerini yapacağım? Siz: Medyum musun be abicim? Siz: Nokta atışı yapmışsın. Siz: Sen iste babamı satayım.

Yere hızla çarpan yağmur damlaları... O an duyduğum tek şey buydu. Arkamda yıllarca evim dediğim ama hiç bir zaman ait olmadığım yeri bırakıp, son sürat koşuyordum. Bu buz gibi havada etrafımda yağan yağmur damlaları ve ardımda o iğrenç insanın sesi. Bu sefer her ayrıntısıyla tanıdığım yerden kaçmak için hızlanmıştı ayaklarım. Büyük bir acıyla anılarımı ardımda bırakırken geri döneceğimi biliyordum, oda biliyordu. Bu arkamda onun sesini son duyuşum değildi. "Geri döneceksin..." *** Yeşil gözleri artık eskisi gibi parlamıyordu. Üzüntünün kırıntılarını taşıyordu sanki. "Size bunu yapmak istememiştim..." Gözleri dolmuştu. Kendini sıkıyor gibi duruyordu. Az daha yanımda dursa göz yaşları yanaklarından süzülecekti sanki. Aynı şey benim içim de geçerliydi. Ama bu yaptıkları affedilemezdi. Onu daha fazla dinlemeden yanından ayrıldım ve 'bizimkilerin' yanına doğru adımladım. Artık hiç bir şey eskisi gibi olmayacaktı... *** Umut'un ayrı ayrı yetiştirdiği yedi genç, toplanıp bir ekip hâline gelir ve Umut'un işlerine yardım edip, çeşitli görevlere çıkar. *** "Cam bir zeminin üzerindeyiz, ve zemini hangimiz kıracak bilmiyoruz..." Başlangıç - 30 Mayıs Bitiş - ?

Aleyna'nın yaz tatili için doğduğundan beri, bir kez bile görmediği amcasının yanına gönderilmesi ve onun üvey çocuklarıyla tanışmasıyla başlayan kardeşlik, arkadaşlık ve biraz da romantizmle dolu bir hikâye...

Birer birer silindi hafızaları ve karaltılar görmeye başladılar. Gündüzleri ayak uçlarının dibinde bitiyor, düşüncelerinde kol geziyorlardı. Gölge dediler o karaltılara. Oysa pek çok şey denebilirdi. Toz bulutu, karanlık, silüet yahut cisimcik... Kimliklerini unuttukları gölgelerin esiri oldular. Tek tek anılarında kaybolan karartıları sevmeye kalkıştılar. Yoksa unuttuklarını, kendi gölgeleri mi sandılar? Bu, mutsuzluğun varoluş ve kayboluş hikayesi. Ölümün kapılarını aralayıp, unuttuğunu sandıklarına esir olmanın resmi. Bu Alphard ve Alnilam'ın hikayesi. Capella ve Polaris'in... Bir yerlerde unutulan herkesin hikayesi.