xx

O Belki De Bir Yaz Aşkından Fazlasıydı?

Nefret ediyordum. HERŞEYDEN, HERKESTEN,ÖZELLİKLE O VE ONUN MÜKEMMEL GÜLÜMSEMESİNDEN. Onu ilk gördüğüm güne lanet ediyordum. Youtube'da öylesine dolaşırken gördüğüm bir video yüzünden şuan bu haldeydim. 5 SECOND OF SUMMER. Fanları olmam bir günümü bile almamıştı. Nedenini bilmediğim bir şekilde onları dinlemeden duramıyordum. Ama içlerinden biri benim için çok farklıydı. Ashton. Davulcu çocuk. Mükemmel bir gülümsemesi ve öldüğüm zaman oraya gömülmeyi isteyeceğim gamzeleri vardı. Saçları hangi şekli yapsa mükemmel duruyordu. Hele gözleri. En başta sadece öylesine bişey sanmıştım, ama öyle değildi. Hergün onu, onları düşünüyordum. Bu kulağa fazlasıyla saçma gelebilir, biliyorum. Ama yapamıyordum. Avusturalya'ya yılda bir iki kez gitmeme rağmen kesinlikle onlara bir türlü rastlayamıyordum. Ailem bile benim bu halime acıyordu. Twitterda saatlerce duruyor ve ona binlerce twett atıyordum ama o veya Michael, Luke, Calum beni fark etmiyordu. "TAM BİR UMUTSUZ VAKAYDIM."

Derin bir nefes alarak bana meraklı gözlerle bakan Ashton'a baktım. Madem bu kadar merak ediyordu ona herşeyi anlatıcaktım. Nedenini bilmiyordum ama ona güveniyordum. Bu çok yeni birşeydi benim için. BİRİNE GÜVENMEK. Onu daha fazla bekletmeden anlatmaya başladım. "Herşey mükemmel gidiyordu, benim için. Mükemmel diyebileceğim bir sevgilim. Mükemmel diyebileceğim arkadaşlarım. Mükemmel diyebileceğim ailem. Ama hayatım bir sabah hiç beklemediğim bir telefonla değişti." Aklıma o gün gelince nedensizce gülümsedim. Ne kadarda zor bir gündü benim için. Çok saftım. Hiçbirşeyin farkında değildim. Hayatı toz pembe olarak görüyordum. "Telefon mu? Nasıl yani" diyerek Ashton soran gözlerle bana döndü. Ne kadar meraklıydı. "Sakin ol çekirge hepsini anlatacağım" diyerek arkama yaslandım. Gece daha yeni başlıyordu.

Her şey nasıl mı başladı? Bunu öğreneceksiniz ama bir ayrıntı vereyim; asla eskisi gibi olamayacağım. Çünkü bir lanet vardı. Hayatımı değiştiren ikinci kelime. Ne kadar kurtulmaya çalışsak da peşimizi bırakmayan lanet. Sakin ve düzenli bir hayatım vardı ta ki 28 Ekim günü akşam yediye birkaç dakika kala her şey altüst olana kadar. Bir iblis olduğumu öğrenene kadar. ----- Fantastik #7 Bilim Kurgu #9

"Bir başkasının değil benim olmanı istiyorum. Sen bana aitsin." dedim kendim bile zor duyabileceğim bir sesle. Göz yaşlarından biri sıkıca tuttuğu elime düştü. Gözlerim kapanmadan önce duyduğum tek şey "Beni bırakma." demesi olmuştu.

Lisedeki ilk yılımdan sonra her zamanki Bodrum tatilinin düşüncesi, benim için fazlasıyla sıradandı. Ama sıradan olmayan bir şey vardı ki o da yan evdeki çocuktu. (Tüm hakları yastığımın altında saklıdır)

Almanya'ya gitmemle hayatımın degismesi, neredeyse ayni anda oldu. Yeni okuluma alısmak bir yana bir de evde beni bekleyen bir cocuk vardi. KUZENİM!

Rose, Harry'den hoşlanmıyor Ve Harry de, Rose'dan hoşlanmıyor Fakat belki acımasız bir adamın karanlık gözdağı ve kurumsal bir komplo için değişebilirler, ya da, en azından, bir snickers zulası için Author @seasidestyles

“Ve ne zaman gerçeklerden kaçmak istese benim hayallerime dalıyor.”