သူစိမ်းတွေရှေ့မှောက်မှာ ဟန်ချန်ဆိုတာ အမြဲကြည့်‌ေကာင်းပြီး သူ့အနားကို တခြားသူတွေကပ်ဖို့ မလွယ်အောင် အေးစက်စက်နိုင်တယ်။ သူက နှင်းခဲလိုပဲ သန့်စင်တယ် ပြီးတော့ အေးစက်တယ်။ ဒါ့အပြင် သူက အမှောင်ညမှာ စီးဆင်းတဲ့ မြစ်တစင်းနဲ့လည်း တူတယ်။တိတ်တဆိတ်နဲ့ လှုပ်ရှားတယ်။ လူအများစုအတွက် သူက အတုမရှိတဲ့ မထိတွေ့နိုင်တဲ့ နတ်ဘုရားတပါးပဲ။ ပိုင်ကျင်းရှီရှေ့မှာသာလျှင် ဒီနာမည်ကျော်ထိပ်တန်းရဲမှူးက သူကွယ်ဝှက်ထားတဲ့ အရှက်အကြောက်ကင်းတဲ့ သူ့သဘာ၀ကို မြင်သာအောင်ပြလိမ့်မယ်။ "ပိုင်ကျင်းရှီ ငါ့ဘေးနားကနေ ဘယ်တော့မှ ထွက်မသွားနဲ့။ နှစ်တိုင်း၊ လတိုင်း၊ အချိန်တိုင်း၊ မိနစ်တိုင်း၊ စက္ကန့်တိုင်း။ ပိုင်ကျင်းရှီရဲ့ နှလုံးသားထဲမှာ ဒီနှစ်တွေတလျောက်လုံး သူ့ကို မမောမပန်းချစ်ခဲ့တဲ့ အလျော့မပေးတတ်တဲ့ လူအိုကြီးတယောက်ရှိ‌လေတယ်။

I must be able to marry a doctor in future. အနာဂတ်မှာ ငါ ဆရာဝန်တစ်ယောက်ကို လက်ထပ်နိုင်ရမယ်။ ဇီဇီနဲ့ အ၀န်းအ၀ိုင်းလို့ခေါ်တဲ့ ကောင်လေးနှစ်ယောက်ကြားက ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို ချစ်စရာကောင်းအောင် ရေးထားပါတယ်ဗျ။ ဖတ်ပေးပြီး ‌‌ဝေဖန်ပေးကြပါဦးဗျ။