Okyanusu bir çift gözde bulan bir kızdım ben. Hayatta ki tek gayesi korkmadan yaşamak isteyen kız, artık okyanusa açılmak istiyordu. Özgürlüğün ışığını görmüştü bir kere, vazgeçer miydi hiç mavilerden? Mavi geçmişti. Mert karanlıktı. Ateş... Ateş bugündü. Peki bu gözyaşları niçindi? Gökyüzü neden bu kadar uzaktı. Mutluluk neden bulunamıyordu...

"Kim olduğum önemli değil , sadece konuş benimle ."

Hiçbir günah kefaretini unutmaz. Hiçbir kirli sır gecenin nezaretinde tutuklanamaz. Geleceği ellerinden tek gecede koparılan bir adam, öleceğini bilse dahi sessizliğin kanatlarına sığınmaz. İki karanlık gecenin iki büyük suça gebe kaldığı ve iki yabancı ruhun birbirine körkütük düğümlendiği acı bir hikâyenin içindeyim. O iki yabancı ruhtan biri benim. Ve ben bir zamanlar, yolunda giden bir hayata sahiptim. Bir gün o çıkageldi ve içinde sadece doğruların olduğu dünyamı yanlışlarıyla altüst etti. Gözlerime bir kez bakması bile beni düşürmeye, düştüğüm yerde darmadağın etmeye yetti. Beni tehditlerle örülü bir kafese hapsetti, o kafesin kilidini ve anahtarını elime verdi. Gitmek de, kalmak da senin seçimin dedi. Ama ne kalabildim ne gidebildim. Yalnızca bekledim. Benim de onu düşüreceğim bir gün elbet gelecekti ve ben intikam almayı severdim. O gün geldi. Bir leyl vaktinde, ay gecenin koynunda dalgalanırken, hakikati sırtından vurdu kirli parmakları. Artık bu saçma hikâyemizde bizden başkaları da vardı. Zaman aktı... Kendiliğinden kırıldı hapsolduğum kafesin kapakları. Dışarıya adım attığım an hislerim pervasızca tökezledi. Zira sevdayı puslu gecelerde yüreğime kazıyan adamın ruhu artık içime işlemişti. "Haklıymışsın," dedi beni öldürmek ister gibi. "Senin hikâyenin esas adamı ben değilmişim."

İki grup düşünün. Birbirlerinden nefret eden iki ünlü grup. Her zaman birbirlerine laf sokan, katıldıkları programlarda birbirlerini kötüleyen iki grup. Kim bilir belki bir gün bu nefretleri aşka dönüşür... One Direction vs. The Angels.

The Vamps grubundaki Bradley Will Simpson ile ilgili bir fanfiction'dır. Önyargılı yaklaşmayın en azından bir bölümünü okuyun. Umarım beğenirsiniz...

"Sen benim gökkuşağımsın. Ve eğer gökkuşağını seviyorsan, yağmura katlanmak zorundasın."

"Ne bilmek istiyorsun?" Clementine elindeki defterin sayfalarının arasına tüylü kalemini koydu ve şerif şapkalı, mavi gözlü ve uzun saçlı çocuğa baktı. Sandalyesini ona doğru çevirdi. İsminin Carl olduğunu öğrendiği şerif şapkalı çocuk, "Defterine bakmak istiyorum." dediğinde Clementine homurdanarak defteri eline aldı, sayfaların arasına koyduğu tüylü kalemini yavaşça aldı ve tahta masanın üstüne koydu. Defterin kapaklarını kapattı ve Carl'a uzattı. Carl, tedirgince defteri kızın elinden aldı ve sayfaları çevirmeye başladı. Clementine, tahta sandalyeden kalkıp Carl'ın yanına, yatağa oturdu. Carl, çevirdiği her sayfada yer alan yüzleri tanımaya çalışıyordu. Ayrıca Clementine'nin yeteneğiyle büyüleniyordu. O kadar güzel çiziyordu ki, kalem darbeleri olmasa görenler fotoğraf sanabilirdi. Bütün sayfalar bittiğinde, defterin diğer tarafının kapalı olduğunu olduğunu fark etti. "Orada ne var?" kilidi göstererek konuştu. "Kilidi sana veririm. Ancak hak edersen." Clementine, defteri Carl'ın elinde aldı ve kapattı. Çalışma masasına yeniden oturdu. "Hak etmek için ne yapmalıyım?" diye sordu merakla Carl. Clementine, sıkılmıştı bu konuşmadan. "Bu soruyu sormamalısın mesela," diye söylendi. "Kendine, "Ne yaparım da hak ederim?" diye sorma. Doğuştan hak ediyorsan anlarım. Doğal davran." dedi ve defteri tahta masanın ufak çekmecesine koydu. Carl, az da olsa sinirlenmişti. Merak bütün bedenini kaplıyordu. Kararlıydı, Clementine'yi inandıracaktı. Tüm Hakları Clementine'nin Defterindeki Gizli Bölümde Saklıdır.

SÖZLEŞME..

Bazen yaptığınız hataları,ağır bir şekilde ödemeniz gereklidir. Biz üç kafadar da,bir kız okuluna gitmeye mahkum kılındık. Biz, erkekler olarak;pekalada çok güzel olabilirdi,öyle değil mi? Kader ne yazık ki,bu üç erkeğe hiç gülmemişti. kaderleri sandığı kadar mükemmel olmamıştı. Siz de,bu üç kafadarın hikayesini okumak istiyorsanız,hoş geldiniz! *Tüm hakları saklıdır.* Kapak için benim tam hayalimdekini yaratan,edaklknci nasıl teşekkür ederim bilmiyorum. Hikayesine göz atın,kalemi çok kuvvetli. İlk yayınlama tarihi: 01.01.2017