معرفی: یک غذاخوری کوچک اما باصفا که به کمک چهار دوست جدید اداره میشود ، چهار جوان فقیر،غریب و تنها ولی مهربان ،دلسوز و فداکار ،چندماهی مهمان این دوستان میشویم واز اسرار زندگیشان باخبر میشویم به همراهشان زندگی کرده خوشحال و ناراحت میشویم و دوستی را درک میکنیم

دل را به دریا زده و این بار هم کاملا رندوم کتاب را باز کردم، عینکم را به چشم نداشتم و نور هم زیاد از حد کم بود اما نه به گونه ای که نتوانم ببینم. 《این توصیفی بود هوشمندانه، دقیق و به جا، به رغم جنبه ی آشکارا زیاده واکنشی و رنج پذیرانه اش؛ زیرا که متانت در مواجه با سرنوشت، و فریبایی در ورطه ی رنج تنها به معنی تمکین نیست، بلکه سلوکی کنشگرانه و ظفرمندی خوشیاندی است؛ و او در مقام شخصیتی اسطوره ای ...》 به خدا قسم که به چشم و گوشم نه، بلکه دیگر به عقلم هم داشتم شک می کردم. couple: jaeyong ,jjp ,doil genre: angest,romance توجه: این بوک در ادامه ی one step to the end روایت می شود، در صورت تمایل به مطالعه لطفا ابتدا فصول قبل را بخوانید.

« هیچ وقت تصور نمیکردم خوب شم ... تا اینکه تو اومدی »

« من شکستم در حالی که تو ترمیم شدی » امیدوارم لذت ببرید :)

" میتونم قلبت رو ترمیم کنم " Writer : @v_primaleon Translator : Melody

لی تیونگ که تمام اعضای خانوادش رو از دست داده ، همچنان با امیدی که نمیدونه از کجا نشأت میگیره به زندگیش ادامه میده . زندگی دو نفرش با روبی ، تنها عضو باقی مونده از زندگی سخت گذشتش با حضور جونگ جهیون ، کسی که بی شک شایستگی به دوش کشیدن لقب «فرشته نگهبان»ش رو داره ، رنگ دیگه پیدا می‌کنه ؛ اما زندگی هیچ وقت روی خوشش رو به راحتی در معرض دید قرار نمیده ... •' این اولین فن فیکی هست که نوشتم امیدوارم رضایتتون رو جلب کنه :) '•

Couple(s): JaeYong Character(s): - Genres: Romance, Angst Summary: و زمانی که تنها پسر خانواده‌ی با اصالت جونز، درگیر عشق به خدمتکار خودش میشه... ⚠️ Contains so much more angst than you think.

°• کاپل: جه یونگ . جانتن . یووین °• ژانر: روزمره . رمنس . انگست - به اندازه ی تمام ادم های روی زمین داستان عاشقانه وجود داره. - به اندازه تمام مردن ها، تولدی وجود داره. ماجرایی دنباله دار از سرنوشت دو پسر که نام 'برادر' زندگی هاشونو بهم گره میزنه. زندگی کردن و برای زندگی جنگیدن!

میگن آدما شبیه ماهن،یه قسمت تاریک دارن که به هیچ کس نشونش نمیدن..شاید درست باشه اما راجب تو اینطور نبود چون من تو زمین عاشقی برای تو قدم زدم برای پیدا کردن تو،اما تو نوری نشونم ندادی تا من پیدات کنم برای همین..

میدونی حتی خورشید هم پرتو های گرمش رو به تو میتابید چون دوست داشت روی صورت تو بدرخشه چون تو در مکانی زاده شدی، نزدیک به سحرگاه جایی بین زمین و هوا،بین نسیم خنک پاییز،پرواز شکوفه های بهاری،سفید پوش شدن خاک و لحظه ی گذشتن ماه و خورشید از کنار یکدیگر! و حالا کنار من رو پتو نازک و چهارخونه ای که رو زمین پهن میکنیم دراز کشیدی و من ستایشت میکنم!.. #Completed