"Aklım almıyor," diye söylendi kendi kendine, beni aniden kavradığı elimden yeniden kendine çekti ve dudaklarını saçlarıma bastırdı. "Ben sana böyle his-," duraksadı. "İnsanlar nasıl seni yaralayabiliyorlar?" Konuşma engelli bir kız ve onun için işaret dili öğrenen bir adamın hikâyesi...

(+18) Mafya patronu olan Hera Ateş bütün şehri avucunun içinde tutuğunu düşünüyordu ama bir gün şehre yeni gelen bir adamla bütün hükmü son bulmak üzereydi. Tırnaklarıyla kazarak çıktığı koltuğundan indirilmek üzereyken ona neden efendi denildiği öğrenilecekti. Peki ya şehre gelen bu gizemli adam kimdi? Silahlar kuşanılmış, efendi kırmızı rujunu sürmüştü. Bir savaş başlıyordu. Peki kazanan kim olacaktı?

"Sepet sepet jelibon, gel gönlüme kon." *** Başlangıç tarihi: 20.12.2020

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

Safkan vampir olan bir kızın Zenginlerin gittiği koleje gitmesiyle hikaye başlıyor Bu vampirin insanlara uyum sağlaması pekte kolay görünmüyor Benim kalbim senin gibi biri için acı çekiyor. Nasıl bu kadar aptal olabildim ki? Dedi Furkan.... Halbuki o çok soğuk ve ürkütücüydü. Rana onun çektiği acıyı umursuyor gibi gözükmüyordu.... Zor olan kıymetliydi... Aşk imkansızı seçerdi, her zaman Sonra kalp ağrısı gelir ardından Ve bitmeyen umutlar.... ÇOK UZUN ZAMAN YAŞAYINCA İNSANLAR KALPLERİNİ KAYIP MI EDİYOR? diye sordu Furkan BİLMİYORUM ÇÜNKÜ BEN İNSAN DEĞİLİM diye cevap verdi Rana.... Arkadaşlar bir hikaye ilk bölümle belli olmaz diğer bölümleri okursanız sevinirim...... https://youtube.com/channel/UCTLA7f8-kSM9UdAUW23Xidw oyuncular Furkan Rana...

karantina benim karanlık sokağım o sokağa gözüm kapalı girerim