'Karanlık tarafa gel' Kesinlikle gelmek istemiyorum. Kafamı biraz daha yukarı kaldırınca siyah sapkanın gizlediği koyu renk gözlerle buluştu gözlerim. Kalbim maraton koşusundaymış gibi depar atarken kulağımda bir ses yankılandı. '' Sonunda buldum sizi.'' ...

"Sorun ellerimdeyse, problem değil. Onlardan kolayca kurtulabilirim. Eğer sorun gözlerimdeyse, onları sonsuza kadar kapayabilirim. Ama ya sorun beynimdeyse? Bunu nasıl engellerim? ...Peki ya normal olan bensem ve hepiniz eksikseniz?"

Karanlık..kiminin korkusu, kiminin gücü. Bilenmezliğin ta kendisi. Kim bilebilir içindeki sırları, yaşanan karanlık hayatları, aşkları. O da bilmiyordu aslında, sıradandı hayatı, ta ki karanlığın gözleriyle buluşunca bakışları. O masum ama cesaretli kız bilemezdi ki olayların böyle gelişeceğini, karanlığın gözlerinden bu kadar etkilenebileceğini.. Karanlığın gözeri içine çekti onu, habersizdi olacaklardan..ya da ne olacağından.. Yavaş yavaş çöktü karanlık, sessizdi ortalık, uzun sürmeyecekti ama... Çünkü bu fırtına öncesi sessizlikti ya da kıyamet mi denmeliydi... Zamanı geldiğinde Angela her şeyi öğrenecekti.. tabii çok geç olmazsa.. Kehanetten habersizdi, arkadaşsız, çaresizdi, Değişmesini istiyordu hayatının ama bu kadarını da tahmin etmemişti, bilseydi böyle olacağını Lawrance'e gidermiydi?           - Angela'nın gizemli macerasına hepiniz davetlisiniz.. umarım beğenirsiniz :)

Ağzımda yanık tadıyla uyandım. Sanırım çok kötü çarptım çünkü kafam zonkluyordu. Elbisemin yırtılmış olduğunu fark ettim sonra. Bacaklarım çırılçıplak, samanların gölgesi üzerime düşüyor. Elim ister istemez yüzüme gitti. Ne de olsa çok zor durumda bile olsanız iyi cadılar her zaman temiz olmalıdır. Ellerim, temiz olduğuna karar verene dek yüzümde gezindi. Sonra aklım birden başıma geldi. Temizliği unut gitsin, neredeydim ben? Etrafımda, sazlıklardan ve sıcak güneşten başka hiçbir şey yoktu, ne bir canlının yaşadığına dair bir belirti, ne de buraya nasıl geldiğime dair. Yavaş yavaş kendime geliyordum. Yaşananlar tüm çıplaklığıyla beynimi kemiriyordu. Olanları görmezden gelemiyordum ve bu bana acı veriyordu.Bir insanın bileğini yakmıştım! Ben, bir iyi cadı adayı, birini yakmıştım! Üstelik ne kadar kendimi korumak amacıyla saldırmış olsam da bunu istemiştim. Durun bir dakika, ben insan mı olmaya başlıyorum?