Sene 1992, ülke sağ ve sol çatışmasının izlerini hâlâ taşıyorken henüz yoluna girmiş bir düzen yoktur. Bu çatışmanın içerisinde aynı evde doğup büyümüş olan Firuze ve Ecevit birbirlerinin tek ve en sevdiği oyun arkadaşıdır. Yetişkinlerin kavgalarının ötesinde, boya kalemleri ve oyunlarıyla büyüyen iki çocuğun doğarken beraber yazılan hikayeleri; bir doğum gününde sert bir silgiyle silinir, hiç var olmamış gibi koparlar birbirlerinden. Silgi yazıyı siler, kağıdı hırpalar ve Ecevit bir ailenin avucunun içinde yok edilir. Suçlar ve cezalar. Cezaları yalnızca suçlular mı çeker? Silgi yazıyı siler, leke bırakır ve Firuze en sevdiği oyun arkadaşını kaybeder. Suçlananlar ve cezalandırılanlar. Suçlular sadece yetişkinlerden mi çıkar? Firuze Akın ellerinde fırçalar, karşısında tablolarla yıllardır oyun arkadaşını beklemektedir. Seneler sonra aynı sayfa açılır, silgi de kalem de tek kişinin eline düşer. Ali Ecevit Tarhan, yazıp silmek için yok edildiği o yere geri döner. *** "Firuze sen benim çocukluğumsun," Gözleri derin bir şefkatle bana bakıyordu. Konuşan Ecevit'ti. Onu evvelden tanıyordum. Gözlerindeki şefkat avucunun içine düştü, un ufak edildi. "Firuze sen benim çocukluğumun katilisin," dedi acıyla, nefesini keskin bir bıçak kesti, o bıçağı ben tuttum sandım. Konuşan Ali Ecevit Tarhan'dı. Onu yeni tanıyordum.

Birden yolun ortasında bir siyah jeep belirdi. Ardından diğerleri. "Tuzak." Silahlar doğrultuldu. Karanlık çöktü, kurşunlar havayı yırtmaya başladı. Ozan'ın adamlarıydı. Bunları nerde görsem tanırdım. Sinan'la ortak olduklarını çoktan biliyordum. Bir kurşun başımın yanından geçti. Kadir ateş etti ve biri düştü. Her şey saniyeler içinde oldu. Arabanın önünü kesen o ilk jeepin ardından, iki araç daha çakıl gibi yola savruldu. Kapılar açıldı. Adamlar dışarı taştı. Silahlarını kuşanmış, yüzleri maskeli. Hepsi savaşmaya hazırdı. Ve biz? Biz zaten savaşın ortasında doğmuştuk. "Siper alın!" diye bağırdı Faruk. Ama çok geçti. Kurşunlar havayı parçaladı. Metal bir ses kulaklarımı deldi, ardından camlar patladı. Eğildim. Kadir arka kapıyı açıp makineli tüfeği dışarı çıkardı. Ahmet çoktan yerdeydi, sırtını arabaya yaslamış, gözleri hedefe kilitlenmişti. Tak tak tak! Kurşunlar çevremizi sardı. Bir adam Faruk'un omzuna isabet aldı, geriye doğru savruldu. Faruk "Siktir..." diyerek yere düştü. "Devam et!" diye bağırdı ardından. "Karan, ne olursa olsun devam et!" Onu orada bırakmak... Zorundaydım. Çünkü irelide daha işimiz vardı. Bu koca adamı az arkada bırakmamıştım... Bu lanet adamlara oyalanamazdık. Birden sağ taraftan bir patlama sesi geldi. Karşıdaki araçlardan biri alev aldı. Bizimkiler işini iyi yapıyordu. İçindekiler kaçmaya çalışırken üstlerinden kurşunlar yağdı. Ozan'ın adamlarıydı. Diz çökmüş bir köpeğin sabrı kadar sinsilerdi. Ama biz su kadar durgun, kurşun kadar deliciydik. "Ozan. Lan... OZAN!" Diye bağırdım. Burada olduğunu bilmiyordum. Ama yinede bağırıyordum. Çilay senin, Karan da benim mi demişti Sinan'a? Bu neydi? Bir pazar mı? Kimi sevip kimi öldüreceklerine karar verdikleri bir kumar masası mıydı bu?

📖 KEHRİBAR STAJI📖 Geçmişin gölgesinde kalan bir sır... Annesinin yarım bıraktığı dosya, Liva'nın hayatını geri dönülmez bir şekilde değiştirir. Tıp fakültesindeki sıradan günleri, karanlıkla örülü bir yolculuğa dönüşür. Uraz... ringlerde güçle büyüyen, ama içindeki çocukluk travmalarından kaçamayan bir genç adam. Sessizliği tehlikeli, bakışları ise kehribar gibi yanıcı. İkisinin yolları, kaderin acımasız oyunuyla kesişir. Aşk, nefret, intikam ve kanlı sırların arasında tek bildikleri bir şey vardır: Birbirlerinden vazgeçemezler. Ama geçmiş, kolay kolay bırakmaz. Dosyanın sayfaları açıldıkça, tehlike büyür. Ve her yeni gerçek, Liva ile Uraz'ı ya daha da yakınlaştırır... ya da sonsuza dek ayırır. Peki, aşk karanlığı aydınlatmaya yeter mi? Yoksa karanlık, aşkı da yutar mı?

WattpadMysteryTR'nin Psikolojik Gerilim Dolu Dakikalar adlı okuma listesinde! Sorunlarının onu boğmaya başladığını hisseden Clara; neden güvendiğini bilmediği insanlara karşı inancını kaybetmemek zorundadır çünkü bunun, kendisinin sonunu getireceğinin farkındadır. 5 Haziran 2019 • 7 Ağustos 2019 Kapak Tasarımı: @_moonnlightt_

Çölün ortasında yetişen bir gül gibiydi. Rengi, şarabın en koyu kırmızısıydı. Kokusu, tıpkı masumların kanı gibi kokardı, çünkü onların kanlarıyla sulanmıştı. **** Bir katile aşık olmanın bedeli çok ağır küçük

"Delilerin sevdası hoyrat bir fırtına gibidir. Günün başında seni sarsan fırtına, gecenin şafağında ılık bir esintiye dönüşüp kaburgalarının arasına sokulur." Saka ve Sanrı'da tanıdığımız Gurur ve Farah'ın hikayesi. SVS'den bağımsız bir kurgu olduğu için Sarkaç'a başlamak için önce Saka ve Sanrı'yı okumanıza gerek yoktur.

Ufak bir hata... Sadece minicik bir hata benim çocukluğumun katili oldu. Doğduğum gün yapılan o hata, benim 16 yılımı elimden aldı... - |13.03.21|-|20.11.21| - -Her şey şahsıma aittir. Alıntı veya isim vermeden kullanılma durumunda gereği yapılacaktır. -inek ince çizgimiz-

İntikam uğruna kaçırılmış Lavin. Dedesi tarafından hayatı cehenneme çevirilen Lavin. Babası ve annesi tarafından sevilmeyen Lavin. Bebek iken diğer bebek ile değiştirilen ve acıya mahkum olan Lavin. Söyle. Hangisi daha acı? Bu hayattan kurtulabilir mi? Gerçek ailesi ile anlaşabilir mi? . Değiştirilen bebek kurgusudur. .

"Çaresizliğin mavi tonu kızılla kaplandığında hücreler en büyük aşka gebe."~ Talihsiz kadın Deniz Demir, şiddetine maruz kaldığı kocasını öldürünce ömrünü hücreye mahkum eder. Kendi halinde cezasını infaz etmek isteyen Deniz, tek başına hayatta kalamayacağını anladığında hapishanedeki hükümlülerden Azra ve Kudret'in iktidar kavgalarının arasında zarar görmeye başlar. İktidar kavgaları kızının hayatına mal olduğunda her şeyden vazgeçer. Olanların tüm sorumluluğunu üzerinde hisseden Deniz, her geçen gün kendinden nefret ederken bir kişi; onun kendinde nefret ettiği her bir özelliğe aşkla bağlıdır.

Dilhun kitabında geçen Karan ve Mavi'nin hikayesidir. Bu kitabı anlamak için diğerini okumanıza gerek yoktur. Kırdığın kalbin vebaliyle yaşar, Seni bir daha kalbine almayacağı gerçeğiyle ölürsün. Unutma; Gitmek, ihanet etmektir. Gitmek, seni aslında sevmedim demektir. Gitmek, sana adanmış bir kalbin içine acımasızca tükürmektir. Ve gitmek, En çok sen demektir. Yayınlama tarihi: 14.02.2024